değiştirilemeyen karanlık bir ailenin üvey annesi oldum! -novel çeviri-

37

Daha önce görmediğim sert bir bakışla öne doğru eğildi ve kadını iki bileğinden yakaladı.

"Bırak beni!"

"Buradaki işin bitti. Evimden defolup gitmen senin için daha iyi olur."

"Buna pişman olacaksın!"

"Pişman olacağım bir şey yok, hayal dünyandan çıkmalısın."

Dük soğuk bir şekilde konuşuyordu, Astra'nın dili ise bıçak kadar keskindi.

"Aklını mı kaçırdın? Sen deli herifin tekisin!"

"Seni üzecek ama malesef çok normal bir adamım."

"Bu doğru olamaz. Deli olmadığın sürece bana nasıl böyle davranabilirsin? Şu anda ne yaptığını biliyor musun?"

"Çok iyi biliyorum. Arvida Dükalığı'nın büyük Prensesi Astra'yı kovuyorum. Hem de olabilecek en utanç verici şekilde."

Daha sonra bir gülümsemeyle onu yavaşça bileğinden sürükledi.

"Kyaak! Bırak!"

Ne kadar mücadele ederse etsin bir erkeğin gücünü yenemezdi.

Yumuşak ve kırılgan bilekleri Ian'ın tutuşundan kurtulmak için çabalıyordu ama Ian, ifadesinde en ufak bir değişiklik olmadan onu çekmeye devam etti.

"Bunca zaman sadece iğrenç şeyler yaptın. Herkes senin insanlara eziyet ettiğini ve bağırmaktan yorulana kadar çığlık attığını söyledi."

"Ben ne yaptım ki?!"

"Hatırlamadığına inanamıyorum. Gerçekten harikasın. Bir 'Düşes' olarak evimde yaptıklarını düşündüğümde birdenbire boynunu kesip babana hediye etme isteği geliyor içimden. Eminim hoşuna giderdi."

Tehditle irkilen Astra sakinleşti ve başını salladı.

"Ben... bunu dükalığın geleceği için yapıyorum!"

"Kızıma, Leona'ya ve hizmetkarlara eziyet ederken bunu söylemeye cesaret etme. Hatta kızımın doğumundan söz ederek onu istismar etmeye çalışan bir şarlatana göre fazla yüzsüzsün!"

O sırada zorlukla ayakta durabilen Astra, onunla göz teması kurdu.

"Hepsi geçmişte kaldı. Bunu bana yapmamalısın. Ben... ben senin karınım!"

Astra ancak o zaman sanki bir hata yaptığını hissetmiş gibi titremeye başladı.

"Karım, öyle mi? Ne kadar saçma. Astra, gerçekten bir çift olduğumuzu mu düşünüyorsun?"

"Elbette biz bir çiftiz! Ben Düşes'im! Düşes Astra Petri!"

"Ne kadar da aptalca...Şu ana kadar sana nasıl davrandığıma rağmen hala anlayamadın mı? Anlaman için tek tek anlatmam mı gerekiyor?"

Sanki onun acınası olduğunu düşünüyormuş gibi derin bir iç çekti ve Astra'ya bakmak için başını eğdi.

"Neden seni karım yapmak için kendimi yoracağımı düşünüyorsun? Gerçekten seni gerçekten karım olarak gördüğüm için mi yaptığın tüm saçmalıklara bir süre sessiz kaldığımı düşündün? Bunu söylediğim için üzgünüm ama biz bir çift değiliz. Başından beri seni bir kere bile karım olarak görmedim."

Astra sanki bu sözleri duymak onun için buradan sürüklenmesinden daha şok ediciymiş gibi başını salladı.

"Çift olmamamızın imkanı yok. Elimizdeki belgeler..."

O anda Dük, Astra'nın elini bıraktı. Daha sonra kolundan bir şey çıkardı ve ona gösterdi.

"Sence bu belge gerçek mi?"