Genç ve yetenekli Sıla , dâhi denilebilecek bir zekaya sahip bir Matematikçidir. Bir gün bir trafik kazasında hayatını kaybeder ve uyandığında kendini nefret ettiği novel dünyasında bulur.
...
Kurgu bana aittir iyi okumalar:)
Merhaba ben Cris, henüz 14 yaşındayım. Biraz haylaz bir prensim, anneme zor anlar yaşatıyorum sanırım. En azından o öyle diyor!
Şey, kılıç eğitiminde bir şövalyeyi yaraladım ve tümen komutanıyla kapıştım. Sır bunun için neden azarlanıyorum ki ben gelecekteki kral olacağım değil mi?!
İyi bir savaşçı olmak istiyorum! Tıpkı babam gibi!
Annem şu an hamile ve babam savaş alanında. Bu yıl canavarlar kuzey sınırlarını yok etti. Babam ise kraliyet ordusuyla bizzet durumu kontrol altına almak için sınıra gitti.
Annem, hamilelik sürecinin çocuğunda yalnız kalmıştı ama babamı bir kere bile suçladığını görmedim. Böyle zamanlarda ben bile babama sinirleniyorum.
Annemin tek başına acı çekmesine dayanamayorum!
Regulus da benim gibiydi. Regulus başka bir anneden doğmuş olsa da benim annemi de öz annesi gibi seviyordu. Onun annesi prenses Larietta, siyasi bir evilikle babamla evlendi ama Regulus'u doğururken vefat etti. O zamandan beri annem onu evlâd edindi.
Gerçekten çok büyük bir kalbin var anne. Eminim çoğu kadın bunu yapmazdı. Bütün bunlara rağmen annem sarayda mutlu. Babamın başka bir kadınla evlenmeme sözünü tunmasıyla çok mutlu bir aile olmuştuk. Neredeyse normal bir aile kadar.
Tahta geçtiğimde ilk işim kraliyet ailesine tek eşliliği getirmek olacak!
Zaten babam bunun için temelleri atmıştı. Sadece yürürlülüğe girmesi için beklemeliyiz galiba bilmiyorum.
Regulus'un koşarak yanıma gelmesiyle elimdeki kitabı masaya koydum:
" Sorun nedir?"
Regulus nefes nefese kalmıştı. Bir saniye durup yutkunduktan sonra konuşmaya başladı:
" Durum çok kötü abi! Babam savaş alanında suikaste uğramış! Worsay dükalığı da sarayı kuşatmış! Üstelik halk da bu isyana dahil olmuş! Onlara annemin bir cadı olduğunu ve hepimizin lanetli olduğunu, öldürülmemiz gerektiğini yaymış!"
Ellerimi Regulus'un omuzlarına koydum:
" Regulus, annem hamile. Bunu duymaması gerekiyor. Şimdi senden isteyeceklerimi iyice dinle. Önce şifacı Loraline'yi bul ve bahçedeki kuleye getir. Ben de annemi gizlice oraya getireceğim. Sonra birlikte amcam gelene kadar oraya saklanacağız."
Regulus merakla sordu." Bahçede kule mi var?!"
( Cris) " Evet, babam büyülü bariyerle gizledi. Yani sadece kraliyet kanı taşıyan biri içeri girebilir. Ve ben yolu biliyorum. O yüzden merak etme. Orada güvende olacağız."
Regulus rahatlamış bir ses tonuyla konuştu. " Peki abi."
Regulus gittikten sonra yüzümdeki o güvenilir ifadenin yerini korku ve endişe aldı. Anne, umarım iyi oluruz. Babamın ağır yaralı olduğunu düşünmüyorum. O çok güçlü bir adam. Öyle birinin yaralanması...
Hızlı adımlarla annemin odasına gittim. Kapının önüne geldiğimde derin bir nefes alarak herşey normalmiş gibi içeri girdim. Ancak annem sanki çoktan öğrenmiş gibi göz yaşlarına boğulmuş ağlıyordu.
Koşarak ona sarıldım:
( Cris) " Anne, öğrendin demek. Lütfen ağlama. Babam iyi olacak. O çok güçlüdür! Asla incinmeyecektir!"
Annem bana daha sıkı sarılarak daha yoğun bir şekilde ağlamaya başladı ve bir yandan da konuşuyordu:
" Yanılıyorsun Cris! O öldü! Başkente asla canlı olarak varamayacak! O çoktan öldü!"
Annem biraz sakinleşene kadar bekledim. Bunu nasıl biliyor olabilir?! Suikast haberi yeni gelmişti. Yani agur yarali olsa bile ölü haberinin bu kadar kısa zamanda buraya ulaşması mümkün değil?!
Ayrıca annem bunu nereden öğrenmişti? Etrafta hiç hizmetçi yok. Hatta kuşatma olduğu için tüm saray çalışanları kaçmış olmalı. Annem bunu nereden öğrenmiş olabilir?
Annem artık ağlamayı kesmişti:
( Cris) " Anne sen gerçekten de cadı mısın?"
Annem, zarifçe gülümsedi. Elbette sahte bir gülümsemeydi:
" Hayır tatlım, ben güçlü bir kâhinim hepsi bu kadar."
( Cris) " Kâhin demek. Peki hâlâ bu kadar oyalanmak yeter. Hemen gitmeliyiz. Amcam gelene kadar bahçedeki kuleye saklanacağız."
" Bu iyi bir plan, ancak onların elinde çoktan kralın kanı varsa kolayca geçebilirler."
( Cris) " Bu olmadan önce amcamın bizi kurtarmaya geleceğine güveniyorum."
" Haklısın, sanırım başka şansımız yok."
Annem elimi tutarak yataktan kalktı ardından bir eliyle bana bir eliyle de duvara tutunarak yürümeye başladı. Kardeşimin doğumuna çok az kaldığı için yürümekte çok zorlanıyordu. Bu yüzden ona bir uçma büyüsü yaptım:
" Vaav~ bu harika! Çok güçlüsün Cris. Böyle büyüler yapmayı ne zaman öğrendin?"
( Cris) " Şimdi bunun sırası değil anne. Herşey yolundaymış gibi davranma. Ben artık çocuk değilim."
" Şey buna inanmak istemesem de sanırım bu doğru."
Dışarı çıktığımızda Regulus şifacıyla bizi bekliyordu:
( Cris) " Beni takip edin. Bu taraftan."
İlk ben ve annem gittik, onlar da hemen arkamızdan girdiler. Ben annemin elini tutuyordum. Regulus ise şifacı kadının elini tutmuştu.
Bariyeri geçtiğimizde dev kule tam karşımızdaydı. Babam bunu bana ilk gösterdiğinde de en az bu kadar şaşkındım sanırım. Ne kadar görürsem göreyim. İhtişamından dolayı etkileniyorum. İçeri girdiğimizde annemin sancıları başladı.
Şifacı kadın bizden dışarı çıkmamızı istediğinde Regulus ile birbirimize baktık. Sanırım ikimiz de bunun anlamını biliyorduk.
Bebek geliyordu!!!
...
Sonraki bölümde görüşmek üzere:)
...
Regulus White:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
