အပိုင်း၂၇
သူတို့ရဲ့စကားဝိုင်းကိုအဆုံးသတ်ပြီးနောက်ရှီးပိုင်ချန်း စားပွဲပေါ်ကဟင်းတွေကိုကြည့်လိုက်မိပြီး မေးခွန်းတစ်ခုခေါင်းထဲမှာပေါ်လာခဲ့သည်: 'မျောက်ချက်ထားတာတွေကစားလို့ရောရရဲ့လား?မျောက်မွှေးတွေမျောက်သန်းတွေကိုစားမိမှာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်?'
သူ့မှာရွေ့ရခက်နေတော့သည် ရှောင်မီအကြိုက်နေပေးရမလား ဒါမှမဟုတ် သူ့ရဲ့အသက်နဲ့ကျန်းမာရေးကိုပဲဦးစားပေးရမလား?
"ဘာလို့မစားသေးတာလဲ?"မီလိက ပဟေဠိဖြစ်သွားကာ "ဒါကရှင်အကြိုက်ဆုံးဟင်းပွဲတွေလေ"
ရှီးပိုင်ချန်းတူကောက်ကိုင်လိုက်ကာ ပန်းကန်ထဲမွှေကြည့်လိုက်သည်။ပန်းကန်ထဲမှာဘာအမွှေးမှမရှိဘဲသန့်ရှင်းနေပုံပေါ်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့ဦးနှောက်ကတော့အကြောင်းတချို့ကြောင့်စားဖို့ငြင်းဆန်နေမိသည်။
မီလိခဏလောက်စဥ်းစားကြည့်ပြီးမှသူ့ရဲ့အတွေးတွေကိုသဘောပေါက်သွားကာ ဘေးမှာချထားတဲ့ တံတောင်ဆစ်အထိရှည်တဲ့လက်အိတ်ကြီးတွေကိုယူပြလိုက်သည် "စိတ်မပူပါနဲ့ ကျမဒီလက်အိတ်တွေစွပ်ပြီးချက်ထားတာပါ"
ရှီးပိုင်ချန်း:'သူမကအရမ်းတွေးပေးတတ်တာပဲ။ဒီလောက်ကြိုးစားပြီးချက်ပေးထားတာကိုမှ မစားမိရင် သူမကိုမလေးစားသလိုဖြစ်သွားလိမ့်မယ်'
ရှီးပိုင်ချန်းတွေဝေမနေတော့ဘဲ တူကောက်ကိုင်ကာ ညစာစ,စားလိုက်သည်။
ရှောင်မီကိုယ်တိုင်ချက်ထားတဲ့အစားသောက်တွေကအရသာရှိလှသည်။တစ်လုတ်လောက်စားပြီးတာနဲ့ အမွှေးနဲ့သန်းတွေကိုစိတ်ပူနေမိတဲ့အတွေးတွေက ချက်ချင်းလွင့်ပျောက်သွားသည်။
အသားကနူးအိနေပြီး အသီးရွက်တွေကကြွပ်ရွနေကာ ထင်းမီးနဲ့ချက်ထားတဲ့ထမင်းကတော့စားလို့ကောင်းလှသည်။ထမင်းက အနံ့မွှေးလွန်းတာကြောင့် တစ်ကျင်လောက်ကုန်အောင်စားနိုင်လောက်သည်။
(၁ကျင်- ၀.၆ကီလိုဂရမ်)
"ရေသောက်အုံးမလား?"မီလိက သူ့ကိုရေတစ်ခွက်ငှဲ့ပေးလိုက်ကာ "ဒီမှာလက်ဖက်ခြောက်မရှိဘူး ဒါပေမဲ့ခြံထဲမှာပန်းတွေရှိတယ်ဆိုတော့နောက်တစ်ခါကျရင်ပန်းလက်ဖက်ရည်နှပ်ပေးမယ်"
YOU ARE READING
အိပ်ပျော်စဥ်တိုင်းမှာ ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကပုံသဏ္ဍာန်အမျိုးမျိုးပြောင်းသွားတော့တာပါပဲ!
Romanceကားအက်ဆီးဒန့်စ်ဖြစ်ပြီးနောက် မီလိတစ်ယောက် အရာဝတ္ထုအသွင်ပြောင်းလဲနိုင်တဲ့စွမ်းရည်တစ်ခုရရှိလာခဲ့သည်။တစ်ခါတစ်လေ ထိုလူရဲ့တံခါးကအချက်ပေးခေါင်းလောင်း, တစ်ခါတစ်လေတော့နံရံပေါ်ကမီးအိမ်, တစ်ခါတစ်လေကျပြန်တော့လဲ စီးကရက်တစ်လိပ် ဒါမှမဟုတ် နက်ခ်တိုင်, အတွင်းခံဘောင...
