Czas Szkoły - Dominik Rupiński, Paweł Zmitrowicz

Rozdział 20

Pov: Paweł
Chłopak zasnął więc położyłem go normalnie po czym poszedłem na swojej łóżko i usiadłem obok Tomka

T: i ty mówisz że on ci się nie podoba?
P: bo mi się nie podoba
T: tak mhm wcale ci się nie podoba Pawełku
P: nie, nie podoba mi się a ty nie mów do mnie Pawełku bo cię walne
T: przesadzasz poprostu widzę, że go kochasz ale ty nie umiesz tego zaakceptować i to wypierasz
P: wcale że nie
T: wcale że tak
P: chyba lepiej wiem czy kogoś kocham czy nie
T: no właśnie chyba nie wiesz, Paweł widzę to po tobie i jak nie chcesz stracić reputacji to lepiej to skończ
P: a może to tobie się on podoba i jesteś zazdrosny co
T: mi ma się podoba taki idiota? Chyba cię powaliło
P: jak na niego powiedziałeś? - przyparłem chłopaka do ściany -  odszczekaj to
T: czemu? Taka jest prawda i ty też tak myślisz
P: skąd ty niby wiesz co ja myślę? Dominik jest zajebiście fajną i delikatną osobą, to mój przyjaciel i nie pozwolę go tak nazywać!
T: lepiej się zamknij zanim obudzisz tego swojego niby przyjaciela - zaśmiał się
P: wiesz co szkoda mi na ciebie słów - przywaliłem mu z liścia z całej pety po czym puściłem go - ale ręki nie, a teraz wypierdalaj nie mam ochoty gadać z kimś tak głupim
T: jak chcesz ale żebyś potem nie żałował

Powiedział po czym wyszedł a ja wkurzony walnąłem w szafkę co obudziło blondyna

D: co się dzieje - powiedział zasypany przecierając oczy
P: nic śpij sobie - podszedłem do niego i usiadłem obok - nic takiego się nie dzieje Domi

Złapałem go za rękę i gładziłem kciukiem zewnętrzną część jego dłoni aż zasnął co nie nastąpiło wcale tak szybko ale w końcu zasnął. Okryłem go szczelnie kołdrą po czym wziąłem koszulkę oraz bokserki i poszedłem się myć. Po 20 minutach wróciłem do pokoju gotowy do spania, położyłem się i chciałem zasnąć ale nie mogłem. Leżałem patrząc w sufit i myślałem o tym co czuje to tego blond włosego i bardzo delikatnego chłopaka o niebieskich oczach