My Sunshine And My Luna

4

One Year Later..

Loren's POV...

One year old na si Lorein, and until now wala pa rin kaming desisyon para sa pag U.S namin.

"Ga?" Tanong ko pa sa asawa ko.

"Yes ga?" Saad pa nya sa akin.

"Can we go na ba sa States?" Tanong ko pa sa kanya.

"Ga naman eh, isang taon na si Lorein ayan pa rin iniisip mo?" Sabi pa ni Lito.

"Sorry ga, sorry." Sabi ko pa sa kanya.

"Shhh! Ok lang, ok lang ga." Sabi pa nya sa akin.

Yumakap naman ako sa kanya. Yumakap din sya sa akin. Nararamdaman ko naman na yung mga kamay nya, kung saan saan na ito nakaka haplos.

"I love you ga. I love you so much pangga ko." Sabi ko pa sa kanya.

"I love you more pangga. Sana wag mo akong iwanan. Kayo ni Lorein wag nyo akong iwanan." sabi pa nang asawa ko sa akin.

Pinahiga naman nya ako sa kama namin.

"Hmm? Ano yan ga?" Sabi ko pa sa kanya.

"Pa isa lang ako ga." Sagot pa nya sa akin.

[A/N: Skip pag di kayang basahin. ]

And now I feel the heat from our bodies, though di pa kami naked. But his hands take off my top clothes. Ganun din ako sa kanya, halos wasakin ko yung polo shirt nya.

"Tignan mo ito, kakagat ka rin sa paen ko." Sabi ulit nang asawa ko.

"I miss this pangga." Sabi ko pa sa kanya.

"Talaga? So susundan na natin si Lorein?" Tanong nya pa ulit.

"Hah? Pwede wag muna?" Sagot ko naman.

"Kiss na lang ga?" Tanong ulit nang asawa ko.

"Oum pangga ko." Sagot ko naman. Hinila ko naman sya lalo sa ibabaw ko.

"Pakipot ka talaga. Kahit gusto mo rin naman pala." Sabi naman ni Lito.

"Pogi ka pa rin." Sabi ko naman. "Ang kapal naman nang face mo." Sabi ko pa.

"Syempre ako na ito eh." Aba ang hangin talaga nitong Manuel na ito.

"Yuckkk! Mahangin ka talaga." Sabi ko pa sa kanya.

"Hahaha! Ikaw naman syempre naman." Sabi pa nya sa akin.

"Tignan lang natin yang tigas mo." Sabi ko pa sa kanya. Sabay hawak nang kanyang pinag mamalaki sa akin. Yung mahigpit pa.

"Aray!!" Sigaw pa niya.

"Shhh!! Ikaw kasi eh." Sabi ko pa. Sabay halik sa kanya.

"It's ok, it's ok." Sabi nya pa.

Bigla naman umiyak si Lorein.

"Shh! Si Lorein." Sabi ko naman.

"Ahmmm!" Sigaw at iyak pa ni Lorein. Gutom na naman sya.

"Kain ikaw anak ko?" Tanong pa nang asawa ko.

"Oum!" Sagot pa nya.

Lito's POV....

Ang laki na nang anak ko. Konti na lang mag- aaral na rin sya.

Pero sana hindi kami matuloy sa America. Sana hindi na ma- isip ni Loren na mag- punta doon.

'Sana hindi nya ako iwan, para sa career nya.' Sabi ko pa sa sarili ko.

"Ga? Are you ok?" Natauhan naman ako nang biglang mag salita si Loren.

"Oo naman ga, na overwhelmed lang siguro ako. Dahil malaki na si Lorein." Sagot ko na lang sa kanya.

Sa totoo lang natatakot ako. Natatakot ako na baka isang araw ito yung maging mitsa nang pag aaway naming mag asawa at mauwi kami sa hiwalayan.

"Ga? Sorry ha?" Sabi pa ni Loren.

"Sorry saan ga?" Tanong ko kunwari.

"Na kung hanggang ngayon iniisip mo pa rin yung pag punta sa America." Sabi pa sa akin ni Loren.

"Kasi naman ga, maraming opportunity din dito." Sabi ko naman sa kanya.

"Ga? Buo na kasi yung desisyon ko eh." Sabi pa nya sa akin.

Parang nawala naman ako sa sarili kaya napahawak ako sa mga braso nya at tumayo na lang ako.

"Aray ko naman!" Sabi pa nya.

"Ito ba talaga yung gusto mo?" Tanong ko pa sa kanya.

"Anong ibig mong sabihin?" Tanong nya pa sa akin.

"Loren, dalawa lang naman pag pipilian mo, yang offer sa'yo or ako at si Lorein, pati ang mga anak natin?" Tanong ko pa sa kanya.

"Ga naman? Wala namang ganito." Sabi pa ni Loren.

"Loren? Pagod na ako sa ganito. Pagod na pagod na ako." Sabi ko naman.

"Eh bakit sa tingin mo ako hindi napa- pagod?" Tanong nya din sa akin.

"Loren? Kung araw- araw na lang natin pag aawayan to. Mabuti pang tapusin na lang din natin yung pinag samahan natin." Sabi ko naman.

Nakaka sira pala nang marriage ang ganitong sitwasyon.

"Ga naman, ayoko ga. Please, pangga naman eh." Sabi pa ni Loren. Hindi ko sya matitigan.

Parang hiyang hiya ako sa sarili ko.

Sya may pinag aralan, ako ito ni mag English baluktot pa.

"Loren? Sabihin mo sa akin. Ano bang problema? Bakit gusto mo sa America? Hindi na ba sapat yung financial support ko? Kulang ba lahat nang binibigay ko?" Tanong ko pa sa kanya.

"H-hindi, hindi sa ganun ga." Sabi pa nya.

"Eh bakit nga? Sabihin mo Loren, gagawin ko lahat. Kahit mag double time ako sa trabaho. Kahit mag double job din ako." Sabi ko naman. "Or baka naman nag sisisi ka na ako ang pinakasalan mo?" Mga litanya ko sa kanya.

"Hindi sa ganun ga, wala lahat dyan yung problema." Sabi pa nya sa akin.

"Eh ano? Loren naman?" Sabi ko naman. "Ano? Ganun na ba ako ka bobo? At ka tanga? Loren, nanliliit na ako lalo sa sarili ko. Hindi mo alam kung gaano ako na iinggit sa mga lalaki at mga ama dyaan na good provider. Dahil sa may mga natapos sila." Saad ko pa.

Habang natulo na yung mga luha ko.
Halos maubos na ang lakas ko.
Pero nakikita ko ang anak namin na walang kamuwang muwang na nakikita kaming nag tatalo.

"I-i'm sorry ga, hindi ko alam na ganyan na pala nararamdaman mo." Sabi pa ni Loren sa akin.

"Sorry kung walang pinag aralan yung pinakasalan mo." Sabi ko naman.

"Ga? Sorry, I'm sorry ga. " sabi pa ni Loren.

"Parang kandila ako Loren, unti unti na akong nauubos. Lagi kong iniisip kung mahal mo ba talaga ako?" Sabi ko naman sa kanya.

"Sorry ga, sorry talaga. Hindi ako titigil mag sorry sa'yo. Hanggat hindi mo ako napapa tawad." Sabi pa ni Loren.

"Gusto ko lang naman Loren, may tumanggap sa akin eh. May babaeng mamahalin ako, hindi lang dahil sa antas nang buhay at edukasyon.
Loren sabihin mo sa akin kung pagod ka na sa marriage natin ha?" Sambit ko na lang sa kanya.

"Ga? Sobrang mahal kita. Never akong nag sisi na ikaw ang mahal ko at pinakasalan ko. Never kitang tinatwa, at never kitang ikakahiya." Sabi na lang nya sa akin.

Lumapit akong muli sa kanya. Para yakapin sya. Ni isang salita walang lumalabas sa bibig ko.

"I'm sorry ga, I'm so so- sorry" Sabi nya sa akin.

Hindi na ako sumagot sa kanya. Dahil halos wala na akong mailabas. Lahat kasi nasabi ko na. Kaya pumikit na lang ako habang naka yakap sa kanya.

>>>>>> TC....

Ang Intense.