Hastanenin çatısında oturmuş gökyüzün izliyordum.Gece olmuş gökyüzünde hilal yerini almıştı.Düşünceler insana yük olurmuş ya ben bunu babaannemi kaybettiğim zaman anladım.Eve gittiğimde gülümseyen yüzüyle beni bekleyen kadını bulmak yerine evin soğuk betonlarına bakarken fark ettim bunu.
Bazı insanlar çok şanslı anneleri var babaları kardeşleri onları seven insanlar var.Benim böyle bir ailem yok.Beni seven bir annem yok mesela daha ben 1 yaşındayken beni babama bırakıp giden bir kadın benim annem.Babam mı ? Oda yok benim hayatımda aslında var ama yok bir figürandan ibaret.
Ben 6 yaşına girdiğimde evlenmeye karar verdi.Sevgili üvey annem beni fazlalık görüp istemediği için beni babanneme bıraktı.O sahip çıktı bana o büyüttü.Ben onda gördüm sevgiyi anne sevgisini baba sevgisini bütün sevgileri onda tattım ben.Şimdi oda bırakıp gitti beni kalbim acıyor nefesim kesiliyor bu dünya bana fazla geliyor babannem.
Derin bir nefes alıp ayağa kalktım.Kararımı vermiştim bana acılar bırakan nefesimin kesilmesine sebep olan şehirden gidecektim artık.Gidiyordum da bugün bu hastanede son günümdü.Buradaki görevim bu akşam bitmişti.Ağır adımlar ile giyineme odasına gidip üzerimi değiştirdim.Hastaneden çıkmış evime doğru ilerlemeye başlamıştım.
Çok geçmeden eve geldiğimde kapının önünde gördüğüm arabayla babamın geldiğini anlamam uzun sürmedi.Demek ki haber çabuk ulaşmıştı kendine.Yani KOSKOCA ÜNAL HOLDİNGİN SAHİBİ olsun o kadar değil mi ? Umarım sabrımın sınırını zorlamadan bu işi hallederiz.
Bahçede oturan babamın gözlerini beni bulunca sinirle ayağa kalktı.Derin bir nefes alıp yanına ilerledim.
"Neden geldin baba ? "
"Sen ne yaptığını sanıyorsun Ayperi duyduğum haber doğru mu ? Ne demek sınıra gidiyorsun ben kızımı bile bile tehlikeye göndermem."
Kızın mı ? Gerçekten mi baba bunları söylemek için bana sahip çıkmak için çok geç kalmadın mı? Ben senin Ece ile baba kız hallerini izlerken neredeydin?
"Bana karışmaya hakkın yok baba sana haber verme zorunluluğum olduğunu düşünsem verirdim zaten şimdi izin verirsen duş alıp hazırlanmak istiyorum."
Babamın gözlerinde gördüğüm korku ve endişe parıltılarını umursamak istemedim.Bu zamana kadar bana babalık yapmamışken şimdi ne hakla bana karışıp endişe duyabilirdi ki ?
"Gidemezsin diyorum Ayperi buna izin vermem."
Sinirle babama bakarken dayanamayıp bağırdım.
"YETER ARTIK ANILYOR MUSUN BABA YETER.BEN SENİN CANIN İSTEDİĞİNDE OYNADIĞIN CANIN SIKILINCA KÖŞEYE ATTIĞIN BİR OYUNCAK DEĞİLİM.BENİMDE BİR KALBİM DUYGULARIM VAR.BENİ YÖNETMEYE CALIŞMANDAN YORULDUM.BEN ARTIK HÜR OLMAK İSTİYORUM.BU ZAMANA KADAR SANA SESİMİ ÇIKARMADIYSAM O DA BABANNEM HATIRINA SEN BENİM İÇİN BİR ANLAM TAŞIMIYORSUN.İLLA DUYMAK MI İSTİYORSUN TAMAM O ZAMAN BEN SENİ BABA OLARAK GÖRMÜYORUM SİLDİM SENİ.SEN BENİ DEĞİLDE SERPİL HANIMI TERCIH ETTİĞİNDE BABANNEM GİLİN EVİNE BIRAKIRKEN AYAĞINA KAPANIP SANA YALVARIRKEN BANA BİR KEZ OLSUN BAKMADAN ÇEKİP GİTTİĞİNDE SİLDİM SENİ.ŞİMDİ ASIL AİLENİN KIZININ YANINA GİT BABA.BİR DAHA DA BANA KARIŞMA."
Yıllardır içimde biriktirdiğim duyguları haykırırken rahatladığımı hissettim.Babamın omuzları çökmüş önümden çekilirken hızla eve ilerleyip çantamdan çıkardığım anahtarla ile kapıyı açıp içeriye girdim.Kapıyı kapatıp yere çöktüm.Gözlerimden yaşlar akarken hıçkırıklarım duyulmasın diye kendimi zorluyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Şifası
ChickLitAçıklama !! Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...
