DELİ DİVANE

1. Bölüm

İlk bölümle hepinize merhaba.

Kalbinizde bir şeylerin yer edinmesini, sevmenin sevilmenin ne kadar güzel şeyler olduğunu göstermek istedim bu hikayede.

Kalbinizdeki deliliğin gizli kalmaması umuduyla..

Sevmek ve sevilmek dileğiyle..

Bölümü sevdiğim bir şarkı olan Bahadır Sağlam-Yanmak Gibi ile okumanızı çok isterim.

❄️❄️❄️

İnsan sorunlarını ailesine anlatamayacaksa o aile neden vardır? Peki onca görüp duyduklarına rağmen neden kendi kanından canından çocuğuna inanmayı değilde karşı tarafa inanmayı seçer.

Ben bunlara bir çözüm bulamamıştım. 4 yıl önce üzerime atılan iftira ile hayatım kararmış yetmezmiş gibi ailem arkamda durmamıştı.

Ben onların göz bebeği değil miydim?

Yaşadığımız küçük köyde her olay oldukça abartılır insan bir kere onların ağzına düşünce ölmeyi dilerdi.

Bende ölmeyi dileyen kişilerden biriydim. 14 yaşımdan beri güzel olduğumu söyleyen kadınlar eve gelmiş beni oğullarına istemişti.

Babam paragöz bir insan olduğu için beni köyün muhatırının oğlu ile evlendirmeyi planlıyordu. Adamın askerden gelmesini beklemek tüm aile için oldukça çilekeş bir durumdu.

Ama maalesef olaylar istedikleri gibi gitmemişti. Amcamın oğlu Ferhat bana zorla dokunmaya çalışmış hayatımı kararmıştı. Sadece başörtümü açabilmişti direnmelerim karşısında ama ailem ve köy için bu yeterli olmuştu.

Ferhat paçayı kurtarmak için iftira atmış benim onu istediğimi söylemişti. Ailem ise beni değil onun tarafında durmuş kızlarını bir çöp kadar değersiz bir varlık gibi hor görmüştü.

Köy sakinleri hem yavuklusu var hemde amcasının oğluyla düşüp kalkıyor diyerek dedikoduyu başlatmıştı.

Ne kadar çabalasamda sonuç alamamış köyde orospu olarak anılmaya başlamıştım. Muhtar bu çıkan laflar ile babama kızını gelin olarak kabul etmem demişti. Onlara göre bekaretimi kime verdiğim bile belli olamayacak kadar kişinin altına girdiğim düşüncesi doğruydu.

Babam köyde kimden benim hakkımda bir laf duysa eve gelip beni dövmeye başlayan bir adam olmuştu. Oysa bu olay yaşanana kadar el bebek gül bebek büyüttükleri küçük kızlarıydım.

Abilerim ve ablam bile bana sırtını dönmüştü. 4 yıl boyunca evde köle olarak yaşamıştım ve yaşamaya da devam ediyordum. Dışarı çıkmam kesinlikle yasaktı.

Babam defalarca kez beni öldürmeye çalışmış ama annemin ufak da olsa kalbinde kalan merhamet duygusu ile yaşamama izin vermişti.

Her gün onlar için köle gibi çalışır daha sonrada benim kalmam için boşalttıkları kömürlükteki yerime geçerdim.

Allahıma her gün dua ederdim beni bu iftiradan kurtarması için. Emindim ki bir gün herkes kimin haklı kimin haksız olacağını görecekti.

Ben sadece o zamanın gelmesini bekleyecektim. Ben kim miyim?

Adım Sare. Sare Yücel. 4 kardeş arasında en küçükleriyim. 2 abim ve bir ablam var. Yaşım 20. 4 yıl önce yaşanan olaydan önce söylediklerine göre oldukça güzel bir kızdım.

Annem köyde dolanan güzel olduğum dedikoduları ile beni okulumdan almış ev hanımı gibi yetiştirmeye başlamıştı.

Ablam ile aramda 3 yaş vardı ama köylüler hep onunla kıyaslardı beni. Ablam oldukça güzel bir kızdı ama onlara göre benim farklı bir güzelliğim varmış.