Jesteśmy sobie pisani |Pablo Gavi

ROZDZIAŁ 19

NATALIE

Jakoś tak po południu, gdy piłam herbatę na moim tarasie niespodziewanie pojawił się.... chłopak. Nie ukrywam, że wystraszyłam się tak bardzo, że wylałam na siebie herbatę. 

- Przepraszam nie chciałem cię wystraszyć.- powiedział, próbując się tłumaczyć.

- No trochę.- powiedziałam, próbując wytrzeć herbatę z mojego ulubionego swetra. 

- Chciałem poznać nową sąsiadkę.- powiedział.- Federico jestem.

- Natalie.- powiedziałam.- Kupiłeś domek po starym Gimero?

- Znałaś go?- zapytał zaskoczony.

- Tak, niestety.- powiedziałam.- Utrudniał nam wszystkim życie. Po jego śmierci uspokoiło się na tyle, że ludzie zaczęli wokoło się budować. 

- Ja uznałem, że ten domek ma potencjał.- powiedział.- I gdy tylko zobaczyłem, że jest na sprzedaż nie wahałem się ani trochę. Od razu go kupiłem.

- Dobra inwestycja Federico.- powiedziałam.- Może masz ochotę na herbatę?

- Z przyjemnością.- powiedział.

Weszliśmy do mojego domku i poszłam do kuchni aby włączyć czajnik, kiedy zadzwonił mi telefon. Poprosiłam Federico aby zrobił nam herbatę a ja pójdę odebrać. Jak tylko wzięłam telefon z szafki stojącej pod wielkim okrągłym lustrem i zobaczyłam na wyświetlaczu zdjęcie Pabla, wiedziałam, że dzwoni z kontrolą. I się nie pomyliłam. Wypytywał o ludzi i moje samopoczucie. Jednak w pewnym momencie musiałam przerwać z nim rozmowę aby odpowiedzieć Federico na pytanie. Gdy tylko wróciłam do rozmowy pożegnałam się z Pablem i powiedziałam mu, że zobaczymy się za 3 dni.

Na tym zakończyłam z nim połączenie i odłożyłam w to samo miejsce swój telefon. Wróciłam do Federico, który podał mi kubek z herbatą. Usiedliśmy na kanapie blisko kominka, bo niestety na dworze zrobiło się chłodno i trochę zmarzliśmy. 

- Nie jesteś z Hiszpanii prawda?- zapytałam i wzięłam łyk gorącej herbaty.

- Trafiłaś.- powiedział.- Jestem Włochem. 

- Włochem?- zapytałam zdziwiona.- I przywiało cię aż tutaj?

- Potrzebuje zmian.- powiedział.- Bardzo dużych zmian. A co ty robisz tutaj sama? Pośrodku lasu?

- Odpoczywam, regeneruje siły i.... trochę uciekam od problemów.- powiedziałam i podkuliłam nogi.- Mogę śmiało powiedzieć, że to moje takie bezpieczne miejsce.

- Nie miał kto z tobą przyjechać czy chciałaś sama?- zapytał.

- Chciał chłopak.- powiedziałam.- Ale się nie zgodziłam. Potrzebowałam być sama.

- O? Masz chłopaka?- powiedział.

- Od 4 lat.- powiedziałam.- I naprawdę go kocham. To ten jedyny.

- Szczęściara.- powiedział.

- A ty?- zapytałam.

- Co ja?- zapytał zdziwiony.

- Masz dziewczynę?- zapytałam.

- Nie.- powiedział.- W sensie.... dziewczyny mnie nie interesują.

- Nie?- zapytałam zdziwiona.

- Jestem gejem.- powiedział.- I może jednak ci powiem... uciekłem aż tutaj przed swoim byłym chłopakiem.

- O matko.- powiedziałam zaskoczona.- W życiu bym się nie spodziewała. A tu taka niespodzianka. A co do tego drugiego. To nieźle musiał dać ci w kość skoro przyjechałeś aż do innego kraju.