Kurşuni Tılsım

1.2

"Don't criticize what you can't understant."

(Anlamadığım şeyi eleştirme)

______________________________________

Ortamda resmen ölüm sesizliği vardı kimseden çıt çıkmıyordu herkes sesizlik yemini etmiş gibiydi

Bekledim bekledim

Geçmişleriyle yüzleşip hazır olduklarında konuşacaklarını bildiğim için bekledim

Bunu isteyen onlar değilmiydi konuşmak isteyen benim herzaman ki gibi gideceğimden o kadar eminler di ki hazırlıkdız yakalanmışlardı

-Evet anlatın bekliyorum bu susma oyunu ne zamana kadar devam edecek

Tam buğra konuşmak için ağzını açmıştı ki elimi kaldırıp oju susturdum

-Yada siz susun ben konuşim hıh sonuç olarak ben sizinle ilgili herşeyi biliyorum

Hepdinin gözleri de şaşkınlık varken ben oldukça soğuk kanlılıkla konuşmaya devam ettim

-Mardine ilk geldiğim dönemler merak ettim kim bu kız size ne yapmış olabilirde bana bu şekilde yaklaştılar diye ama size şunu söyleyeyim öğrendiklerim sizi anlamamı sağlamadı aksine dahada kafamı karıştırdı

Gözlerimi öncelikle Agâh beye diktim bu gün ya beni anlayacaklardı yada aramızda ki bağ oluşmadan tamamiyle kopacaktı

-Evliliğiniz boyunca bir kız çocuğu istemişsiniz doğumdan sonra Asel'in üstüne titremişsiniz bir dediğini ikilermemişsiniz size ilk kazığını on beş yaşında atmış düşmanım dediğiniz adama kaçmış hamile bir şekilde dönmüş affetmişsiniz bebeği aldırmak istemiş aldırmışsınız sonra polise gidip sizin onu düşmanlık bitsin diye sattığını hamile kalınca çocuğu zorla aldırdığınızı iddia etmiş ama sonrasında haklı bulunmuşsunuz

Evet bunlar olmuştu Asel üç ay yetimhanede kalmış agah bey ise yargılanmıştı sonrasında haklı bulununca Asel onlara geri verilmişti ama o pişman olmamış dahada ileri gitmiş bakışlarım Han'a kaydı benim aksime gözlerinde bir çok duygu barındırıyordu

-Büyük abi Han kız kardeşini çok sevmiş daima yanında durmuş evden kaçınca canını dişine takıp onu aramış hep onun iyiliğini istemişsin ama kardeşin geldiğinde binbir emekle kurduğun işini baltalamış önemli belgelerini karşı şirketlere satmış buda yetmemiş kanıt olmamasına rağmen herkesin bildiği gibi en yakın arkadaşın Beste'nin ölümüne sebep olmuş

Gözleri dolmuştu şuan içinden benim ne kadar gattar ve insafsız bir insan olduğumu düşünse bile yeriydi çünkü öyle olacaktım acımayacaktım gözlerim sıradaki hedefine doğru döndü Buğra Demirkan...

-Çocukluk hayalinmiş polislik kendini başka bir meslekle hayal edemiyormuşsun çok istiyormuşsun heyecanla polislik sınavlarına son bir ay kala on altı yasındaki Asil'i alamya okula giderken bir kaza olmuş arabanın firenleri kesmiş kazadan sonra beş ay fizik tedavi görmüş ve tekrar yürümeye başlamışsın kazanın ise kimin tarafından olduğu bilinmesede herkes Asel'in yaptığı biliniyor

Konuşurken yüzündeki mimikleri beden hareketlerini hepsini inceledim yeryer yüzü kasılıyor ve yanındaki eli önce yumruk oluyor sonra koltuğu sıkıyordu geçmişte yaşadığı olayın ağırlığını tahmin edebiliyorum hatta burda onu anlayan tek kişi ben olabilirdim bende harp okulu için çok çalışmıştım eğer başaramadan böyle bir şey yaşasaydım kaldıramazdım

Ama yaşadıkları yinede bu onu haklı çıkarmazdı kimseyi çıkarmazdı hepsi suçluydu ve şimdi geçmisleri ve yaşadıklarıyla yüzleseceklerdi gözlerim bu seferde karşımdaki koltuğa kaydı beş dakika öncesine kadar orda yayılarak şimdi ise gergince bekleyen Mert'e baktım sıranın ona geldiğini bilircesine yutkundu