Yeonjun uzun zamandır hoşlandığı çocuğun dikkatini çekmek için elinden geleni yapıyordu ama birgün bu çabalarının boş olduğunu düşünüp herşeyden vazgeçti fakat bu kararın çoğu şeyi değiştireceğini bilmiyordu.
yan çift~Taegyu
Soobine mesaj attıktan sonra saati göremem ile ufak bir şok geçirdim. Hemen telefonu kapatıp uyuma pozisyonuna geçtim. Tabii bu lanet baş ağrısı ile nasıl uyuyacaksam. Ama uyumalıyım ki yarın birtaneciğim Soobini görebiliyim.
Tavanı incelerken uyuyakalmışım. Sabah hemen uyandım aslında hemen falan uyanmadım kalkmak götüme biraz zor geldi ama eninde sonunda kalktım.
Yatakta oturup birazda halının desenlerini izleyip hayatı sorguladım. Daha fazla zaman geçmeden kalkıp elimi yüzüne yıkadım. Aynaya bakmadım bugünde biliyorum, yine kötü gözüküyorum.
Küçük birşeyler atıştırarak yola koyuldum. Cebimden kabloları birbirine girmiş kulaklığımı çıkardım. Bir iki saat falan da onu çözmek için uğraşırken durağa vardım bile. Uzun süre şu lanet otobüsü bekledim bir yandan da sevdiğim şarkılardan biri olan cat and dog dinledim cidden çok güzel dinleyin dinlettirin.
Ben gelmeyen otobüse söverken otobüs önüme gelmiş bulundu bindim ama sövmeye devam ettim. Ta ki hayatımın aşkını görene kadar. Bende ki bu şans var ya.
Kartımı bastıktan sonra tekli koltuğa oturdum. Soobin ise benim çaprazımda olan ikili koltuklarda oturuyordu. Arkada çalan aşırı romantik şarkılar eşliğinde(red lights) Soobin'i izlemeye devam ettim.
O kadar dalmışım ki ineceğim durağı kaçırıyordum. Sevgili uzun boylu miniğim ayağa kalkmasaydı ben devam edicektim. Otobüsten inip okula doğru ilerledim bugünde aklımda güzel planlarım vardı. Evet Soobin beni fark etmesi için hergün mükemmel zekam ile planlar kuruyorum. Neden gidip ondan hoşlandığımı itiraf etmiyorum derseniz. Bunun için ne cesaretim ne de özgüvenim var.
Her ne kadar arkadaşlarıma, aileme karşı kendimi çok sevdiğini söylesem de durum biraz farklı. Bir gün kendime aşıkken diğer gün kendimden nefret ediyorum. Aynaya bakmak bile bazen korkutucu oluyor. Neden bende diğerleri gibi değilim diye ağladığım geceleri saysam bitmez. Ama her an mutlu olmayı bir şekilde becerebiliyorum.
Yanımda bana destek veren arkadaşlarım, ailem beni tanımasa bile sevdiğim çocuk var.
Okula varınca hemen merdivenleri çıkarak sınıfa vardım. Beni bekleyen canım arkadaşım birtanem canımın içi, tamam bu kadar övmek yeterli. Neyse işte Beom'un yanına geçip çantamı bir yerlere fırlattım.
Yj:Günaydın.
Bg:Sabah sabah ne bu enerji?
Yj:Sencee...Yüzümde şapşik bir gülümseme ile sabah neden burada olduğunu sorgulayan Beomgyu'a sordum.
Bg:Soobin ile aynı okulda olduğun için mi? Buna çoğu kez sevindim o yüzden yeter....Önünde boş duran deftere bir şeyler karalarken sordu.
Yj:Hayır ona başka zaman deliricem o değil.
Bg:Soobin ile 0000,1 saniye bakıştığın için mi?
Yj:Hayır be az daha basit düşün.
Bg:Of ne biliyim ya Soobin ile aynı havayı soluduğun için falan mı?
Yj:Hayır.
Bg:Yeonjun söyle artık gırtlaklıcam şimdi seni....Defteri karaladığı kalemin ucunu bana doğru çevirdi. Bu bana bir tehdit mi haha şimdi sıçtım ağzına. Elimi kaldırdığım gibi geçirdim ensesine şaplağı. Beni mi tehdit ediyorsun sen?
Bg:Yaa!
Yj:Neyse bugün Soobin ile aynı otobüse denk geldim....yüzüme memnun bir gülümseme yerleştirdim ama canımıniçi Gyu pekte memnun değil gibi.
Bg:Ay ne büyük haber nasıl sevindim anlatamam.
Biz birbirimizi yerken az çok dolu olan sınıfa Soobin ve yakın arkadaşı olan Tae sınıfa girdiler böyle bir karizma olamaz ciddiyim.
O kadar uzun süre bakmışım ki boynum tutuldu kalbim nasıl tutulmasın bu çocuğa.
🎸
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
