En sonunda tüm plan hazırdı ve bence kusursuzdu, ayrıca kolaydı da.
Şimdi, oraya Zach, Newt, ben, Dixie ve Darla'nın gitmesine karar vermiştik. Dixie ve Darla önde nöbet tutarken ve hazırladığımız senaryoyu yaparken Zach bize önderlik edecek, ve benle Newt onunla birlikte havalandırmaya girecektik. Bu kısımda Victor doktorlara yardım edecek ve onların hareketlerini izleyip, Dixie ve Darla'yı haberdar ediyor olacaktı. Brendon, Alvin, Agnes ve Bianca daha fazla dikkat çekmemek için odalarına gidip bizden haber bekliyor olacaklardı.
Kolay duruyordu ama yakalandığımız an, herşey biterdi ve kesinlikle sıçmış olurduk. Tam anlamıyla boku yerdik.
Zach en önde bize döndü kapıdan, "Hazır mısınız?" Hepimiz heyecanla başımızı salladık ve nihayet karanlık koridordan onu takip etmeye başladık.
Bu arada elbette yakalanmamamız için Brendon ve Bianca kameralarla oynamıştı. Zor da olsa başardıkları için onları tebrik ediyordum çünkü ben bunu yapmak için resmen götümü yırtmıştım...
Uzun bir süre hızlı adımlarla koridorlardan geçtikten sonra merdivenlerden iki kat aşağı inmeye başladık. Alvin'ın yanımızda olmadığı için acayip mutluydum. Yoksa kesinlikle kendimizi ele verirdik.
Merdivenlerden inmemiş bitince tekrar sessiz koridorlardan geçmeye başladık. Cidden, bu koridorlar neden bu kadar uzundu? Yemin ederim Çin Seddi gibi anasını satayım... Git git bitmiyor!
Sessizlikten rahatsız olduğum için tabi ki konuşmaya başladım ve fısıldamaya özen gösterdim, yolun başında yakalanmak istemiyordum. Yanımdaki Newt'a baktım,
"Sence göreceğimiz odada ne var? Ya da ne yapıyorlar?" Aynı şekilde fısıldayarak konuştu ilerlemeye devam ederken,
"Hiçbir fikrim yok ama iyi şeyler olmadığına eminim. Bence göreceğimiz şeylere hazır değiliz. Öyle gibi hissediyorum."
"Hadi ama, o kadar kötü olacağını sanmam, bize bir şey olmasın diye çok fazla özen gösteriyorlar. En azından bize zarar verecek bir şeyler olamaz." Aslında içimdeki bir his bundan hiç de emin değildi ama, sanırım kendimi rahatlatmaya çalışıyordum.
"Emin değilim. Belki de olabilir. Organlarımızı aldıklarını düşünsene, neyse en azından insanlar tek böbrekle de yaşayabiliyor. Tabi beynimizi de alıp yerlerse orasını bilemem."
Şuan midem bulanmıştı! Sertçe koluna vurdum,
"Sus! Midem bulandı. Beynimi bana bırakıp diğer tüm organlarımı alabilirler. Beynim bende kalsın lütfen." Sessizce güldü,
"Ne yani, kalbini yemelerine de mi razısın?"
"Newt deli misin sen, kalbimizi neden yesinler bunlar! Onları dışarıdaki delilerle karıştırmak hiç iyi değil, sende deli olabilir misin acaba?"
Neden böyle saçma bir şey konuşuyorduk biz!
Konuşmanın ne kadar salakça olduğunun farkında olmasına rağmen sırıttı,
"Deli olduğumdan emin değilim rahat ol. Ama kalbini yeme fikri çok cazip geldi."
BİRİSİ BANA YARDIM EDEBİLİR Mİ?
ÇIĞLIK ATACAĞIM!
Yardım dileğim sanki Zach'e vahiy gibi inmiş olmalı ki önden bize döndü,
"Lütfen, lütfen susun." Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. Dixie ve Darla bize deliymişiz gibi bakıyordu. Gülmemek için daha da özel bir çaba sarf ediyordum artık.
Nihayet, CİDDEN SONUNDA lavaboya geldiğimizde şansımıza doktorlar yoktu ve bu hemen harekete geçmek için mükemmel bir fırsattı, Zach Dixie ve Darla'ya döndü,
"Bakın şurada doktor kıyafetleri var yedek, onları giyin ve bu kabinin önünde bekleyin. Biri gelirse normal bir şekilde sohbet falan edin ve içerisin dolu olduğunu, onu beklediğinizi söyleyin. Doğaçlama bir şeyler yapın işte."
Dixie ve Darla başlarını salladılar, "Tamam o iş bizde, siz rahat olun. Ama acele edin, riske atmadan halledelim şunu." Dedi Darla ikizinin ona uzattığı kıyafetleri ve maskeyi alırken.
Zach bize döndü, "Hadi," altı kabinden havalandırmalı olana girip kapıyı kapattık, burası üç kişi için fazla dardı. Zach klozetin üstündeki havalandırma kapağını gösterdi,
"Ben çıkıp açayım, girince arkamdan sizde gelin ve kapağı kapatın ne olur ne olmaz."
Newt başını salladı, "Tamam hadi, birileri gelmeden girelim şuraya." Zach klozetin üstüne çıkıp hemen kapağı açtı, hepimizin sığacağı kadar büyüktü.
Zach girdikten sonra başını eğip bize baktı ve gelmemiz için bir işaret yaptı. Önden ben, arkamdan da Newt girdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKKAT ET / TOM KAULITZ
Teen FictionHerşey şehirdeki büyük akıl hastanesindeki vücutlarında korkunç bir virüs taşıyan "insanların" hastaneden kaçması ve şehire inmesiyle başladı...