Ben geldimmmm.
Nasılsınız aşklarım?
Ay salgın varr. Çok kötü hasta olmuşum. Bölümleri bile yazamadım.
Tarih: 05.12.2023
Saat: 21.30Bölüme geçelim aranıza girmeyeyim daha fazla.
Oy ve yorumlarınızı dört gözle bekliyorum.
Elimi boynuna koyarken içimden geçirdiğim tek şey nabız almaktı...
Bekledim.
Tek bir atış için bekledim.
Elimi belki hissedemiyorumdur diye çekerek bu sefer minik bileğini tuttum Arslan'ın.
Fatih abimin yaşlı bakışlarını üzerimde hissetsemde bakamıyordum yüzüne.
Yoktu.
Tek bir nabız bile yoktu.
Buz gibi olmuş bedenine ellerimi birleştirerek yerleştirdim.
Kalp masajına başladım.
Bir, iki, üç, dört, beş...
Nabız yok.
Kolumdan tutulup çekilene kadar dünyadan kopmuştum.
Ne Fatih abimin yanımda hıçkıra hıçkıra ağlayışını duyuyordum ne de Eda'nın ağlayışını.
Hatta gözlerimden akan yaşların bile farkında değildim.
Titreyen ellerime baktım.
Kana bulanmış ellerime.
Arslan'ın kanına bulanmış ellerime.
Minik bedenine 7 kurşun bulunduran yeğenim.
Abimin adını yaşatacak olan küçük Arslan.
Çekildiğim kenarda öylece duruyordum.
Beni çeken imamdı. Kendisi devam ediyordu kalp masajına.
Gözlerimden yaşlar akarken feryatlarımızın arasına bir kurşun sesi katıldı.
Çöktüğüm yerden hızla kalkarken Oğuz'la göz göze geldim.
İkimizde bıraktığımız keleşleri alırken ayaklandık.
Fatih abim dağılmış şekilde oğlunun yanında dururken imam Arslan'a müdahaleye devam ediyordu.
Sesin geldiği yöne doğru tetikte ilerlerken vücudum titriyordu.
Hissediyordum.
Ama bu soğuktan falan değildi.
Tüm vücudum titriyordu.
Oğuz'la karşıda gördüğümüzle birbirimize baktık.
Yüz belki daha fazla it sürü halinde buraya geliyordu.
Oğuz'la göz gözeyken başını olumlu anlamda sallayınca ikimizde aynı şeyi düşünüyorduk.
Belki beş belki yedi dakikamız vardı.
Hızla çıktığımız tepeyi indik Oğuz'la.
"Eda toparlan. Emir komuta sende. Fatih abimi de alıp hemen üsse bilgi geçiyorsunuz. Acele edin." Dedim Eda'yı sarsarak.
Yaşlı gözleri bana dönerken anlayamamış gibi bakıyordu yüzüme.
"Ne?"
"Toparlan Eda! Sadece beş dakikanız var. Emir komuta sende. Fatih abimi ve imamı alarak çıkıyorsunuz buradan. Arslan'ı annesine ulaştırmanız lazım." Dediğimde kendine yeni yeni geliyordu.
![](https://img.wattpad.com/cover/341887297-288-k230149.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
POYRAZ
Roman d'amourGözlerimi kapatmamak için güç sarfetmiyordum. Hayata tutunmak için bir çaba göstermiyordum. Sağımda bekleyen bedenin yere yığılması ve silah seslerinin çoğalmasıyla gülümsedim. Biz Türk'tük. Yeri gelince Koca Seyit olur 215 kilo mermi taşırız, yer...