"Alvin, şimdi size sopa indereceğiz. Siz de halatın ucunu sopanın ucuna düğümleyin!"
"Tamam!"
Elimdeki sopayla tedirgin bir şekilde diğerlerine baktım, " Beni tutmazsanız geri yukarı çıkar aşağı atarım hepinizi," korkuyla aşağı baktım.
Deliydik biz! Beni sopa uzansın diye aşağı sarkıtacaklardı!
Ve bende bunu kabul etmiştim!
"Merak etme, hepimiz seni tutacağız." dedi Bianca gülümseyerek, sanırım aramızda en çok korkmayan o ve Newt'ı.
"Tamam... Yapalım şunu," dilimle dudaklarımı ıslattım ve aşağı tekrar baktım, bu bir bakıma Eiffel kulesinin en yukarısından aşağı bakmak gibiydi hatta daha yüksekti. Tamamen arkadaşlarıma güvenerek elimde henüz uzatmadığım sopayı sıkıca tuttum. Daha sonra arkamı dönerek sopayı tuttuğum elimi Newt'a uzattım. Diğer elimle olduğumuz yeri tutarak tüm cesaretimle aşağı sarktım.
"S*İKTİR SAKIN BENİ BIRAKMAYIN!" diye istemeden bağırdım. Hepsi sopayı tuttuğum elimin bileğini tutarken Bianca, "Iris, şimdi biz sopayı tuttuğun elimi bırakıp zemini tuttuğun elini tutacağız ve sen de sopayı uzatıp aşağı sarkıtacaksın! Tamam mı?"
"Tamam lanet olsun tamam! Deneyeceğim!"
Sopayı tutan elimi bırakıp zemini tuttuğum elimin bileğini tuttular. Hem kendim tutunuyordum hem de ben düşmeyeyim diye onlar da bileğimi, hatta kolumu tutuyorlardı.
Aşağıda diğerleri halatla beklerken nihayet gücümü toplayıp aşağı baktım. Sopayı düşürmemeye çalışıp uzattığımda beklediğimizden daha da uzun olması iyi bir şeydi. Sopayı iyice aşağı sarkıttım,
"Yetişiyor mu?" diye bağırdım Dixie'lere.
"Olmak üzere! Biraz sabret!" diye cevapladı beni Darla.
"Hadi, neredeyse oldu!" Bir kaç saniye sonra Victor'un sesini duydum nihayet,
"Oldu! Sıkıca bağladık halatın ucunu, çekebilirsiniz!" Bunun üzerine sopayı dikkatlice tuttum ve Agnes'a uzattım. Daha sonra diğer elimle de zemini tuttum. Diğerleri sol elimi tutarken Newt ve Agnes sağ elimi tuttu ve sonunda beni geri yukarı çektiklerinde rahat bir nefes aldım. Parmaklarım acımaya başlamıştı.
Agnes sopayı yukarı çekti ve halatı yakaladı, sıkıca tuttu, "Şu demire bağlayalım." Onu dinleyip halatı şimdilik demire iyice bağladık.
Tamam, halatın bir ucu bizde, diğer ucu da onlardaydı. Ee, peki şimdi? Halatı nasıl kullanacaktık?
Birbirimize baktık tekrar, "Ne yapacağız şimdi?" Brendon düşünmeye başlamışken bende düşünüyordum.
Aslında... Şey yapabilirdik...
Aşağıdakiler bir çuvalı halatın ucuna bağlarsa halatı yukarı çekerdik? Evet bence bu olurdu
Fikrimi paylaşmak için diğerlerine döndüm, "Halatın ucuna bir çuvalı bağlasın, biz de çekeriz."
Bianca başını salladı, "Tamam olur," daha sonra aşağı baktı,
"Victor! Halatın ucuna bir çuvalı bağlayın, biz de çekeriz!" Victor halata bakarken Darla konuştu,
"Ama halat o kadar uzun değil, şu an bizden en az 1 metre kadar yukarıda kaldı halat. Nasıl ulaşacağız?" Bu iyi olmamıştı işte...
Alvin'ın sesini duyduk, "En zayıf olanınız kim? Onu kaldırırsak bence halata ulaşır?" Bunu deyince herkesin gözü Dixie'ye çevrildi, ve Dixie korkuyla gözlerini kocaman açtı,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİKKAT ET / TOM KAULITZ
Teen FictionHerşey şehirdeki büyük akıl hastanesindeki vücutlarında korkunç bir virüs taşıyan "insanların" hastaneden kaçması ve şehire inmesiyle başladı...
