IMPRISONED

Chapter 29

Chapter 29

Hindi ko pa sa kaniya sinasabi ang totoo kong anyo. She still doesn't know that I am worse than a mere psycho. May saltik na nga ako sa utak maninipsip pa ako ng dugo. And there's this thing that we,vampires, cannot control. Our urge to fuck and suck the blood of our mates in one specific night. Vampires was almost perfect. Except about that thing. Pagsumasapit kasi kami sa hustong gulang upang makipagtalik sa aming mga kapareha ay nawawalan kami ng kontrol sa aming mga sarili.

Isang gabi lang iyon pero nasa hukay na ang kalahati ng katawan namin. Ang ibang mga kalahi ko ay nakakaligtas at nakakaraos pero ang mga kapareha naman nila ang hindi at kabaligtaran. That is also the night where we give our mark in our mates and so that we could turn them into vampires as well. Kasi tao lang naman ang nagiging kapareha naming mga bampira, hindi ko alam pero iyon talaga ang kadalasan.

Ang iba sa mga kalahi ko ay nabuhay nga napatay naman ang kanilang mga kapareha bago pa nila ito mabigyan ng marka. At kapag nangyayari iyon ay palaging may suicide. Sa kada henerasyon na ipinapanganak saaming uri ay kalahati noon ay magpapakamatay. No one dared to stop them kasi paano ka nga naman mabubuhay kung sa puso at isipan mo patay kana. Na wala ka nang dahilan para mabuhay pa. Kung sainyong mga tao kaya ninyong magpapalit palit ng kasintahan kami naman ay ni suntok sa buwan ay hindi iyon magagawa. We were only destined to love one person in our lifetime.

At ang mga swinerteng mabuhay kasama ang itinakda sa kanila ay ang mga susunod na gagawa sa panibago naming henerasyon. And for sure that they will leave this earth happy.  Isn't that the only way of life? For us to be born, to find and fight for love and die happy. Isn't that the cycle of life? Because for me it is.

As I said mates were so important to us. Without mates there is no point on living. That's why I fucking hate the idea of this bullshit mates. I don't get it at all. Not until I met her. Not until I imprisoned Chlorine Andalucia Jimenez. She really made me realize that there is more of it than a mere weakness.

So one peaceful night I just ruined everything. As far as I can remember I don't exactly know what am I doing that night. My curse night came. Masama pa ang timing dahil hindi ko rin makontrol ang sarili kong utak noon dahil sinapian na naman ako ng kasaltikan. But to make the story short, I sexually abused her. Yes, we flirt like hell but I never touched her, if you know what I mean. Parang may sariling utak ang hayok ng laman ko noon. Like I had gone really really mad. Mas malala pa kapag nawawalan ako ng kontrol.

I can vividly see her tears and hear her cries that night. At hanggang ngayon nakatatak pa iyon sa isip ko. Parang may kung anong kamay ang lumulusot sa dibdib ko at pipigain ang puso ko kapag naalala ko ang gabing iyon. Ang gabing nawala siya sa akin. Huli na noong nalaman ko kung ano ang nagawa ko. Pero kahit na ganoon parang nakahinga rin ako ng maluwag dahil hindi ko siya napatay. At naibigay ko ang marka ko sa kaniya.

Hinanap ko siya. Only to find her on the wing of my older sister. Nang makita ko noon ang kapatid ko alam ko nang nasa bingit na ako ng sitwasyong wala na akong laban. Sa oras kasi na pumagitna na ang kapatid kong iyon sa buhay namin ay wala na kaming ibang magagawa kundi ang sumunod sa mga kondisyon niya. Ate Gemini doesn't care about her sibling's love life at all but when it turns to be problematic hindi na siya magdadalawang isip na sumawsaw.

Inaamin ko naman na nasa problemadong sitwasyon na talaga ako noon. Pareho kaming nag aagaw buhay kaya wala na akong nagawa kundi ang ipaubaya ang lahat sa kapatid ko. Hindi ko lang talaga alam ngayon kung bakit parang hinahayaan niya lang ang lahat. 'Di ko rin alam kung kasama rin ba ito sa mga hakbang niya.