Gülle mi atıyorsun? | Yeonbin

10~Deneyebiliriz belki🫂

Arkamı döndüm söylediklerinde ciddi mi diye suratına baktım. Kendinden emindi.

Ama ben yapamam senin ile arkadaş olursam seni unutamam sana söyleyemem de çok çaresizim.
Bizden olsun istedim ama imkansız. Ya sende o gibiysen tekrar kullanılmak istemiyorum ya da başına bela açmak istemiyorum. Senin de değin gibi sadece arkadaş olabiliriz.

Sb:Cevap verecek misin yoksa bana öyle bakmaya devam mı ediceksin.

O söyleyene kadar fark etmemiştim. Gözlerimi Soobin'den alıp yere sabitledim. Aklımda ki düşünceleri direkt söyledim.

Yj:Deneyebiliriz belki.

İçimden ne kadar istemediğimi söylesem de kalbimin istediğini biliyorum. Belki şuan yanlış bir şey yapıyorum ama seninle yakın olmak istiyorum Soobin.

Yerdeki gözlerim yavaşca yukarı Soobin'in her baktığımda içinde kaybolduğum güzel gözlerine çıkardım. Evet deneyebiliriz belki eskisi gibi olmaz eskisi gibi üzülmem belki.

Sb:Çok sevindim o zaman arkadaşlığımızın şerefine kantinde sana istediğin bir şey ısmarlıyacağım.

Yj:Peki olur "arkadaşlığımızın" şerefine. Öğle arası kantine gidelim öyleyse.

Sb:Olurr.

Sevinci yüzünden okunuyordu, benim ile arkadaş olmak onu bu kadar mı mutlu edicekti? Bilseydim daha önce isterdim daha önce konuşurdum seninle tabii konuşucak özgüvenim olsaydı..

...

İlk ders için sınıfa çıktık beraber. Şuan içimdeki heyecanı ve sevinci anlatamam.

Soobin sırasına ben de kendi sırama oturdum. Bugün ne Beomgyu ne de Huening-ie yok. Yani sıkıcı bir gün olabilir ama Soobin ile kantine gitmek için sözleştik.
Belki de iyi bir başlangıç yapabiliriz. Bu kadar negatif düşünmek yanlış olabilir.

Zil çalıp hoca geldiğinde ders başladı. Uzun süren sıkıcı ve boğucu matematik dersinden sonra ilk tenefüse çıktık. Tek başıma otururken yanıma Soobin ve Taehyun geldi. Bu hayallerimden bir görüntü zannettim ama gerçekti doğru ya sabah Soobin ile arkadaş olmayı denemeye karar verdik.

Th:Yeonjun du değil mi?....Onaylamak için kafamı salladım.

Tae yanımdaki boş sıraya oturmak için hazırlandığında Soobin aniden sandalyeye oturdu.

Th:Lan ben oturacaktım neyse bir şey sorucaktım sana.

Yj:Tabii sor....Kafamı sıranın önünde dikilen Taehyun'a çevirerek konuştum.

Th:Senin bir arkadaşın var ya sürekli bağırıp duran değişik hareketler yapan.

Yj:Evet Beomgyu olur kendisi, noldu neden sordun?

Th:Bugün göremedim de o yüzden sordum.

Oha ne? Şuan Taehyun bizim salağımı merak etti yine iyisin Gyu.

Yj:Çok fena hasta olmuş o yüzden gelmedi....Biraz abartsam sorun olmaz bence.

Th:Hmm...neden bana söylemedi.

Kısık sesle söylemesine rağmen duyduğum şey ile ikinci bir şoka girdim. Neden sana söylemeliydi ki bunların ikisi ne işler karıştırıyor? Beomgyu bir şeyler olsa söylerdi mutlaka.

Çok fazla kurcalamadan onların yanından ayrıldım lavaboya gitmek için. Bir yandan koridorda yürürken diğer yandan da içimde ki kelebekleri durdurmaya çalışıyordum. Soobin yanıma oturdu AAAA.
Lan Yeonjun hayırdır noluyo ne bu havalar. Hani unutucaktık onu? Evet kararından dönemezsin şimdilik sadece arkadaş olabiliriz ama bu sorun değil.

Tuvalete gelmiştim çoktan kendimi dizginleyemeye çalışırken içeri girmek için kapıyı açtım. Fakat yine o kişi onun burada ne işi var?

Kapının çıkardığı ses ile bana doğru döndü. Her bakışında yeni yaralar açıyor ondan nefret ediyorum.

Jw:Yeonjun?

Yj:Ne işin var burada?

Alaycı bir gülüş ile konuşmaya başladı.

Jw:Son senemi burada okumak istedim bir sorun mu var?

Yj:Ne!?

Ne saçmalıyor bu? Tam herşey güzel olmuşken çoğu şeyi düzene koymuşken neden tekrar karşıma çıkıp bana engel oluyor? Ne istiyorsun bende tanrı aşkına?

Nasıldı AAAA👨‍🦲👨‍🦲
Okuyan varsa yorum yapsın ya çok yalnız hissediyorum 🤡