"ေအးလိုက္တာ!..."
အဲကြန္းအပူခ်ိန္ကို ထပ္မံခ်ိန္ညႇိေနရင္း မီခါကေရ႐ြတ္သည္။ေနးလ္ကေတာ့ မနက္ျပန္ဖို႔အတြက္ ျမတ္သူအား ဘားအံမွာပဲ လာႀကိဳဖို႔စာတိုလွမ္းပို႔လိုက္ရသည္။
"ေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္သြားေအာင္ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုခုလုပ္ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္..."
မီခါက ေနးလ္၏ေနာက္ေက်ာဖက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီးလည္တိုင္အား တိုးေဝွ႔ပြတ္သပ္ရင္းျဖင့္ေျပာသည္။ၿပီးေတာ့ ေနးလ္၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးအား ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ေနခဲ့သည္။
"တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းပဲမဟုတ္လား..."
နားနားကပ္၍ ခပ္သဲ့သဲ့ေလသံျဖင့္ေျပာသည္။ပူေႏြးေသာေလေငြ႕တခ်ိဳ႕က နား႐ြက္ဖ်ားေလးအား တိုက္ခတ္သြားသလို ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားတို႔ျဖင့္ မထိတထိ ထိခတ္မိေတာ့ ေနးလ္တစ္ကိုယ္လုံး လွ်ပ္စစ္ဓာတ္ေတြ စီးဆင္းသြားသလိုမ်ိဳး ခံစားလိုက္ရသည္။မီခါ ဘယ္အထိသြားခ်င္ေနသလဲဆိုတာ မွန္းဆၾကည့္စရာေတာင္မလို။အထိအေတြ႕တို႔က အ႐ိုင္းဆန္စြာ ၾကမ္းရွလို႔ေနသည္။လည္တိုင္တစ္ေလွ်ာက္ ေျပးလႊားကခုန္ေနသည့္ အနမ္းၾကမ္းၾကမ္းေတြက မီခါ့၏ဆာေလာင္ျပင္းမႈဆႏၵတို႔ကို ေဖာ္ျပေနသည္။မီခါက ေနးလ္၏ ခႏၶာကိုယ္ေပၚရွိ အဝတ္တို႔အား အျငႇိဳးႀကီးစြာဖယ္ထုတ္ဖို႔ႀကိဳးစား၏။
"မီခါ!..."
မီခါ့၏ ဖ်ားေယာင္းမႈတို႔၌ ေနးလ္ေမ်ာေနခဲ့ၿပီးေတာ့မွ အားေပ်ာ့ေသာ ႐ုန္းကန္မႈကိုျပဳသည္။မီခါက ေနးလ္အား အလိုက္သင့္ေျဖေလ်ာ့ေပး၍ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္ပစ္သည္။ၿပီးေတာ့ ႐ုန္းဖယ္ေနေသာ ေနးလ္၏မ်က္ႏွားအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇစ္ယူ၍ ႏႈတ္ခမ္းလႊာတို႔အား ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသိမ္းပိုက္ က်ဴးေက်ာ္သည္။မီခါ့၏ အ႐ိုင္းဆန္ၾကမ္းတမ္းေသာ အျပဳအမူတို႔ထဲ ေနးလ္ မလူးသာမလြန္႔သာျဖစ္ေနခဲ့သည္။လွ်ပ္စစ္ဓာတ္တို႔ စီးကူးေနခဲ့သလိုမ်ိဳး ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံး က်ဥ္ေနခဲ့သည္။မီခါ့၏ ခါးအား အားျပဳဖက္တြယ္ထားရင္း ေနးလ္ အသက္ရႈမွန္ဖို႔ကိုေတာင္ ႀကိဳးစားေနရသည္။တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အားအင္တို႔အား မီခါ့က စုပ္ယူစားသုံးပစ္ေနသည့္ႏွယ္။ေျခေထာက္ေတြေတြမခိုင္ေတာ့သည့္ ေနးလ္အား မီခါကခါးမွေန၍ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေပြ႕ယူလိုက္သည္။
