______________________________________
-SANSAR DİKKAT ET!!
Boğazım yırtlırcasına bağırmamla Sansar son anda ona gelen kurşundan kurtulmuş bana iyiyim demişti
Derin bir nefes alarak sırtımı yaslafığım kayadan çekip silahımı ateşlemeye başladım bu itler neden azalmak yerine çuğalıyordu
Kapana kısılmıştık onlarca değil yüzlerce it bize kurşun yağdırıyordu ve biz burdan nasıl çıkacağımızı bilmiyorduk
Yaklaşık bir saat önce yardım isteyecekken yakınıma atılan bomba tüm iletişim araçlarımıza zarar vermiş Tuğgeneral' le olan konuşmamız yarım kalmıştı kordinatlarımızı daha belirtmediğimiz için üzerimizde olan acil durum çipini aktif hale getirdim ama hala gelen giden yoktu
-ALÂ DİK-
Sarın bana seslenmesiyle ona döndüm o daha cümlesini bitirmeden büyük bir gürültü koptu bedenim bulunduğum yerden metrelerce ileri düşerken kulağıma gelen uğutulu seslerle gözlerimi zar zor açtım
Kafamda tiz bir ses yankılanıyor görüşüm bulanıklaşıyordu beynim sanki işlevini yitirmiş gibi etrafımda olanları algılayamıyordu
Ne olmuştu?
Nedeydim ben?
Sansar nerdeydi?
Bir kaç dakika sonra bulanık görüşüm tamamen silikleşmiş gözlerim karanlığa merhaba demişti
(EMRE DEMİRKAN ANLATIMIYLA)
Gerçek;
Gerçek neydi?
İnsanın bildiği ararken hep karşısına çıkan şey miydi gerçek
Ben gerçeği ararken karşıma hep aynı cevap çıkınca onu gerçek olarak kabul etmiştim peki bu bulduğum sonucu gerçek yapar mıydı?
Gerçek insandan insana göreceli bir kavram mıydı?
Peki şimdi asıl gerçek neydi?
-Hadi ana Asım bize biraz daha bilgi vermelisin ama sen susmaktan başka bir şey yepmıyorsun ve bu durum bize hiç yardımzı olmuyor bize yardım da bulunmayacak mısın?
Selim abimin sesiyle başımı ellerimin arasından çıkarıp ona baktım dört gündür olduğu gibi Asım'ı konuşturmaya Alâ ile ilgili bilgi almaya çalışıyordu ama sonuç yoktu bu küçük adam asla sorulara doğru düzgün cevap vermiyor yaşına başına bakmadan bizimle laf yarışı yapıyordu
Yaşına göre oldukça olgun konuşuyordu!
-Ama dayı ben susmuyorum ki konuşuyorum
Sesi bile her zaman sakin bir tonlamayla çıkıyordu ve bu beni sinir ediyordu
İçimden ona kadar saydım karşımdaki bir çocuktu onun üstüne girmemeliydim
Elimde olanları hızlıca tekrar gözden geçirdim
Alâ yaşıyordu artık bundan emindik Orgeneral Necdet Altınbağ bize gelmiş yaşadığını bunca zaman özel bir görev nedeniyle ölü gösterildiğini söylemişti
Bunun yanında Can ve Atlas'ın mezarlıkta yaşadıkları vardı o gün telefondan bir ses duymadan ellerindeki telefonun şarjı bitmiş Sansar denen adam ise sırra kadem basmıştı kendisi bir istihbarat teşkilatı üyesi olduğu için onun hakkında bir bilgiye ulaşamamıştık
Ve Asım ona DNA testi yapmak istemiştik ama Orgeneral buna şiddetle karşı çıkmış bu durumun Alâ ile görüşülmesini emretmişti Agah amcam ve Han abi gizlice DNA testi yapmak istemiş ama başaramamışlardı
![](https://img.wattpad.com/cover/359441350-288-k563466.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurşuni Tılsım
Roman pour AdolescentsBaştan aşağı gece olan o adam Ve ay ışığı ile gölgeyi var eden o kadın'ın hikayesi~ ~asker kurgusu ve karıştırılan bebekler