"Hindi kita papatayin." Natigilan ito sa sinabi ko. Ngumiti ako ng matamis habang sumasabay sa hangin ang buhok ko. "Don't worry, Kieran. I won't kill you."
Hindi lang siya nagsalita at nakatingin lang ito sa akin. Mukhang hindi niya inaasahan ang sasabihin ko.
"Tatanggapin mo lang ba na mamamatay ka? If your body dies, He will eat your soul." Napakuyom nalang ako ng kamao. Hindi ko gusto iyan ang mangyari sa kamatayan ko. I want a normal death pero hindi ko naman pwedeng patayin si Kieran para lang mabuhay ako.
"I know. But wala na tayong magagawa. It is what it is." Tumalikod na ako.
Aalis na sana ako pero bigla niyang hinawakan ang kamay ko dahilan para mapatingin ako sa kanya. He gave me a warm smile.
"Let's just enjoy this moment, Moon." Hinila niya ako at agad niyakap. "Thank you for saving me back then."
Namilog ang aking mata sa kanyang sinabi. Aware naman ako na alam niya pero hindi ko akalain na sasabihin niya sa akin 'to.
"Your welcome." Kumalas na ako sa pagkakayakap. "Alam mo naman na hindi ko masusuklian ang nararamdaman mo sa akin, Kieran. Ayaw kong magsinungaling sa'yo para lang gumaan ang pakiramdam mo."
"I know." Napatango na lamang ako. Alam niya naman pala eh. "But that doesn't mean that I will let you go. Hindi ako susuko, Selena. As long as I'm alive."
Umuna na siyang maglakad. Kahit pa hindi ko makita ang ekspresyon sa kanyang mukha alam kong nakangiti ito.
Napatampal ako ng noo, "Ano pa ba ang inaasahan ko?"
Nilibot ko ang paningin ko sa paligid para na talagang kami lang dalawa ang nandito.
"Nasaan si Theoron?" Natigilan ito sa paglalakad dahilan para mapahinto ako.
Humarap ito sa akin and he gave me a warm smile.
"Don't ever think about him or mention him infront of me kung ayaw mong patayin ko siya."
Napatikom nalang ako ng bibig. Sabi ko nga eh wala na talaga akong nagawang tama.
"Where are we going?" nagtataka kong tanong.
Huminto na siya sa paglalakad at binuksan ang pinto. He turn on the lights and para talagang nasa ibang bahay ako.
Kumunot ang aking noo ng nilahad niya ang kanyang kamay sa akin. Nagdadalawang isip akong tanggapin ang kanyang kamay baka kasi ano pang magawa niya sa akin.
He smiled playfully. Iyan na nga ba ang sinasabi ko ang lakas ng loob kong may mangyayaring masama eh.
"Don't worry hindi kita gagalawin." Nakatingin lang ako sa kanya.
"Weeeh! Hindi nga!"
Tumawa lang siya ng marahan at napailing. Tinanggap ko nalang ang kamay niya kaysa naman hilahin niya ako papasok diba? Edi lagot ako kasi nagmatigas na naman ulo ko.
"Hindi ko akalain na mag-e exist pala 'to sa isang nakakatakot na lugar." Nilibot ko lang ang paningin ko sa paligid.
"Actually madumi talaga 'to. Nilinis ko lang." Napangiti siya habang nakaharap sa akin. "I know this would happened and tama nga ako. I know hindi mo gusto ang nakakatakot na lugar and I really want you to rest."
"Baka anak ka talaga ni albert enstein sa past ha? Hindi mo lang sinabi." He just smiled at me.
Umupo ako sa kama at sobrang lambot ng kama na miss ko 'tong ganitong feeling. Humiga ako sa kama at pinikit ang mata.
Nakakaantok tuloy. Gusto ko ng matulog tapos hindi na magising—chariz lang!
Pero sa totoo lang. Unti-unti na talaga akong nawawalan ng pag asa na makabalik sa mga magulang ko. Mukhang malabo naman kasing mangyari na makabalik pa ako. Minulat ko ang mata ko at nakita ko si Kieran na may kinukuha sa kabinet.
May kinuha siyang damit at pumunta sa akin. May bit-bit siya na isang pajama at isang t shirt na same na beige ang color.
"You need to take a bath para mas refreshing ang pagtulog mo." He smiled warmly pero alam kong peke ang ngiti niya. "Marami ng germs ang nahawakan mo, Moon."
Germs? Kasama ba siya do'n.
Kinuha ko nalang ang damit na pinili niya at kahit man ay nagtataka ako ay sumunod nalang ako.
•••
Pagkalabas ko ng banyo ay napahinto ako ng makita siyang nasa higaan, nakapikit ang mata. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya at grabe! Para talaga siyang anghel.
Pinagmasdan ko lang siya habang natutulog siya. Kung papatay man siya ng tao ngayon, wala talagang mag dududa na siya ang pumatay dahil sobrang bait niya tignan at bunos na iyong sobrang gwapo niya.
"Don't judge a book by its cover talaga." Napailing na lamabg ako.
Aalis na sana ako pero namilog ang aking mata ng bigla niyang kinuha ang wrist ko at hinila ako papalapit sa kanya.
Sa isang iglap nakapatong na ako sa kanya. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mata. Nakatingin lang ako sa kanya, hindi makagalaw dahil sa gulat. Biglaan naman kasi ang pangyayari.
"Baka matunaw ako niyan?" Nakangiti lang ito ng nakakaloko habang nakatingin ng malandi sa akin.
Umiwas naman ako ng tingin. Baka kasi mahulog ako sa patibong niya? Sh*t! Ang gwapo ba naman kasi!
"Hindi ako nakatingin ah!" Tumawa lang ito kahit wala pa siyang sinasabi sa akin ay alam kong hindi siya nanininiwala.
"Hindi mo naman kailangan magsinungaling eh. You can watch me anytime you want, Moon." He winked at me.
"Luh, nilalandi ako," bulong ko.
Alam ko naman na hindi niya iyon narinig dahil sobrang hina ng boses ko kasing hina pa sa boses ng langgam.
Nagulat ako ng agad niya ako niyakap. Tahimik lang kaming dalawa. Hindi na ako gumalaw at hinayaan nalang na siya na mismo ang bumitaw sa akin.
"You know what, I really have a bad dream, Moon."
"What is it?" I asked.
"Iniwan mo raw ako sa huli. Kahit ang dami ng pinagsamahan natin." Hindi lang ako nagsalita.
Hindi ko alam kung nagsasabi ba siya ng totoo o nagpaparinig talaga siya sa akin. Alam niya naman eh na hahanap talaga ko ng paraan para makatakas dito. Miss na miss ko na 'yong pamilya ko.
•••
Dahan-dahan kong minulat ang aking mata at napatingin sa natutulog na si Kieran.
"This is your chance, Selena. Kill him."
BINABASA MO ANG
Captivated Hearts
Romance(Completed) Selena Valencia ay isang babaeng mahilig magbasa ng bl. Tumatakas siya sa gabi para makabili ng bagong kwento ng boys love. Pero hindi niya akalain ng dahil lang sa pagsuway niya sa mama niya ay mababago ang buhay niya. Pumasok siya sa...
