sürpriz 33. bölüm

14 3 2
                                    

❤️ Fikrimin ince gülü ❤️

33. Bölüm...

Arkadaşlar ya benim bu aralar çok bölüm yazasım geliyor he. Maşallah diyin taammı?

Nerdesin iklima? Evdeyim arkadaşlar. Ne yapmalıyım diye düşünüyorum. Ömer bana bugün çok sert çıkmıştı anasını satayım. Ama haklıydı işte. Öte yandan hep küsmü kalacağız diye düşünüyordum. Ya da benden soğumuşmuydu acaba? Ne yapsam ne yapsam? Gözlerimi kapattım, açtım. Şakaklarımı ovdum. Öf be! Aklıma hiç bir şey gelmiyor ama. Ayaz abim içeri girdiğinde yataktan belimi sarkıtıp kafamın yere gelmiş halini düzeltmeye çalıştım. Ayaz abimi şuan ters görüyordum. "Ne yapıyorsun?" Dedi Mala bakar gibi.

"Düşünüyorum"

İçeriye sokuldu. "Bu pozisyonda mı?"

"Evet" sırıttım.

Ayaz'ın aklına bir şey gelmiş olacak "boş ver şimdi. Burak geldi, dışarıda. Acelesi varmış. Seni çağırıyor"dedi. "Ha! Bir de, telefonunu da götürcekmişsin."

"Niye ki?"

Dudağını büzdü. Bende pozisyonumu düzeltip üzerine oturduğum telefonumu elime aldım ve koşarak dışarı çıktım. Hava bir esiyor, bir esiyor anlatamam. Hemen arabaya bindim. "Naber fıstık " diyip yanağımdan makas aldı.

"Pek iyi sayılmam. Hayırdır?"

"Hayır bayırdır" diyince şapşalca baktım. Evet, şapşalca :)

"Neden geldin yani?" Dedim bu sefer.

"Telefonunu versene"

"Nedenmiş o?" Dedim telefonumu arkama saklayarak.

"Bana güvenmiyormusun? Yemeyeceğim kızım, hadi ver"

Bir şeyler anlamaya çalışarak Burak'a baktım. Terettütlüce telefonumu uzattım. Ama hemen ne yapacak diye dibine sokuldum.

"Bakma" dedi bu sefer.

"Neden?"

"Kaplumbağa deden. Şaka şaka. Bakma işte lan"

Tek kaşımı kaldırdım. Tek eliyle telefonuma bir şeyler yaparken diğer eliylede kafamı itekliyordu. "Ya, benim telefonum" diye cırladım. "Versene"

"Dur kız, meraklısı değiliz. Bekle bir"

"Buraaak! Ver ya" elimle almaya çalıştım ama beni ayağıylada iteklemeye başladı.

"Cen cenleşme" (?) "Kafamı şişirdin lan." Telefonum kapattı. "Al yemedik. Ne kıymetli telefonun varmış"

Telefonu elinden sertce çektim ve hemen konturol etmeye başladım ne yaptı diye. Hiç bir şey bulamayınca "ne yaptın lan?" Diyip elimi  yumruk şeklinde kaldırdım.

"Kızım" dedi yumruğuma bakarak. "İndir o eli"

"Nedenmiş?"

"İşteymiş. Lan daha kaç kere 'neden' kelimesini kullanacaksın? Ayrıca in arabamdan. Seni kovuyorum. Cır cır böcek"

"Diyene bak" dedim. "Bende arabanın meraklısı değilim zaten"

Hemen arabadan indim. Adeta nazmiye gibi gurur yaptım. Lan! Nazmiye kim diyen kim? Hani şu güvenliğe yazan, ablası ölsede ağlamıyıcam diye gurur yapan mavi gözlü kız. Heh! O işte. Hemen buz gibi soğuktan kurtulup içeriye girdim.

Yatağıma uzandım. Ve yatakta ne yapılır? Lan! Tövbe tövbe. Sizi fesatlar. Uyunur. Ben de uyudum hemen. Amma önce gece lambamı öptüm.

...

FİKRİMİN İNCE GÜLÜ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin