Yolculuk gxg

27-Yeşil

aylar önce yazdığım bir bölüm sizlerle. Umarım beğenirsiniz...

**********

Yaklaşık bir saatin sonunda koridora, ameliyathane de gördüğümüz sarışın doktor girmişti. Heyecanla ayağa kalktığımda Nujin ve Burak da baktığım yere bakmıştı.

''Asya ve Özgürün doktoru değil mi bu?''

''Evet.'' Üçümüzde ayağa kalkıp adamın gelmesini bekledik. Adam iki üç adımda yanımıza vardığında herhangi bir şey demek istedim. Ama sustum ve konuşmasını bekledim. O sırada gözüme çarpan şey ile dudaklarım kıvrıldı. Hemşire kılığında ki Sis işe başlamış. Dikkat çekmemek için doktorlara döndüm. Kendisi halleder.

"İkisinin de önümüzde ki 24 saat içinde uyanmasını bekliyoruz. Ama net konuşamam. Bu süre uzayabilir. Lakin bir sorun çıkmazsa uyanacaklardır." Diye kısaca açıklamada bulundu.

"Ameliyat ne hakkındaydı?" Diye sordu kız kardeşim. Doktor bunu beklemiyor olacak ki anlamsız bir şekilde kız kardeşime bakmaya başladı. Bende beklemiyordum

"Ameliyatta ki işlemi söylemediniz hala. Buraya geldiklerinde ne haldeydiler?"

''Şöyle ki, ben sadece Asya Emarenin ameliyatına girdim. Özgür Erdem hakkında bilgim yok. Ama Asya Emare geldiğinde vücudunda dikkatimi çeken bazı yerler vardı. Sol kolunda ve karın boşluğunun olduğu yerde mermi izine benzer izler vardı. Ama derin değillerdi bu yüzden risklş değiller.''

''Uyuşturucu etkisi gösteren bazı mermiler var. Ondan olma ihtimali var. Son yıllarda özelikle bu çevre de çok görüyorum. Geldiğinde ciddi darp edilmişti. Sağ bacağında bir çatlak var ama bir hafta içinde yürüyebileceği bir hale gelecektir. Sol kolunda ki mermi eğer düşündüğüm türden bir mermi ise, ilk bir kaç hafta hissizlik yaşayabilir. Ameliyatta alınma nedeni, sağ belinde sıyıran bir mermi vardı. Sıyırmış ama oldukça büyük bir bölgeyi delip geçmişti. Dikiş attık ve kanamayı durdurduk.'' kısa bir süre sustuktan sonra tekrar konuştu.

''Kan kaybı çok fazlaydı. Ama şaşırtıcı derecede simetrik bir yaraydı. Atar damarı kesmemişti ama yakınlarında riskli bir atardamar olan bir damarı kesmişti, derin olmadığı için kıl payı kurtulmuş gibiydi. Bu bölgede sokak serserileri,mafya denilmese de tehlikeli adamlar çok olur ve deneyimime dayanarak söylüyorum bana biraz tehdit mesajı gibi geldi. Ama tabii sadece tahmin. Bunun dışında bir şey yok.'' diye açıkladı doktor. Normalde doktorların ekleyeceğinden fazla kişisel düşünce ile konuşması biraz garip gelse de pek takmadım.

''Teşekkürler...'' diye mırıldandım. Ve doktor beklemediğim şekilde Özgür abi ile Asya'nın odasının kilitlerini açtı. '' Çok uzun kalmayın, uyanırlarsa da hemşireye haber verin.'' diye uyardı. Ve bizi onlarla baş başa bıraktı. Bir kaç saat önce Özgür abiyi gördüğüm içi ona olan özlemim bir nebze inse de Asya'nın kokusuna kadar özlemiştim.

''Nujo-''

''Abla bana lakapla seslenmezseniz olur mu?''

''Niye?" Belki şu ana kadar fark etmedim ama onda bir gariplik vardı gerçekten.

''Öylesine işte söylemeyin.''

"Öyle şey mi olur ya?" Dedi Burak abi araya girerek.

"Sorgulamayın işte" dedikten sonra bana bakmadan Özgür Abinin odasına girdi. Burak abi ile bir kaç saniye anlamsızca bakıştıktan sonra ikimizde aynı anda omuz silktik. Önce ben sonra o koltuklara(?) oturduğumuzda ikimiz de aynı anda kollarımızı birbirine bağlayarak karşıda ki boş duvara bakmaya başladık. (cümleme sıçayım)

"Çıkar yakında kokusu."

"Bu aralar ilgilenemedik onla." Dedi Burak abi düşünceli bir sesle.

"Ev nasıl gidiyor yokluğumda?"