Yolculuk gxg

57-Aptal Sarışın

Aptal Sarışın

Haberin Yok Ölüyorum - Duman
Bal-Duman

💌
5 Ay Sonra

"Burak çıldırtma beni düzgün oyna amına koyayım!"

"Sen şu salak karakteri değiştirsen gayet iyi oynuyorum ben!"

"Ya biz aynı takımdayız, ikide bir üstüme sıkma şunu."

"Ne yapayım Akın, rastgele nişan alıyor ?"

"Susun da oyununuzu oynayın. Alt tarafı bir oyun."Diye söylendim uyumaya çalışırken.

"Gel de sen oyna." dye sinirle söylendi Burak abim.

"Birinci olur rezil eder bak seni." Dedi gülerken Akın abim. Övünmek gibi olsun ama güzel oynardım.

Burak abimin karşılık vermesine kalmadan kapı çalmıştı.

"Kim geldi ya?"

SAATLER SONRA FLASHBACK

Uzandığı yatağında rahatsızca kıpırdandı Nujin. Ne kadar yapacağı şeyi mantıkken en iyisi gibi bulsada vicdanı öyle hisettmiyordu. Annesi bir iki saat önce ablasının şifresini istemişti. Nujin de düşünmeden söylemiş olsa da rahatsız hissediyordu.

"Sadece anneni biraz korkutmak için. Kimseye zarar gelmeyecek." Kendisine defalarca tekrarlanan ses yankılandı zihninde. Kimseye zarar gelmeyecek diye mırıldandı yatağında. Odasının şiddetle açılmasıyla ise yerinden fırladı.

Odaya endişeyle dalan Asyaya şaşkın gözlerle baktı.

" Nujin, diğerlerini bulamadım. Abinleri gördün mü?"

"Hayır, Bayadır görmedim. Neden ki?"

"Off, Allah kahretsin."

"Sorun ne asya?" diye endişeyle soran kıza baktı Asya. Başka şansı yoktu, kimseye güvenmemeliydi ama başka şansı kalmamıştı.

"Ablan tehlikede olabilir..."

"Anlamadım?"

"Detayları sorma, söyleyemem. Ama ablanı görürsen kesinlikle yanından ayrılma ve beni ara. Tamam mı Nujin?"

"T-tamam..." Asya, Nujin den onay aldıktan sonra odadan geri çıkmaya yeltenmişti ki duraksadı. "Annene haber verme Nujin, endişelenmesin."

Bu sadece bir bahaneydi ve Nujin bunu kesinlikle farkındaydı. Ama salağa yatmayı tercih etti. Yutkunurken hızla başını salladı. Asya da aldığı onayın ardından odadan çıktı.

"Özür dilerim, özür dilerim." Usul usul akan gözyaşlarını görmezden gelerek telefonunu çıkardı. Önce son aramalarda gözüken adamın üzerine tıkladı. Telefon anında açılmıştı.

"Bir sorun mu var küçük hanım?"

"Evet,ben bir şey söylemeliyim."

"Dinliyorum."

"Ablam sanırım birşeyler biliyor. Ne kadar biliyor bilmiyorum ama tehlikede olduğunu biliyor. Ve annemin alakası olduğunu."

"Anlıyorum... Annene beni aradığından bahsetme. Git ve kendini korumasını söyle. Sonrasını ben hallederim."

Nujin karşısındaki adamın telefonu kapatmak üzere olduğunu fark ettiği gibi söze atladı.

"Dur, dur bir saniye. Ablama veya abime gerçekten zarar vermeyeceksin değil mi?"