"Önüne geçemediğin tek şey kaderdir.Seni yaşama bağlayan herşey aslında mucizedir.Bugün yaşadığın herşey dünden kalma sebeplerdir.Ve aslında hayat dediğin;
yaşayabildiğin kadar güzeldir..."
Can Yücel .
Hastaneden çıkmıştık.Ben Egeyele önden giderken abim ve Sevda da arkamızdan geliyordu.Ege Demir timine haber vermişti.Arda Eceyi de alarak restorana geçecekti.Hepimiz restoranda buluşacaktık.Yol boyunca Yağız Egemi izledim.Bunca acının karşılığı gibiydi Egem.Her daim şükür sebebim olacak kalacak adam.Kırmızı ışığa dek geldiğimizde arabayı durdurup gözlerini bana çevirdi.
"Böyle baktığında sana bakamıyorum o okyanus gözlerde kaybolamıyorum ya deli oluyorum oturduğum yerde.Senden rica etsem daha müsait ortamlarda bana öyle baksan olur mu Ayçiçeğim."
"Hmm ben bu fikri bir düşüneyim Üsteğmenim.Yol boyunca seni izlemek şu sıralar en büyük hobim haline geldi.Kolay kolay vazgeçemeyeceğim sanırım."
"Bak yaa önümde böyle kıvranman hoşuma gidiyor demiyor da bahane üretiyor."
"Yani bir diğer sebebi de o tabii ki."
Ege bana doğru eğilip yanağımı öptükten sonra gözümün önüne gelen saç tutamını kulağımın arkasını sıkıştırdı.Kalbim heycanla atarken arabada kahkahası yankılandı.Kalbimle zorun neydi be adam.Bir insan kahkaha atarken bile kusursuz olur muydu? Benim sevdiğim oluyordu.Yeşil ışığın yanmasıyla arabayı hareket ettirirken bana göz kırpıp konuştu.
"Nasıl oluyormuş hemşire hanım.İnsanın kalp ritmiyle oynamak hoş birşeymiymiş ? "
Hülyalı hülyalı bakıp konuştum.
"Hoşmuş çok hoşmuş canım.Yapan sevdiğin olduğunda daha bir hoş oluyormuş."
"Ooo hemşire hanım devreler karıştı sanırım."
"Sen hayatıma girdiğinden beri o devreler hep karışık Üsteğmenim."
"Desene aynı durumdayız Hemşire hanım.Sen hayatıma girdiğinden beri doğrularım yanlışlarım , yanlışlarım doğrum oldu.Bütün
doğrularımı ters düz ettin."
"Bu durumdan şikayetçi gibi duruyorsunuz Yağız Ege ARSLAN bey ! "
"Haşa ne şikayeti bilakis çok memnunum Ayperi ÜNSAL hanımefendi."
Sonunda restorana geldiğimizde Ege arabayı park etti.Birlikte indiğimizde içeriye geçmeden abimgilinde yanımıza gelmesini bekledik.Onlarda yanımıza geldiğinde hep beraber içeriye girdik.Timi büyük bir masa otururken görünce oraya doğru ilerlemeye başladı.Gözlerim Ece ile Ardayı buldu.Birbirlerine gülerek birşeyler anlatıyorlardı.Asıl dikkat çeken şeyse birbirlerine olan bakışlarıydı.Bunlar olmuş gibiydi hangi ara olmuşlardı acaba ? Eve geçtiğimizde bu konuyu detaylıca Eceye sormayı aklımın bir köşesine not alıp gülümseyerek masaya ilerledim.Tim abim ve Egeyi görünce ayağa kalktılar.Abimin işaretiyle oturdular.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ruhumun Şifası
ChickLitAçıklama !! Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların bir...
