Hepinize merhaba ! Hikayeye eşlik etme şeklinize bin teşekkür öncelikle !🥹🤍Başlarda kendimi motive etmek için başlamıştım ama şimdi baya bir toplandığımıza göre hikayenin derinine inme, karakterlere derinlik verme vakti geldi ! Bu bölüm geçiş bölümümüz olacak. Yarın ve sonraki gün de bölümler atacağım. Bu hikaye sezon finali sonrasında tamamen bana ait olan bir hikaye. O yüzden dizideki gidişat aklımızı karıştırmasın. Orada sevmediğimiz, ne yapmaya çalıştığını anlamadığımız ya da çok sevip yine bir türlü anlayamadığımız karakterleri burada başka bir mercekle inceleyeceğiz. Ekstra olarak hikaye akışı sonunda verdiğim gelecek sahneleri de, bundan sonra senkronize bir şekilde bize nereye doğru gittiğimizi anlatacak. 🤫
Şimdiden keyifli okumalar diliyorum hepinize. Yorumlarınızı uzun uzuuun okumak iyi geliyor bana, eksik etmeyin. Şikayet, dilek ve görüşlerinizle renklenmeye hazırım !💖✨🫠
Yalıda doğan yeni bir günün ardından, Halis Korhan otoritesine yakışır bir kahvaltı yapılmıştı. Tüm yalı halkı, sahte veya gerçek güler yüzlerine sarılmış, birbirlerine boy göstermiş sonra da öğlen saatlerinde odalarına çekilmişlerdi.
Ferit duştayken, boşta kaldığı vakti terasta kahve içerek geçiren Seyranın gülüşü, o gün bambaşkaydı. Şahane bir gece geçirmiş, İstanbul'u sevgilisiyle doya doya yaşamış, sevmiş ve sevilmişti. Kahvesini büyük bir keyifle içerken, bir yandan da ablası için birkaç kurs araştırması yapıyordu. Emir büyük yerdendi. Ekranı her kaydırdığında, yüzündeki gülüşe anlamsız bir tedirginlik ekleniyordu. Farkında değildi ama bu araştırmayı kendisi için yapamıyor olmanın hüznü, Seyranın içine ince sızılar bırakmak üzereydi. Sınav puanı yanmış gibi gözüküyordu çünkü başvurular çoktan geçmişti. Ve okula gidebilmeyi yeniden dileyebilmesi için, yeniden sınava girmesi, yeniden sınava girmesi için de yeniden çalışması gerekiyordu. Sanki bir yolu geriye doğru yürümeliymiş gibi hissediyordu.
Ekranda bakınmaları bittikten sonra, uygun gibi gördüğü birkaç kurs ve kurumu listeledi Seyran. Sonra da boş kahve fincanını kenara bırakıp, neşeyle odadan çıktı. Ablasına iyi haberi verdiğinde kesin çok sevinecek ve yüzünde ne zamandır görmediği o mutluluğu görebilecekti. Sırf bunun için bile, zafere yürüyen bir kahraman gibi adımları güçlü bastı yere.
Sunanın odasının kapısını çaldı, ablasının davet eden sesini duyar duymaz gülerek girdi içeri.
''Merhabalar Suna Hanım. '' dedi selamlar gibi eğilerek.
''Merhabalar. Ne bu neşe? '' Suna elindeki tarağı bırakırken, gülerek takip etti kardeşini. ''Dünkü köfte ekmek güzeldi ama bende böyle bir sırıtma yaratmadı. Sen de ekstra bir durum var galiba. Kahvaltıda da otuz iki diş sırıttın durdun. ''
Seyran ellerini birbirine bağlayıp Sunanın yatağına oturdu. ''Pasta işi mi, tasarım mı, dil mi yoksa bambaşka bir şey mi dikkatini çekerdi? '' diye sordu. Aynı anda kendisi de düşünür gibi gözlerini gezdirdi.
''Nasıl? Neyi seçiyorum şuan? '' Suna merakla Seyranın yanına oturdu.
Seyran heyecandan içi içine sığmaz gibi ''Halis Ağa emretti, sen ne istersen onun eğitimini alabileceksin. Kursa yazılacaksın. Kendini geliştirmek istediğin alan her neyse, orada geliştireceksin. Sana serbest. ''
''Şaka? ''
''Hayır değil abla. '' Gülerek Sunanın ellerini tuttu. ''Bunun ne kadar güzel bir şey olduğunun farkında mısın? Yalıda kalmak, babamdan kurtulmak için başka bir adama, evlenmeye falan ihtiyacın yok. Kendini geliştirmen yeterli. İleride neyle ilgilenmek istersen onun için çabalayabileceksin. İnanılmaz bir şey bu. ''
