Buy Me

CHAPTER 29

Alas tres ng umaga. Hindi ito ang tipo ng oras na babangunan ni Constantine dahil lang sa isang phone call.

He wasn't a morning person. Sex lang ang nakakapagpabangon sa kaniya ng ganitong oras. Pero...

'Damn it.' He gritted his teeth upon feeling the cold wind punching his face.

Madilim ang freeway ng Kote Wall nang ganitong oras at may manaka nakang ilaw lang na nanggagaling sa mga poste. Wala rin masyadong mga sasakyan at tahimik ang kahabaan ng kalsada.

The night was peaceful, but Constantine's emotions were far from that. Nag-iigkasan ang mga ugat sa braso niya dahil sa higpit ng hawak niya sa manibela. Ni hindi nga siya makapikit man lang habang pinahaharurot ang kotse niya.

Papatulog na siya kanina nang makatanggap ng tawag mula sa mga tagabantay ni Ella. As per the report, namataan daw ang dalaga na palakad-lakad sa kahabaan ng riles ng Isla Berde.

He was barely awake nang magtanong siya kung mayroon na naman bang hinahabol ang kaniyang peacock. Then the guard he deployed said no. Bagkus ay umiiyak daw ito.

Kahit antok na antok siya sa sobrang pagod ay bigla siyang natawa. He had a rough day dealing with Benjamin and his stepmother, Sue, pero hindi niya napigil ang sariling humagalpak sa sumbong ng guwardiya.

Sigurado ba ang mga ito na si Ella ang binabantayan ng mga ito? Paanong iiyak ang peacock niya, e nilalaglag nga siya niyon sa sarili niyang yate?

Itatanggi niya sanang si Ella ang nakikita ng mga ito nang bigla na namang umepal si Benjamin. Nagsunod-sunod ang tunog ng message alert niya dahil sa mga pinadala nito. When he looked at them, he realized that they were all pictures.

And worse? The crying woman in the picture was indeed 'his' Ella.

Daig niya pa ang binuhusan ng yelo nang bigla siyang bumalikwas sa kama. Anong nangyari? What could be so painful that it made his peacock cry?

Sinabihan siya ni Benjamin na huwag lumabas, pero naging bingi na siya sa iba pang sinabi nito. Ella's tears already propelled him out of his safe place at wala pang ilang minuto ay nagmamaneho na siya.

His heart was beating so loudly that he could barely breathe. He was so worried for her—so fucking much--that he couldn't think of anything else.

'Pea...' Constantine sucked in a deep breath and forced himself to focus on the street. Malayo layo pa siya sa kinaroroonan nito, but God knew that he would do everything to be beside her.

His chest just couldn't bear that sad image of her. More so, knowing that she was crying and alone out there.

'Just hold on. Parating na 'ko...'

***

Time had been dragging since Ella went out of her shabby house.

Malamig ang gabi, pati na rin ang bote ng beer na hawak niya.

Malayong ang itsura ng Isla Berde kumpara sa asensadong kabuuan ng Kote Wall. Madumi ang mga eskinita roon, madilim, mabaho, at iyong mga kasama niya roon kailangan pang magnakaw minsan para lang makakain.

Hindi bago ang mga akyat-bahay sa lugar nila, pero ito ang unang beses na nakakita siya nang ganitong kaso. Wala ni isang gamit na nawala sa bahay niya, pero lahat ng mayroon siya ay nasira.

It didn't really matter to her. Sanay naman siyang mabuhay nang walang-wala. However, realizing that she just lost everything that reminded her of her brother still hits differently. Kinukukot niyon ang puso niya at sobrang sakit.