1 Yıl Sonra;
"Hadi ama kızım aç ağzını. Bunu yemezsen büyüyemezsin ama bak. Dimi babası?"
"Rahat bırak kızımı allah allah yemek istemiyorsa yemez. Hem zaten yencek gibi değil ki tadı. Dimi babacım?"
Haydi hayırlı başarılar ikili komisyon kuruldu vay hâlime.
Defne tam 1 yaşındaydı. Çok iştahsızlık bir çocuktu doğru düzgün yemek yemiyordu zorla yedirmeye çalıştıkça Kadir Bey engelliyordu.
"Defne bak 3'e kadar sayıyorum açmassan ağzını teyzenlere gidemezsin."
Defne, Aylin ve Arin'i çok seviyordu. Onlara teyze diyordu.
Aa tabiki şu ayrıntıyı da unutmayalım Defne tam bir baba aşığıydı.
Zaten ilk kelimesi baba olmuştu. Defne ile Kadir'e bakarak baba dediğinde Kadir'in sevinci paha biçilmezdi.
"Off hadi ama kızım bak işe geç kalacağım."
"Iı. İstemiyorum."
Zar zor cümle kurabiliyordu kurduğu cümleler de hep olumsuzdu. Ben ne yapacağım bu kızla?
Zorda olsa yemek yeme işkencesi bitmişti.
Aylinlerin evine gittik. Arin'de orada olacaktı.
Aylin ile Arin evlenmişlerdi. Deli Aylin'in bir tane dünya tatlısı erkek çocuğu olmuştu.
Yiğit küçüktü ama aynı annesi gibi deli doluydu. Defne ile iyi arkadaş olmuştu.
Defne'yi Aylin'e bırakıp Arin, Kadir, ben ve Baran emniyete geçtik. İşler bu aralar çok yoğundu.
İçeri girer girmez dosya önümüze konuldu.
"Birce Komiserim bu vaka ile siz ve Kadir Komiserimin ilgilenmesi gerekiyor. Uyuşturucu kullanımı ve aynı zamanda satışı oluyor. Şüpheli şahıs çok tehlikeli biri her yerden adamları çıkabilir. Anlayacağınız titiz bir çalışma gerekiyor komiserim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öyküm
Romance17 yaşında hayalleri polis olmak isteyen kızın verdiği mücadeleyi anlatan ve aynı zamanda polis olduktan sonra ki karşısına çıkan zorlu süreci ilerletmeye çalışan bir yaşam hikayesi.
