29.Bölüm

217 14 4
                                    

Akın karşında gülerek sohbet eden iki kadına baktı.Annesi ve sevdiği kadın gülerek sohbet ediyorlardı.Akın bu görüntü karşında iç çekti bu mutlu anlarını bozmak istemese de Ayperinin  durumunu merak ediyordu.Kardeşi şuan gayet sağlıklı görünse de zorlayıcı bir süreçten geçtiğini tahmin ediyordu.Daha fazla dayanamayan Akın annesine dönerek konuştu.

"Anne bu huzurlu anınızı bölmek sizi üzmek istemiyorum ama Ayperinin durumunu merak ediyorum.Şuan gayet sağlıklı duruyor ama bunun öncesi neler yaşandı biz gittikten sonra ne oldu anlatın hadi bana."

Leyla hanım gözlerini Sevdaya çevirdi.Bu bakış sen mi anlatmak istersin ben mi söze başlayayım bakışıydı.Sevda sevdiği adamın gözlerinin içine bakarak kardeşinin ne denli zorluk çektiğini anlatamayacağına kanaat getirince Leyla hanıma doğru dönerek konuştu.

Sevda :Senin anlatman daha uygun olur Leyla teyze.

Leyla anlayışlı bakışlarıyla onu onaylandıktan sonra oğluna döndü.Akın meraklı gözlerle annesinin ağzından çıkacak sözleri bekliyordu.Leyla hanım buruk bir gülümseme ile olayları anlatmaya başladı.

"Siz gittikten sonra Ayperi hastane randevusuna gitti.Doktorun dediğine göre tümörde biraz da olsa küçülme varmış.Bu yüzden kemoterapi ve radyoterapi sürecine girilmesini ve tümörden tamamen kurtulmasını teklif etmiş.Sürecin zorluğu olduğunu bile bile kabul etmiş Ayperim.Çok zorluk çekti oğlum çok canı yandı.Kemoterapi görürken saçları döküldü yemekleri bile zor yer hale gelmişti.Ne yerse çıkartıyordu hatta birara serumla beslenmeye kadar gitti."

Akının meraklı yüzü soldu yerini  derince bir hüzne bıraktı.Ayperinin canı yine çok yanmıştı ama abisi olarak yanında bile olamamıştı.Leyla hanım oğlunun ifadesini görünce konuşmasına devam edemedi.Bunu fark eden Akın konuştu.

"Konuş anne anlat ne kadar üzülsem de bileyim kardeşimin ben yokken neler yaşadığını zaten birbirimizden habersiz yıllarımız geçti.Bari bu geçen zamanı az çok bileyim en azından haberim olsun yaşadıklarından. "

"Çok kötüydü oğlum bir ara doktor umutsuz konuştu.Böyle giderse yaşama ihtimali çok düşük herşeye hazırlıklı olun dedi.Biz yavaş yavaş ümidimizi kaybetmeye başlamıştık.Artık herkes Ayperiye gidecek gözüyle bakıyor-"

Akın annesinin sözünü sertçe kesti.

"Nasıl ondan ümidinizi kesersiniz nasıl onu yalnızlığa itersiniz.Bunu nasıl yaparsınız anne ? "

Akının sözleri ile iki kadın da başını suçluluk ile yere eğerken Sevda çok kısık sesle mırıldandı.

Sevda : Çok kötüydü Akın günden güne eriyordu.Öyle ki uyanık olduğu vakitler bile çok azdı.

Ruhumun Şifası Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin