Yolculuk gxg

33- Şüko

Ömer Ve Topraktan Devam (Zerya Ömerin yanına gelmeden bir kaç saat önce.)

Toprak odadan çıktıktan sonra uzun süre geri girmemişti. Nefes alışları bir türlü düzene girmemişti. Odaya geri girse dahi ne diyeceğini bilmiyordu. Ama aklına gelen şey ile odaya dönme ihtiyacı hissetmişti.

Kıyamayarak Ömer'in bileklerine çok sıkı düğüm atmamıştı. Toprak üst üste 15 düğüm atar sonra da diğerlerine özel düğüm diye yedirirdi.

Ömer'e güveniyordu ama kaçmak isteyebilirdi doğal olarak. Veya canı yandığı için. Bu sırada da bileğinde iz kalmasını istememişti. Ona güvenmemiş insanlar ona yine güvenmeyerek rehin aldığı için gitmek isteyebilirdi. Herkes silmişti belki zihninden ama Ömer, hiç kıyamazdı ailesine.

Ailesi ;Zerya Özgür Burak Nujin Akın ve Serdardı. Belki Asya da. Toprak? İki günlük bir korumaydı Toprak. Ablasından başkasının ailesi olmayacak kadar... farklı ve garipti. Gereksiz bir detay gibi. Resimde ki en köşe de olan düz bir çizgi veya. Olmasa kimsenin-ablası dışında- hayatında ciddi bir değişim olmazdı ama bu döngüyü bozmak istiyordu. Birileri için değerli olmak.

Yavaş ve durgun adımlarla odaya geri girdiğinde Ömer ile göz göze gelmemek için onun olduğu tarafa bile bakmamıştı. Ömer'in bakışları Toprağın üzerindeydi ama bilerek o tarafa bakmıyordu. Bakarsa ağlardı. Şimdiden göz yaşlarının gelmeye başladığını hissediyordu. Konuşursa sesinin titreyeceğine adı gibi emindi.

"Bir şey demeyecek misin?" Toprak ilk defa cevap vermek istemedi yada kendisinde o gücü bulamadı.

"Ne diyebilirim ki?"

"Kızgın değil misin bana?" dediğinde Toprak ilk defa kafasını kaldırdı ve Ömer'e baktı. Ona kızgın olduğunu falan mı zannediyordu?

"Sana kızgın olduğumu falan mı zannediyorsun?"

"Değil misin?"

"Değilim?" Dedi kaşlarını çatarak. Ne diye kızgın olacaktı?

"Kızgın olmalısın Toprak. Bana sinirli olman gerek."

"Sen bana bir şey yapmadın ki." Her cümlede şaşkınlığı artıyordu.

"Onlardan bir farkım kalmadı. Sana sormadan seni yargıladım. Hemen düşman kesildim. " Düşman falan kesilmemişti ki??

"Ömer-"

"Bir tek benim problemlerim varmış gibi davrandım. Sanki sadece ben kötü şeyler yaşadım. Benim de senin yanında olmam-"

Toprak, Ömer'in saçmalıklarına daha fazla katlanamayarak oturduğu koltuktan ayağa kalktı ve Ömer'in önünde diz çöktü.

"Ömer, sana kızgın değilim. Seni suçlamıyorum. Evet ben de sorunlar yaşıyordum ama sen de yaşadın. Ben nasıl istesem de senin yanında olamadıysam, sen de benim yanımda olamadın. Ve beni aylardır görmedin. Böyle düşünmen çok normal." dedi suratında hafif bir tebessümle. Başta şaşkınlığından dolayı çatık olan kaşları yumuşamıştı.