POYRAZ

BÖLÜM 32 YÜZBAŞI

Evettt. Uzun bir aradan sonra ben geldimmmmm.

Nasılsınız canlarım?

Tarih:01.01.2024
Saat:13.30

Ben çok mutluyum. 2023 bana son gollerini attı. Aşk anlamında değil tabiki. Diğer kitabımda bahsettiğim çocukla hala imkansızız.

Ama umarım 2024 bize bol bol güzel anılar bıraktırır. Hepinize mutlu yıllar diliyorum.

Kariyer ve aile bakımından güzel gelişmeler oldu.

Şehitlerimiz var. Ne kadar mutlu olsamda içimde bir burukluk var. Şuan burada onları unutmamak için anmak istedim. Biz unutursak onlar nasıl yaşasın?

Bölümle aranıza girmeyeyim daha fazla.

💣

"Abim uyuduktan sonra sizi güvenli bir yere götüreceğim. Ama o zamana kadar ağzınızı açmayın. Onu sinir ederseniz canınızı yakmaktan asla geri kalmaz." Diyerek bizim birşey dememize izin vermeden ayağa kalkarak çıktı hücreden.

Biz ise arkasından şaşkınlıkla bakakaldık.

"Olanları anlayabiliyor musun?" Diyen Oğuz'a döndüm.

"Anlayamıyorum. Eşref ve Şeref kardeşmiş." Derken daha çok kendi kendime söyler gibiydim.

Sonra aklıma keskin nişancı geldi. Bilerek silahıma yada önümdeki kayaya sıkan nişancı.

Benim kuyuya düşmeme sebep olan, Ali Kağan'la dolaylı yoldan öpüşmemize...

Öhöm öhöm. Neyse.

O keskin nişancı işte.

Eşref'ti.

Kardeşi Şeref'sizdi.

"Tabi ya. Sadece bana sıkan bir keskin nişancı vardı Oğuz. Peşinden gitmiştim bir görevde. O nişancı Eşref'ti." Dediğimde koca bir küfür çıktı ağzından.

"Siktir! Bu piç daha önce bizim karşımıza çıktı ve biz bunu öldüremedik mi?"

"Kafam patlayacak artık." Diyerek derin bir nefes aldım. Ama kaburgalarımın batmasıyla acı bir inleme çıktı ağzımdan.

"İyi misin?" Diyen Oğuz'a cevap veremeden öksürmeye başladım.

Ağzımın içine gelen sıvıyla kenara tükürdüm. Gördüğüm kanla yüzümü buruşturdum.

"İyi değilsin Bade." Dedi Oğuz acıyla.

O da görmüştü.

Yüksek ihtimalle kırık olan kaburgalarım akciğere baskı uyguladığı içindi. Yada mideme yediğim demir sopa darbelerinden dolayıydı.

"Şehit olacaktık biz. Sürünüyoruz anasını satayım." Dedim gözlerimi kapatarak başımı geriye yaslarken.

"Dokuz değil doksan dokuz canlıyız sanki. Şehit olalım dedikçe olamıyoruz." Dedi Oğuz'da.

"Ali Kağan komutan bizden vazgeçti sanırım. Ya da öldü sanıyor." Dediğinde zorlukla yutkundum.

Ah yüzbaşım.

Ne çok özledim seni.

Ne kadar oldu görmeyeli?

"Ona yalan söyledim. Böyle ayrılmak istemezdim. Ama söylemesem beni bırakmazdı. Alin'in yalnız kalmaması lazımdı." Dedim özlem dolu sesimle.