Açıklama !!
Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu.
Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyiokumalar...
Bu hayat bana hep şunu öğretti."Bir insanı canındançok sevme çünkü kimi canındanöteye koyarsan herzaman onunla imtihan olursun." Önce annem sonra babam şimdi sıra Ayperide mi ? O olmasa onu kaybetmekle sınanmasam yeniden mutlu olmuşken kimsesizliğimi unutmuş onunla yeniden aile olmanın hayalini kurmaya başlamışken onu kaybedemem.Ben bu sınavdan geçemem kalırım.
Kucağıma aldığım Ayperiyi arabaya taşırken yüzünü inceliyordum.Okyanus gözler kapanmış yuzu bembeyaz şekilde öylece yatiyordu kucağımda arabaya gelince koltuğa bırakıp sürücü koltuğuna geçtim.Arabayı çalıştırıp en kısa sürede hastaneye ulaşmak içi gaza bastım.Hastanenin girişine geldiğimizde arabayı ani frenle durdurdum.Hızla arabadan inerken bir yandan da sedye diye bağırıyordum.Ayperimi kucağıma aldığımda acil kapısının orada duran Sevda ve Akın abi Hızla yanıma koştular.Ben gelen sedyeye Ayperimi yatırdığımda hemşireler doktorla birlikte gelip acil müdahaleye aldılar.Sevda da onlarla giderken Akın abi ile ben kapının önündeki boş sandalyelere oturduk.
"Ne oldu aslanım Ayperi neden o halde ? "
"Bilmiyorum abi hiçbir halt bilmiyorum.Ben sana söylediğim gibi Ayperiye bugün evlilik teklifini yaptım.Büyük bir mutluluk ile kabul etti teklifimi.Yüzüğü parmağına taktım.Sarıldık ayrıldığımızda gözlerine baktım.Yüzü gülüyordu hatta yüzünde öyle bir gülümseme huzur vardı ki ilk defa bu kadar içtendi sanki.Sonra yüzü düştü elleri başına gitti ne olduğunu anlamaya çalışırken acı içinde inlemeye başladı.Sonrasında kollarıma yığıldı işte.Nasıl geldiğimi bilmiyorum ben ben onu kaybetmek istemiyorum Abi."
Akın abi elini omzuma koyup sıktı.Yanındayım aslanım diyordu ama oda kötü görünüyordu.Yıllar sonra bulduğu kardeşini kaybetmek istemiyordu.Ayperinin solgun yüzü annemi hatırlatmıştı bana.Mutlu olduğumuz kısa bir günün ardından hayatımın cehhenneme dönmesini ya yine öyle olursa.Ya yine mutlu olduğum günde Ayçiçeğimi kaybedersem olmaz dayanamam ki bu sefer olmaz...
Ayçiçeğini güneşinden ayırıp güneşi yalnızlığına terk ederlerse.O zaman bir daha doğmak ister mi o güneş ne anlamı var ki onu bekleyen özleyen bir sevdiği olmadıktan sonra doğmanın.O olmadıktan sonra ne anlamı var ki etrafı aydınlatmanın bırakır o zaman güneş son bir kez batar ve bir daha hiç doğmaz doğamaz.Hayatına anlam katan onu seven bekleyen Ayçiçeği yoktur çünkü.
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama bana asırlar gibi gelen dakikalardan sonra ilk önce doktor onun arkasından da Sevda çıktı.İkisinin suratı da asıktı.Bu halleri hiç hoşuma gitmemişti.Oturduğum yerden kalkıp doktorun açıklamasını yapmasını bekledim.
