Emniyet müdürü geldi. Hepimiz ayağı kalktık. Kadir ve beni odasına çağırdı.
"Geçin bakalım çocuklar."
Karşısındaki sandalyelere oturduk.
"İlk göreviniz hayırlı olsun. Bu silahları ve rozetleri korumak sizin göreviniz. Tekrardan hayırlı olsun.
"Saolun müdürüm." diye yanıtladık.
Müdür gerçekten de çok iyi bir insandı. Müdürün odasından çıktık. Arkamızdan müdür de geldi. Elinde dosyalar vardı.
"Erkan sanığı ile ilgili çalışmalarınız nasıl ilerliyor çocuklar."
Demek ki bir sanığın peşindelermiş. Acaba sabıkası ne? Ben yine kendi kendime düşünürken bir ses geldi.
"Müdürüm bu sabıkayı hâlâ yakalayamadık. Kadın hiç bir şey anlatmıyor. Bir şeyden korkuyor olabilir?"
"Tamam olayın peşini bırakmayın. Bir kurban daha veremeyiz. Haydi, herkes işinin başına. Kadir sende ekip arkadaşlarınla git onlar sana yolda anlatırlar. Baran sen de Birce'ye olayı anlat."
Baran, ha işte şimdi ip inceldiği yerden kopacak. Şuan Kadir'in yüz ifadesini görseniz. Nasılda sinirli duruyor kurban olduğum. Eee Kadir'ciğim görev gereği.
"Merhaba Birce, ben Baran tanıştığıma memnun oldum."
Uzatılan eli sıkmamak olmaz dimi?
"Merhaba Baran bende memnun oldum."
"Ekip çok iyidir. Müdürümüz de aynı şekilde. Herkes burada kardeş gibidir."
"Evet daha ilk günden o sıcaklığı ve samimiyeti hissettim."
"Süper, ben şimdi peşinde olduğumuz sanığın durumunu anlatayım. Erkan, 30 yaşında eşine şiddet uyguluyor. Sadece bununla da sınırlı değil. Aynı zamanda taciz suçu da var. Eşiyle konuşmaya çalıştık ama bir şey anlatmıyor. Korktuğu bir durum var anlaşılan. Ha bu arada evliliklerinden 1 tane de kız çocukları var."
"Çocuğunu almakla tehdit ediyor olabilir mi?"
"Bizde öyle düşündük ama şuan kesin bir şey söyleyemiyoruz."
"Anladım."
"Bir kahveye ne dersin? İlk günden seni bu kadar sıkmayalım."
"Olur."
Neee aferin sana kızım aferin. Şuan seni ayakta alkışlıyorum. Olur mu dedin sen Kadir görürse yandın sen bittin, öldün.
"Ee Birce biraz kendinden bahset."
" Ne bahsedebilirim ki.?
"Bu mesleğe neden bu kadar bağlasın. Mesleğine olan aşkını gözlerinde görebiliyorum."
"Küçüklükten beri hep hayalini kurardım. Kalemlerden silah yapar evin içinde koşardım. Annemden az terlik yemedim koştuğum için."
Güldü, güldüm.
"Küçüklükten beri hayalini kurduğum mesleğinin üniformasını giyip şuan bu ortamın havasını soluyorum. Benden mutlusu olamaz."
"Hayalini gerçekleştirmen beni mutlu etti."
"Sende biraz bahset kendinden. İlk geldiğimde morelin çok bozuktu."
"Sevdiğim kadın şuan dağlarda çatışıyor."
"Polis Özel Harekatçı mı?"
"Evet, işi gerçekten de çok zor. Kaç kere dedim gel emniyete seni bizim birime alayım, ama yok dinlemiyor."
"Ama insan sevdiği meslekte daha başarılı olmaz mı? Demek ki o da polis özel hareketı seviyor."
"Evet öyle ama ne bilim korkuyorum. Ona bir şey olmasından endişeleniyorum."
"Anlıyorum, gerçekten zor."
"Evet zor hem de çok zor."
"Neyse Baran ben seni tutmayayım. İşin vardır. Tanıştığıma memnun oldum tekrardan."
"Bende memnun oldum Birce."
El tokalaştık ve Baran ayrıldı. Hay ananı...
Sinirden patlayacak raddeye gelen Kadir ile karşı karşıyaydım.
Gazamız mübarek olsun.
Evet canlarım bir bölümün daha sonuna geldik. Bölüm hakkında yorumlarınızı bekliyorum. Yıldızı parlatmayı unutmayın❤
Kadir'in tepkisi nasıl olacak sizce? İlişkileri zarar görür mü bu kadar kıskançlığa?
Keyifli okumalar❤
Instagram hesabım: @sude_den_oykuler
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öyküm
Romance17 yaşında hayalleri polis olmak isteyen kızın verdiği mücadeleyi anlatan ve aynı zamanda polis olduktan sonra ki karşısına çıkan zorlu süreci ilerletmeye çalışan bir yaşam hikayesi.