isteme....41. bölüm

14 3 11
                                    

❤️ Fikrinin ince gülü ❤️

41. Bölüm...

   Bugün dünaynın en huzurlu uyanışını yaşadım. O kadar çok mutluydum ki... Annemi affettim. Bu kadar mutlu ve hafif hissedeceğimi bilseydim, tüm olanlara rağmen annemi affederdim. Saate baktığımda 10du. Kim salak işten kovulduğu için bu yüzden de geç kalkabileceği için mutlu olur ki? İşte o salak bendim. Sjdjsjjs

Hemen hızla mutfağa gittim. Annem yemek yapıyordu. Evet annem. Size de çok garip geliyor değil mi? Yavaşca arkasından gidip sarıldım. Kokusunu içime çektiğimde annem güldü. "Günaydın yavrum"

"Günaydın annecimm" dediğimde abimin sesiyle annemden ayrıldım.

"Ooo, neler neler görüyorum"

Sırıtarak "annemi affettim" dedim.

"Ciddimisin?" Dedi. "Ne zaman?"

Sofraya oturduğumda "dün, işten kovulduktan sonra"

Abimin yüzü düştü. Benimle beraber oda sofraya oturdu. "Bunun için özür dileriz abicim. Çok üzüldün mü?"

"Yoo" dedim. "Ne bileyim, çok yorulmuştum zaten"

Abim gülümsedi. "Artık çalışma sırası bende"

"Nasıl sende?"

Ağazına bir sucuk attı. "İnşaat işinde çalışmaya karar verdim"

Evet, bunu annem söylemişti. Bu kadar ciddi olduğunu bilmiyordum. "Sen bilirsin"

Annem çaylarımızı koydu. Kendi de yanımıza oturdu. "Kızım, seni çok seviyorum. Daha sana yeni kavuşmuş gibi hissediyorum ama... yani yanlış anlamazssan yaşın yirmiyi de geçti. Tabii senin kararın ama, sen ne zaman evleniceksin? Komşular sorup duruyor." Abime döndü. "Aynısı senin için de geçerli. Üstelik 24 yaşına geldin oğlum"

Abimin çayı boğazına durmuş gibi öksürdü. Benimse karnımda kelebekler uçuşuyordu. Ne zamandır biz de Ömerle bu konuyu konuşuyorduk.

"B-benim bir tâlibim yok valla anne. Olursa söylerim"

Annem gözlerini büyüttü. "Neden talibin yokmuş bakim? Elini sallasan ellisi oğlum. Tü tü maşallah"

Abim güldü. "Kız çok da annecim. Kalbim kimseye gitmiyor"

Annem baktı abim de iş yok, bana döndü. "Senin kızım? Ömerle aranız iyi mi? Ömer'i çok severim. İyi çocuk. Bak dün nasıl da seni korudu. Afferim ona"

Dün şiddete baş vurmuştu ve annem buna afferim diyordu. Gözlerimi devirdim ama bu konu beni heyecanlandırıyordu.

"Ömerle aramız iyi. Biz de zaten bu konuları konuşup duruyorduk"

"Öyle miii?" Dedi annem sevinçle. "E o zaman çağır gelsin"

Ha?!

"Nereye?"

"Nereye olacak yavrum" dedi. "Çağır bugün akşam istesin seni"

What?!

Abim"Ne?" Diye atıldı. "Bugün mü?"

"Evet" dedi annem.

"Olmaz"

Abime ters ters baktığımda sustu. Hemen annem atıldı. "Sen karışma. Senin talibin yok diye, onundamı olamayacak?"

Doğru söylüyordu...

"Tamam" dedim. "Bugün gelsin"

...

FİKRİMİN İNCE GÜLÜ...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin