O adamın rutubet kokusunu alamayınce kafamı uzatıp baktım. Siyah saçlı yeşil gözlü bir erkek çocuğuydu. Yaklaşık 13-14 yaşlarındaydı.

Çekine çekine benim yanıma geldi. Bende şaşkın ca ona bakıyordu. Elini bana doğru uzattı. "Seni kurtarmaya geldi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Bölüm
8 sene önce...
Dizlerimi kendime doğru çektim. Ellerimi de dizlerime doladım. Yine o geniş karanlık bodrumda sessiz sessiz ağlıyordum. O adamın gelmesini bekliyordum. Amcamın...
Babam ve annem öldüğünü söylüyordu. Bunu her gün söylüyordu. Nedenini anlatmıyordu.
Beni bu soğuk bodrumda tek başıma bırakıyordu. Yine ona karşı gelmiştim. Yatmak istemediğimi söylemiştim, ve yine bana yemek vermemişti. Yıllardır olduğu gibi.
Kapının açılması ile titremeye başladım. Yine beni zorla kucağına alacak, yine beni yatağa yatıracak. Ve yine benim üzerime çıkacaktı. İstemiyordum. Onun ağır vücudunun altında eziliyordum. İstemiyordum. Onun pis kokusunu çekmek istemiyordum.
Ayak sesleri yankı yapıyordu. Yavaş yavaş bana doğru yürüyordu. Korkudan dizlerimi takırdatırken sinsice gülümsüyordum.
"12 yaşına hazırmısın miniğim?"
Bugün doğum günümdü. Her doğum günümü kutlardı. Ama pasta alarak değil, mum üfleterek değil. Beni yatağa götürüp soyardı. Sonra da kasıklarımı acıtırdı. Ağazımı öperdi.
Doğum günlerini sevmiyordum. Bugünde kutlamak istemiyordum.
"Değilim"dediğimde sırıttı.
"O zaman hazırlan miniğim. Her doğum gününde biraz daha büyüyor, biraz daha güzelleşiyorsun."
Bana iyice yaklaşmıştı. Benim gibi yere çömdü. Bıyıklarını elleriyle taradı. Saçlarını arkaya doğru itti. Takım elbise giymişti. Çok pis kokuyordu.
Her zamanki gibi baş kaldırmayı denedim. "Burası çok soğuk. Bana dokunma!" Ne kadar baş kaldırırsam kaldırayım dinlemezdi. Beni cezalandırırdı.
"Ah miniğim. Sıcak bir yere gidelim o zaman. Mesela ahıra"
Oraya da gitmek istemiyordum. Orası da çok pis kokuyordu. Ayrıca çok dardı. Orada baş kaldırdığımda kalırdım.
Bana dokunup kucağına almaya çalıştı. Ağlayarak tepinmeye başladım. "İstemiyorum" incecik sesime aldırış etmedi ve beni kucağına aldı.
Kucağında rahat durmuyor, tepiniyordum. Avazım çıktığı kadar bağırıyor ve ağlıyordum. Ama yine kimse yardıma gelmiyordu.
