Sabah kasıklarımda hafif ağrı ile uyandım. Kadir kalkmış Defne'ye mamasını veriyordu.
O kadar güzel ilgileniyordu ki hayran kalmamak elde değildi.
"Günaydın güzelim."
"Günaydın sevgilim."
"Aşkım ben biletleri ayarladım bu akşam saat 22.00 da yola çıkacağız."
"Nee? Ne çabuk ayarladın? Peki işi halledebildin mi?"
"Aşk olsun güzelim ya sence o ayrıntıyı ben atlar mıyım?"
"Aaa hiç canım her ayrıntıları en ince ayrıntısına kadar düşünen bir öküzsün. Ha bir de dakikliğin vardı onu da unutmayalım."
Bu cümlem ile eskilere gitti aklım. Bu cümleyi kurduğumda daha elimde mesleğim bile yoktu ama şimdi 25 yaşında Komiser Birce Aksoy olmuştum.
Aaa pardon ben evliydim dimi hahah bir an unutuvermişim.
Şimdi cümlemi tekrar düzenliyorum. Şimdi ise 25 yaşında Komiser Birce Kara oldum. Ne kadar da yakıştı Birce Kara.
Kasıklarıma giren ani sancı ile istemsizce inledim.
"Güzelim iyi misin?"
"İyiyim bir şeyim yok."
"Pek iyi gözükmüyorsun. Ağrın mı var?"
"Biraz. Şimdi ağrı kesici içerim geçer."
"İlaç kullanmanı istemiyorum Birce. Bu ağrı kesici olsa bile. Hiçbir ilaç kullanmanı istemiyorum."
Bu neydi şimdi?
Haaa bir dakika şimdi bana jeton düştü ilaç kullanırsan eğer şey olmaz. Siz anladınız onu canım.
"Tamam Kadir sakin olur musun biraz kullanmam."
"Defne'yi yatağına yatırayım sonra sana masaj yaparım."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öyküm
Romance17 yaşında hayalleri polis olmak isteyen kızın verdiği mücadeleyi anlatan ve aynı zamanda polis olduktan sonra ki karşısına çıkan zorlu süreci ilerletmeye çalışan bir yaşam hikayesi.
