Chapter 56

467 22 1
                                    

"M-moon."

Halata sa ekspresyon ng mukha niya na hindi niya inaasahan na nandito ako.

"What are you doing here? Dapat umalis ka na! Delikado dito, Moon. If your older brother founds out that you're here! He will going to trapped you forever!" alala niyang sabi sa akin.

Nakatingin lang ako sa kanya na walang ekspresyon.

"Tama na ang pagpapanggap, Kieran." Natigilan ito sa sinabi ko.

"H-huh? What do you mean?" he asked.

"Sino ka ba talaga?" Kumunot ang kanyang noo sa tanong ko.

"Ako 'to. Si Kieran."

"Oo nga, Ikaw si Kieran. But hindi kita kilala."

"What?"

"Ipakita mo ang totoong ikaw." Tumayo siya at nawala ang kanyang ngiti dahilan para matigilan ako.

"Kailan mo pa nalaman ang totoo?" he asked.

"Since tumira ako sa inyo. No wonder ayaw ni Zhyeus na lumapit ako sa'yo." He just smirked at me. "And you know that I'm not the real Moon, right?"

"Yes." Lumapit siya sa akin at halos hindi ako makagalaw. He touch my hair. "You're the daughter of Luna, right. The one my father loved the most."

Namilog ang aking mata sa kanyang sinabi. Father loved the most? Gusto pala ng tatay niya ang nanay ko?! Omg! Nakaka shocks!

"What? Wala naman sinabi 'yong nanay ko na may ex siya."

"Pfft! Ang cute mo naman." Hinaplos niya ang buhok ko. "Wala ka pa ngang masyadong alam. I know, Kiel. Akala mo siguro hindi ko siya nakikita no?"

Namilog ang aking mata sa sinabi niya.

"Kiel? Paanong-"

"Kiel is just a spirit. Matagal na siyang patay." Tumawa pa ito pero sinamaan ko lang siya ng tingin. "Kawawang kaluluwa. Hindi kayang manahimik dahil sa pagmamahal niya sa mama mo."

Kumunot ang noo ko, "He loves my mother?"

"Of course, bago pinakasalan ng mama mo si Zayden. Kiel is his greatest love." Natigilan nalang ako sa nalaman ko. Hindi ako makapaniwala kaya pala palagi nalang kami namemention si mama sa usapan. Kawawa naman pala si Kiel. "Kung hindi namatay si Kiel at kung nanahimik lang sana ang kaluluwa, pwede siyang mabuhay ulit. But no... Mas pinili niyang bantayan 'yong mama mo at iligtas siya sa kamay ng papa ko." Hindi lang ako nagsalita. "No wonder my father fell inlove with your mother. You're truly Luna's daughter."

"What?"

"Iyung sinabi ko sa'yo noon na gusto kita, mahal kita. Totoo 'yon." Natigilan ako sa sinabi niya. "I have no mother, Moon. I was created by a black magic."

"Black magic?" Prank ba 'to?! Kung saan-saan lang napunta ang story na 'to?!

This is supposed to be a bl story?! Anong nangyari?! Ba't naging ganito?! He laughed like he's out of his mind.

"And you know what's funny, Selena?" Halos hindi ako makagalaw ng banggitin niya ang pangalan ko. "I was born just to kill you. My mission is to kill you!" Namilog ang aking mata sa kanyang sinabi. Patuloy lang ito na tumatawa. "My father... Ayaw ka niyang mabuhay dahil anak ka ni Luna, he only wants her alone. But... When I first saw you, alam ko ng hindi ko magagawa ang mission ko."

"Kieran, what will happen kung hindi mo magawa ang mission mo?" alala kong tanong.

"Mawawala ako." He looked at my eyes at kahit man ay masama siya ay nakakaramdam pa rin ako ng awa sa kanya.

"My mission is to survive and find you."

"Maybe inutusan ka niyang patayin ako." Napangiti nalang ito kahit may halong lungkot sa kanyang mata. Eyes don't lie. "Hindi na dapat ako nabuhay in the first place."

"I'm sorry."

"I love you, Selena. All I want is makasama ka at mahalin ka habang buhay." Hahalikan na niya sana ako pero agad ako umatras.

"Gustuhin ko man, Kieran. But I can't love you. Hindi ko kaya kasi wala naman akong nararamdaman sa'yo. I only see you as my friend and that's all." Hinawakan ko ang kanyang kamay habang malungkot na nakatingin sa kanya. "Ayaw kitang paasahin, Kieran."

Sumeryoso ang kanyang tingin sa akin. Hindi palang siya nagsasalita ay alam ko ng hindi maganda ang mangyayari.

"Then lie to me. Paasahin mo ako, saktan mo ako kung gusto mo. But I don't want you to leave me." Agad niya ako hinila papalapit sa kanya.

"You're crazy! Naririnig mo ba ang sinasabi mo?!" Sinampal ko ang kanyang kamay at inis na napatingin sa kanya. "Mas lalo mo lang sinasaktan ang sarili mo, Kieran!"

"Papatayin mo rin naman ako. So what's the point of fixing myself?" Natigilan ako sa sinabi niya. He smiled playfully. "In order for you to get out of this hell, you need to kill me first, right?" Mas lalo niyang nilapit ang mukha niya sa akin. "Gaya ng ginawa ng mama mo sa papa ko."

Hindi ako makagalaw. My mom killed someone? Napatakip nalang ako ng bibig. Sumpa ba ang pamilya namin?

"Hindi totoo iyan! Nagsisinungaling ka lang! Hindi magagawa ng mama ko 'yon!"

"Well, I'm telling the truth. Na sa'yo lang kung maniniwala ka ba o hindi sa mga sinasabi ko." Hinawakan niya ang kamay ko at nilagay sa dibdib niya. "Are you really going to kill me, Selena?"

Hindi lang ako nagsalita at nagulat nalang ako ng tinulak niya ako at sa isang iglap nakapunit na ang damit ko pang itaas.

"Kieran! Wag!"

"Gusto ko akin ka lang." Hinalikan niya ang aking leeg dahilan para mapapikit na lamang ako.

"Kieran! Please stop! Wag mong gawin sa akin 'to!" Tumulo na ang luha ko dahil parang makukuha niya talaga ako.

Kinuha ko ang kutsilyo na nasa bulsa ko, Maliit lang ito na pwedeng makasya sa bulsa ko. Sasaksakin ko na sana siya sa likod pero nagulat na lamang ako ng may humila sa kanya at sinuntok siya sa tiyan dahilan para mapatumba siya.

Halos hindi ako makagalaw dahil sa gulat. Gulat na gulat lang ako na nakatingin sa kawalan. Hinawakan niya ang kamay ko at tinulungan akong makatayo.

Inalis niya ang jacket niya at sinuot sa akin. Tumingin ako sa kanya.

"I'm sorry." Natigilan ako ng marinig kong nag sorry siya sa akin.




Captivated HeartsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon