42~Bu Hayatın Başrolleri Biziz

96 12 0
                                    

İçimde yanıp tutuşan bir cesaretle Soobin ile konuştum hatta tekrar oturup konuşmak için zaman bile ayarladık. Ama ben konuya nasıl başlayacağım bilmiyorum. O ne diyeceğim ya da kendimi nasıl affedireceğim? Çok mu düşünüyorum? Evet belki de çok düşünüyorum.

En az 10 dakikadır kafeterya da 5. Masa da bekliyorum ve hala gelmedi. Bu durum beni daha çok heyecanlandırıyor. Daha çok düşünüyorum buda daha da heyecanlanmama sebep oluyor. Kalbim her an yerinden çıkabilir. Bunu defalarca demiş olabilirim ama elimde değil Soobini düşünmek bile kalbimin hızlanmasına neden oluyor.

Hiç vakit kaybetmeden zil çaldığı gibi buraya koştum, yemekte yemedim ve şimdi de bitkin düştüm. Biraz dinlenmek için kafamı masaya kollarımın üzerine yerleştirdim. Gözlerim yavaş yavaş açılıp kapanırken Soobin'in silüetini görmem ile kafamı geri kaldırdım.

Sb:Önce ben gelirim sanıyordum.

Yj:Uzun bir aradan sonra seninle konuşacağım geç kalamazdım.

Soobinin biraz yüzü kızardı ya da bana öyle geldi bilemiyorum. Ama ne olursa olsun benimle konuşmak için şuan burada. Onu beklerken hiç gelmeyeceğini düşündüm ve endişelendim. Ama o burada.

Soobin karşımda ki sandalyeyi kendine doğru çekip oturdu. İyice yerleştikten sonra elinde ki şeyi masaya koydu.

Daha önce fark etmemiştim elinde bir defter olduğunu. Fakat bu normal bir defter değil.

Bir anlığına gözlerim yanıldı sandım ama öyle değil bu gerçek. Gerçekten benim günlüğüm. Peki bunun Soobin de ne işi var?

Yj:Bu.. Bu neden sende?

Sb:Korkma bende seni tehdit etmem.

Yj:Hayır ben, o anlamda değil. Yani nasıl aldın?

Sb:Bana güven demiştim. Ha birde Jiwondan korkmana gerek yok artık peşinde dolaşamaz.

Yj:Nasıl anlamadım?

Sb:Jiwoon bir suç işlemiş ve cezasını çekiyor bu kadar.

Yj:Ne suçu, ne cezası?

Sb:Onu neden bu kadar merak ediyorsun?

Yj:Hayır şey, merak etmiyorum. Bir dakika sen beni mi kıskandın?

Sb:Ha ne!? Ben seni niye kıskanayım ki? Saçmalama.

Yj:Soobin bence biz birbirimizi hala seviyor ve ilgi duyuyoruz. Bize bir şans daha veremez miyiz?

Konu biraz başka yerlerden açıldı ama sonuçta çıktı bir kere ağzımdan. Şimdilik Soobinin vereceği cevaba bağlıyım.

Bir süre düşündü. O kısa sürede aklımdan geçen binbir türlü düşünce beynimi ele geçirdi resmen. Her an bir kelime söyleyecekmiş gibi dudaklarına baka kaldım. Başka bir neden de bakıyor olabilirim ama oraları karıştırmayalım.

Sb:Bilemiyorum Yeonjun. Doğrusunu söylemek gerekirse evet hala seni seviyorum hemde çok ama o gün dediklerin ve birden böyle davranman. Herşeyi anlattıktan sonra yine aynı tavrına devam etmen çok kırıcıydı ve beklemediğim bir durumudu. İlk ayrılmak istediğini söylediğinde kalbimde büyük bir sızı hissettim.

Yj:Çok özür dilerim birşeyi değiştirir mi bilmiyorum ama çok pişmanım ben sadece korkaklık yaptım eskiden yaşadığım şeylerin bizi etkilemesine izin verdim. Yine hata yapıp herşeyi mahvettim. Mal gibi hissediyorum hatta malım.

Sb:Kendine hakaret etmene gerek yok. Seni anlayabiliyorum kolay şeyler yaşamadın ve bunlar üstüste geldi. Lunaparka gittiğimiz gün seninle tekrar konuşmaya geldiğim gün ağladığında çok kötü hissettim. Sana nasıl davranmam gerek ya da nasıl teselli etmem gerek bilemedim. Ve korkmanında nedeni ortada ama ben tek bir şey istemiştim bana güvenmeni.

Yj:İşte bunun içinde pişmanim, sana saçma şeyler dediğim içinde pişmanım, herşey için pişmanım. Okula gelmediğim günler daha zordu benim için sürekli aklımda sen vardın bu kadar zorlanacağımı düşünmemiştim. Gerizekalı birinden korktum işte.

Sb:Ondan değil geçmişte yaşadıklarından korktun.

Haklı o maymundan beş dakika önce doğmuş varlıktan değil onun bana yaşattıklarından korktum. Ah gerçekten nefret ediyorum kendimden. Konuştukça ne kadar salak olduğumu anlıyorum.

Acaba Soobine aynı soruyu bir daha sormalı mıyım? Hem beni hala sevdiğini söyledi. Ne yapacağımı bilemiyorum. Stresten ellerim terliyor. Konuyu açtım ama tam olarak bizden değil başka sebepleri konuştuk.

Sb:Yine 3 haftalık deneme yok değil mi?

Yj:Nasıl?

Sb:Bir şans daha istedin. Bende diyorum ki yine 3 haftalık deneme süreci yok değil mi?

Yj:SEN GERÇEKTEN KABUL ETTİN Mİ?!!

Sb:Tamam tamam sakin ol. Önce otur yerine. Evet kabul ettim zaten edecektim sadece biraz seninle uğraşmak istedim ama sana yine kıyamadım.

O kadar çok heyecanlandım ki hiddetle ayağa kalktım. Şuan o kadar mutluyum ki ağlayabilirim. Ama ben ağladığımda o da üzülüyor. Bundan sonra ağlamayacağım. Ve bana kıyamadığını söyledi tanrım çıldırıcam şimdi.

Ne yapmalıyım? Tabii ki teşekkür etmeliyim.

Yj:Ben çok mutluyum. Teşekkür ederim Soobin. Sana sarılabilir miyim!

Sb:Şimdi mi?

Yj:Evet?

Sb:Peki~ Nasıl istersen.

Sandalyemden kalkıp hızla gülerken gamzeleri çıkan Soobinin kollarına atladım. Şuan başka hiçbirşey umrumda değil. Bize bakan gözler ya da hakkımızda çıkacak olan dedikodular hiçbiri umrumda değil. Bir kere hayata geliyorum bunu da başkalarının gözünden sakınarak, onlardan ve geçmişteki hatalardan korkarak yaşayamam.

Yj:Soobin.

Sb:Efendim?

Yj:Yine aynı dondurmacıdan, aynı yerde, aynı dondurmadan yer miyiz?

Sb:Sen istersen hep orada dondurma yeriz.

Soobin ile yeni bir hayata başladım. Bu hayatın başrolleri biziz ve bu hayatta hep mutluyuz. Ona daha çok sevgi vermek ,onu daha mutlu etmek her anında yanında olmak istiyorum. Onun bir parçası olmak istiyorum.

Bir moa Taehyun'u görmüş ve yanına gitmemiş(düşünceli bir moa) Taehyun da yanıma gelip konuşabilirsiniz diyor yicem bu adamı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir moa Taehyun'u görmüş ve yanına gitmemiş(düşünceli bir moa) Taehyun da yanıma gelip konuşabilirsiniz diyor yicem bu adamı. Yeni yıl için attığı yazıda çok tatlıydı ağlıcam.

Evt Terryi övme kısmı bitti şimdi dilenme kısmı. Oy verip yorum yaparsanız çok sevinirim. Şuana kadar okuduğunuz için ve destek verdiğiniz için teşekkürler.🫂🫂

Büyük ihtimalle bir kaç bölüm sonra final olur🥺

Gülle mi atıyorsun? | YeonbinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin