Soobin'den
Beomgyu ile birlikte Yeonjun'u görmeye gitmek doğru mu hala emin değilim. Emin değilim ama evinin önündeyim. Bir yanım ne kadar pişman olsa da bir yanım onu gerçekten görmek istiyor.
Bg:Hyejin teyze de evde. Biriyle konuşuyor.
Gyu konuştuktan sonra kafamı kaldırdım. Hyejin teyze, yanlış görmediysem lunaparkta gördüğümüz adam ile konuşuyordu. Yeonjun benim Öz babam demişti bu adama. Tam konuşuyolar gibi değil Hyejin teyze çok sinirli onu daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim.
Hj:Hangi yüzle oğlumuz dersin? Tek başıma onu büyütürken yanımda mıydın? Şimdi gelip onu görmek istiyorsun öyle mi?
+Bak gerçekten özür dilerim gençtim o zamanlar, korktum.
Hj:Ben korkmadım mı sence tek başıma? Neyse ne Yeonjun'un seni görmesini istemiyorum git buradan.
+En azından ona sormayı ne dersin?
Hj:Neden? Seni görmek isteyeceğini mi sanıyorsun?
+Belki istiyordur.
Hj:Buraya geldiğinden asla haberi olmayacak sende Yeonjun'un yakınına bile yaklaşmayacaksın. Anladın mı?
+Peki.
Durum ciddi gibi şimdi bizim burada olamamız doğru değil bence. Yarın tekrar gelirim ya da gelmem. Bilemiyorum.
Bg:Gitsek iyi olur durum biraz karışık gibi.
Fısıldayarak konuştu.
Sb:Bencede.
Bende fısıldayarak cevap verdim. Neden fısıldıyoruz?
Bg:Ya da dur, sen git.
Beomgyu kolumdan tutup beni durdurdu.
Sb:Ne? Neden ben gidiyorum.
Bg:Git konuş işte.
Sb:Şimdi sırası değil.
Bg:Şimdi değilse ne zaman? Erteleme.
Sb:Ortam hiç iyi değil daha kötü olsun istemiyorum.
Bg:Sen bilirsin.
Omuzlarını silkelenin yürümeye başladı bende arkasından ilerledikçe. Aklım Yeınjun da kaldı. Acaba babasını görse nasıl bir tepki verirdi?
Biz yavaş yavaş yürürken arkamızdan da o adam da ilerlemeye başlamıştı. Kendi kendine konuşuyordu şizofren olabilir mi? Neden bunca yıldan sonra tekrar geldi ki? Onları hiç haketmiyor. Yeonjun umarım onu görmez. Yoksa...
Yi:Baba!
Yeonjun'un sesin duymam ile geri döndüm. Bahçe duvarının arkasında kaldığım için onları göremedim. Biraz ilerleyip duvarın kenarından baktım.
Yeonjun'u gördüğümde kalbimin atışı hızlandı. 1 haftadır görmüyorum ama bana çok uzun bir süre gibi geldi.
+Yeonjun?
Yj:Baba dedim çünkü başka ne diyeceğimi bilemedim bu seni affettiğim anlamına gelmiyor.
+Ne kadar büyümüşsün, o gün lunaparkta gördüğüm sendin demek.
Yj:Evet, senin söz verip götürmediğin lunaparkta gördüğün kişi bendim.
+Özür dilerim.
Yj:Şuan özür hiçbirşeyi değiştirmez. Sana sadece birşey söyleyeceğim sonra gideceğim.
+Peki seni dinliyorum oğlum.
Yj:Bana öyle seslenme, bir daha evimize gelme, annemi üzme zaten çok şey yaşadı senin yüzünden onu daha fazla zorlama. Artık evli de değilsiniz bu yüzden buraya gelme. Senin farklı bir ailen var. Başka bir çocuğun var hatta birine benim ismimi bile vermişsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gülle mi atıyorsun? | Yeonbin
FanfictionYeonjun uzun zamandır hoşlandığı çocuğun dikkatini çekmek için elinden geleni yapıyordu ama birgün bu çabalarının boş olduğunu düşünüp herşeyden vazgeçti fakat bu kararın çoğu şeyi değiştireceğini bilmiyordu. yan çift~Taegyu