44.Bölüm

38 4 0
                                    

Televizyonda kanal değiştirirken sinirle  televizyonu kapatıp kumandayı kenara bıraktım.Hastaneden çıkalı 2 hafta oluyordu yaram iyileşse de ne annem ne Ece nede diğerleri bir iş yapmama izin vermiyor sürekli yatmamı dinlenmemi söylüyordu.Üstelik bu iki hafta içinde Egemi toplasan 3 veya 4 kez görebilmiştim.Bu konuda çok canımı sıkıyordu bana kırgınlığı kalmadı sanırken hastaneden çıktığımızdan berii benden uzaktı sürekli telefonla konuşuyor yanıma pek fazla uğramıyordu.Ondan böyle bir soğukluğu beklemiyordum ama hak ettiğim için de sesim çıkmıyordu.Ağlamamak için yattığım yerden kalktım.Mutfağa girdiğimde ilk kez kimse yoktu.Kek yapmaya karar verdim.

Dolaptan yumurtaları çıkardığımda bir çığlık duydum.Yumurtalar elimden kayarken korkuyla Eceye baktım.

"Abla neden ayaktasın sen ! "

"Allah seni nasıl biliyorsa öyle yapsın Ece korkuttun beni senin yüzüne yumurtaları düşürdüm.Her yeri batırdım şu hale bak ! Ayrıca size daha kaç defa demem gerek ben gayet iyiyim."

Eğilip kırılan yumurtaları toparlayacakken Ecenin sesini duydum.

"Off boşver şimdi orayı ben toparlarım.Sen odana gitsene Ege abi senin için odana bir kutu bırakmış."

Ne zaman gelip bıraktığını sorgularken Ecenin sesiyle göz devirdim.

"Neyi bekliyorsun abla hadi doğru odana bende birazdan geliyorum."

Odama gittiğimde yatağın üzerindeki büyük kutu dikkatimi çekti.Kutunun üzerindeki yazılı olan kağıdı alıp okumaya başladım.

"Hep böyle çocuksu mu bakar senin gözlerin?
Hep böyle içinde uzak bir ışık mı yanar ?
Bakışlarında beni dinlendiren birşey var;
Kıyısındaymış gibi en sakin denizlerin...
Bir yelkenliyim şimdi ben senin limanında ,
Fırtınalardan geldim sende dinleniyorum.
Bu huzur, bu sessizlik hiç bitmesin diyorum ;
En eşsiz dakikalar sürsün senin yanında...
Hiç yumma gözlerini , ışığın eksilmesin ,
Gündüzüm ,aydınlığım, ipek böceğim benim !
Güz bahçemde açılmış o son çiçeğim benim !
Yorgun kalbim seninle elem nedir bilmesin ;
Ayrıma gözlerimden çocuksu gözlerini,
O sakin , o yalansız , o kuytu gözlerini..."

Ümit Yaşar Oğuzcan.

"Ben seninle uyuyup seninle uyanmak istiyorum.Güne seninle başlayıp seninle bitmek istiyorum.Ömrüm boyunca Kollarımın arasında olmanı , kokunla nefes almayı istiyorum.Sende istiyorsan kutudaki elbiseyi giy Ayçiçeğim.Artık hayallerimizi gerçekleştirelim.Seni bana ilk kez Egem dediğin restoranda bekliyor olacağım.

Seni çok seven adam."

Gözlerimden akan yaşları sildim.Her anımı güzelleştiren nefesim olan adam seni herşeyden çok seviyorum.Kağıdı düzgünce yatağa bıraktıktan sonra kutunun kapağını açtım.İçinde gelin çiçeğim gibi duran Ayçiçeklerini görmek kocaman gülümsememi sağladı.

Ruhumun Şifası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin