កន្លងផុតទៅបានប៉ុន្មានថ្ងៃ ឡានីននៅមិនសុខសោះមានមនុស្សឆ្កួតណាមិនដឹងឆាតមកឥតល្ហែ។ នាងមួយថ្ងៃៗហត់តែនឹងប្លុកនោះទេបើដឹងថានរណាជាអ្នកកូរវិញណាស់នាងច្បាស់ជាសម្លាប់ចោលមិនខានទេក្តៅក្រហាយសម្បើមណាស់។ ថ្ងៃនេះនាងធុញនឹងចេញទៅណានៅផ្ទះសំកុកតែឯងសុខៗមាននរណាមិនដឹងឆាតមកទៀត។
ក្នុងឆាត
(សួស្តីបាទ! កុំប្រញាប់ប្លុកពេកអាណិតចិត្តខ្ញុំផងអ្នកនាង) អ្នកដែលឆាតមក
(អាគាត់ឯងសម្បូរអាខោនណាស់ឬយ៉ាងម៉េចបានជាចូលចិត្តឆាតមករញ៉េរញ៉ៃខ្ញុំបែបនេះ? ឬចង់មានបញ្ហាមែនទេ?) មិនទាន់ដឹងអីផងនាងថាឲ្យគេញែតៗក្តៅដូចបាយពុះទៅហើយ
(អត់ទេខ្ញុំគ្រាន់តែនឹកដើមទ្រូងធំៗគួរឲ្យស្រឡាញ់របស់អ្នកនាងប៉ុណ្ណោះទេណាបាទ!) សម្តីខូចខិលស្តីមកកាន់ស្រីក្រមុំនាំភ្លើងកម្តៅឲ្យនាងឆេះមិនបាត់
(អាមនុស្សឆ្កួត!)
«ហ្ហឹសចាំមើលខ្ញុំជួបលោកឯងពេលណាខ្ញុំនឹងសម្លាប់លោកឯងចោលមិនខានទេ» ឡានីនខឹងក្រោធទាំងព្រលឹមអស់អារម្មណ៍ដើរលេងអស់។ នាងបិទទូរស័ព្ទចោលទាញកាបូបដើរតាំងៗមកជាន់ខាងក្រោមហើយក៏ជួបជាមួយប្អូនប្រុស និងបងប្រុសបណ្តូលចិត្តកំពុងតែនិយាយគ្នា។
«អ៎ាវ! ឡានីននេះកើតអីមុខជូរដល់ហើយ» យ៉ុនហ្គីជាបងសួរនាំប្អូនស្រីដោយក្តីបារម្ភដោយគិតថានាងតូចបាត់អីមួយមិនខានទេ។ តែអ្នកក្បែរដៃដែលដូចជាដឹងរឿងអ្វីមួយនោះបែរជាលួចសើចក្នុងចិត្តទៅវិញ។
«គ្មានអីទេបងប្រុស និយាយអញ្ចឹងថ្ងៃនេះខ្ញុំសូមទៅក្រុមហ៊ុនជាមួយបងដែរ»
«ទៅៗបងកំពុងគិតថាខ្វះអ្នកមើលឯកសារផងបានឯងទៅបងធូរដៃមិនខានទេ ម៉្យាងថ្ងៃនេះមានភ្ញៀវពិសេសមកគេនឹងសហការជាមួយយើងហើយ» យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងញញឹមទៅកាន់ប្អូនស្រីភ្លេចមើលអ្នកក្បែរដៃពេបមាត់ណេបកជ្រេញបងប្អូនគេពីរនាក់នេះដែលគ្មានមើលខ្លួនអង្គុយទីនេះសោះ។
«ឆ្អែតហើយហ្ហឹស!» ថេយ៉ុងទម្លាក់ស្លាបព្រាចុះធ្វើឫកខ្មើតរត់ត្រុយទៅខាងក្រៅមិនប្រាប់ក៏ដឹងថាទៅកូរអ្នកខ្លះដែរ។
YOU ARE READING
រឿង Just Remembered Me! (ចប់)
Romance«ហ្ហឹកៗ! ខ្ញុំដឹងថាគេម្នាក់នោះល្អណាស់ សាកសមជាមួយលោកឥតខ្ចោះ! តែហេតុអ្វីក៏បេះ ដូងដ៏សែនតូចមួយនេះវានៅតែឈឺចាប់ទោះចង់បំភ្លេចលោកក៏បំភ្លេចមិនបានបែបនេះ?» ជីមីន ផាក ជីមីន ដូវីមៀ&យ៉ុនហ្គី ថាឡេសុី
