Czas Szkoły - Dominik Rupiński, Paweł Zmitrowicz

Rozdział 23

Pov: Paweł
Siedzieliśmy oglądając ten serial i nagle poczułem ciepło na ramieniu, spojrzałem tam i okazało się że to głowa chłopaka który zasnął. Położyłem jego głowę na moich kolanach i bawiłem się jego włosami dalej oglądając serial który trochę przyciszyłem aby blondyn się nie obudził. Oglądałem już któryś odcinek a Dominik nadal spał, zauważyłem cieknącą mu po policzku strużkę śliny. Podłożyłem mu poduszkę pod głowę i wróciłem do oglądania a jednocześnie bawiłem się włosami blondyna. Koło 16 chłopak zaczął się budzić więc zatrzymałem serial i spojrzałem na niego.

P: wyspałeś się?
D: tak, nawet nie wiem kiedy zasnąłem mogłeś mnie przecież obudzić
P: wiem ale domyśliłem się, że skoro zasnąłeś to twój organizm tego potrzebuje więc cię nie budziłem - chłopak ogarnął że ma głowę na moich kolanach i szybko się podniósł - co się stało?
D: nie nic poprostu wolałbym tak nie leżeć
P: czemu? Przecież to nic takiego tylko leżałeś a głowę miałeś na poduszce więc o co chodzi
D: wiem ale dziwnie się czuję leżąc tak, tylko się przyjaźnimy więc no sam rozumiesz
P: właśnie nie rozumiem, według mnie to nic złego i to, że tylko się przyjaźnimy nie zmienia tego że możesz tak leżeć
D: na pewno?
P: na 100% ale wiesz co ciekawi mnie jedna rzecz
D: jaka?
P: dlaczego czasem jak śpisz to się tak ślinisz a czasem nie?
D: powiem ci ale obiecaj, że nie będziesz się śmiał
P: obiecuję
D: wiesz chodzi o to, że kiedy śpie to jeśli czuję się bezpiecznie i jest mi dobrze to mimowolnie się ślinie wiem, że to głupie ale tak już mam nie umiem tego zmienić
P: czyli chcesz powiedzieć, że ze mną czujesz się bezpiecznie i dobrze tak?
D: chyba...
P: chyba?
D: no dobra tak masz rację ale nie śmiej się proszę
P: nie będę się śmiał bo cieszę się, że przy mnie czujesz się bezpiecznie o to mi właśnie chodziło, chciałem abyś mógł w końcu przy kimś poczuć się w pełni bezpiecznie
D: i ci się udało, dziękuję że jesteś Paweł
P: nie ma za co - przytulił się do mnie a ja go objąłem