21 rozdział - Wspomnienia schowane głęboko we mnie.

374 41 2
                                    

W sumie Valdez długo się nie obrażał. W południe byliśmy wszyscy na pokładzie. Podeszłam do barierki i patrzyłam w morze. Pływały tu morskie zwierzęta jak delfiny. Popatrzyłam w horyzont. Nagle wszystko zrobiło się czarne a ja słyszałam tylko...

Lena!

...pełen przerażenia głos Marka. Nie wiem co ze mną się dzieje!

Płynęłam w ciemności. Nie wiedziałam gdzie jest góra dół. Nagle zauważyłam światło. Byłam w śnieżno białej komnacie. Widziałam małą dziewczynkę. Miała mysie brązowe włosy z czerwonymi oczami które przypominały łagodny ogień. Wokół niej była aura która uspokajała mnie. Czułam się przyjemnie. Jak w domu. Ubrana była w skromną pastelowo żółtą sukienkę na 1 ramiączko.

Cześć Leno. Powiedziała grzejąc dłonie nad ogniskiem.

Dzieńdobry. Kim jesteś? Spytałam.

Nadal byłam jeszcze oszomioniona po tej ciemności i pstryk mamy światłość.

Leno jesteś córką Ateny. Nie domyślasz się? Spytała patrząc na mnie.

Popatrzyłam na nią. Ogień... Ognisko... Dom...

Chwila. To jest Hestia! Jak ja jestem głupia. Nie ropoznać boga.

Przepraszam Hestio że cię nie poznałam. Przeprosiłam.

Rozumiem. Sny z bogami są ciężkie dla herosów. Ale nie o tym mamy gadać. Powiedziała.

Tak więc o czym? Spytałam podchodząc do ogniska.

Czułam się jak byłam mała. Tata w zimę brał na kolana i patrzyliśmy w kominek. Opowiadał mi mitologię grecką i rzymską lecz to grecką najbardziej lubiłam.

Wiem. Czujesz się jak w domu lecz nie znasz wszystkich swoich wspomnień. Część z nich wogóle nie znasz. Zostały schowane przed tobą. Zaczęła.

To prawda. Wszystko co pamietam to jest po moich 9 urodzinach. Wcześniej tylko urywki lub rozmazane obrazy.

To twój tata prosił o to Hekate. Prosił o zablokowanie ci i Relivii pewnych wspomnień. I to nie byle jakich. Lecz ta bariera słabnie. Powedziała patrząc w ogień.

Zobaczyłam 8 letnią dziewczynkę która przypominała Relivię. Biegała wokół Hekate. A bogini robiła z mgły różne koniki i pegazy.

Jak odblokuje ci wspomnienia przerazisz się ich lecz dasz radę. Dostaniesz odpowiedzi na swoje pytania. Powiedziała

Moje pytania...
Kim jest Relivia? Co mnie z nią łączy? A co mojego ojca?

Już pora znać całą prawdę. Powiedziała.

Po chwili przed oczami przemknęły tysiące obrazów. Zabawa w chowanego z ... siostrą? Czytanie mojego taty bajek w sypialni mojej i Relivii. Psoty...

Rev wiesz co robimy? Spytałam mając 7 lat.

Len wiesz. Kilka psot. Nic więcej... Powiedziała 6 letnia Relivia.

Ok. To co robimy? Spytałam.

Co powiesz na malowanie wąsów tacie? Spytała.

Na jej dłoni z zielonego dymu wyłoniły się 2 czarne markery.

Tak idziemy. Powiedziałam.

...urodziny przed jej odejściem.

Rev dzisiaj będziesz miała 8 lat. Zaklaskałam w ręce.

A ty Len jutro 9. Powiedziała.

I dziś zobaczymy mamę! Pisnęła.

Tak! Odpisnęłam.

...jej mamę nie moją.

Relivio Leno oto wasza mama. Powiedział tata.

Chodźcie. Powiedziała

Miała czarne włosy jak moja siostra lecz zielone oczy. Ale mi to nie przeszkadzało. I tak cieszę że widzę mamę.

Mama! Krzyknęłyśmy razem.

Przytuliła nas. Zaczęłam widzieć wszystko przez mgłę.

Hekate. One nie będą pamiętały że są siostrami? Nie będą się znały? Słyszałam z daleka jego głos.

Nie będą. Relivia będzie u mnie a ty zadbasz o Lenę. Usłyszałam.

...rozłąka.

Poczułam łzy na policzkach. Moja siostrzyczka. Moja bratnia dusza. To przez boginię zostałyśmy rozdzielone.

Tak więc rozdzialik taki wyjaśniający wszystko jeśli chodzi o główną bohaterkę. Lena i Relivia mają wspólnego ojca lecz inne matki. Zostały rozdzielone. Jak potoczy się ich los?

Dowiecie się w następnych rozdziałach a może nawet w dalszym tomie. (Będzie 3 lecz jeszcze daleko do tego)
*Mindalan

Z pamiętnika ateńskiej córki Berło HadesaOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz