Başladım maddeleri sıralamaya.
"İlk olarak bir sahilde yapabilirsin. Hmmm ya da emniyette evet evet emniyette de yapabilirsin."
Ben fikirlerimi sıralarken Kadir ile Baran sanki karşısında uzaylı varmışcasına bana bakıyorlardı.
"Ayy off neden karşınızda uzaylı varmışcasına bakıyorsunuz?"
"Güzelim nefes almadan fikirlerini sırıyorsun. Ondan olabilir mi acaba?"
"İyi tamam bende fikirlerimi kendime saklarım."
Tribimi de atmıştım ohh canıma değsin.
Defne huzursuzlanmıştı ayağa kalkıp Defne'yi kucağıma alacağım sırada nahlet olası ağrı yine belirginleşti. Acıyla inledim.
"Güzelim, iyi misin?"
"Hıhım."
Ağrının şiddeti artıyordu. Sanırım artık doktora gitmem gerekiyordu.
"İyiyim ben Kadir. Sen Defne'yi yatağına yatırır mısın?"
"Tamam, yatırdıktan sonra hastaneye gidelim."
"Hayır Kadir iyiyim ben gerçekten."
"Güzelim bak bu çok sık olmaya başladı."
"Evet enişte. Daha biraz önce mutfakta da oldu."
Hay ben senin Aylin. Bir kerede ortalığı karıştırma.
Kahvelerimizi içmiştik. Herkes evlerine gitmişti bizde odamıza gittik.
Kadir'i zar zor ikna edebilmiştim doktora gitmemek için. Zor da olsa ikna olmuştu.
Ara ara ağrı girse de çok şiddetli olmuyordu.
Haa bu arada unutmadan söyleyeyim Baran Arin'e yarın evlenme teklifi edecekkkk. Bakalım neler neler olacak.
☆☆☆☆
Sabah yine ağrı ile uyandım. Artık beni bırakmaya niyeti yoktu sanırım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bu Benim Öyküm
Romance17 yaşında hayalleri polis olmak isteyen kızın verdiği mücadeleyi anlatan ve aynı zamanda polis olduktan sonra ki karşısına çıkan zorlu süreci ilerletmeye çalışan bir yaşam hikayesi.
