My Sunshine And My Luna

32. Lorein and Luna are Back.

Lorein's POV.....

Grabe ang daming nangyari, pero unti unting napupunta sa healing process at forgiving process ang mga tao dito.

"I'm back again, as Lorein Regine. Sa sixteen years na iyon peke ang buong pagkatao ko." Sabi ko pa sa sarili ko.

"S-sorry anak, sorry kung tinago namin sa'yo ni kuya Mark mo, kahit si tita ninang Grace mo." Sabi pa ni tatay.

"Anong magagawa ko, nandito na eh. Hindi na natin mababago. Tyaka nakaraan na yun." Sabi ko na lang.

Naisip ko si Luna, siguro ganito rin nararamdaman nya.
Ang pagkaitan ng tatay at ng ate.

"Hayaan mong bumawi kami ni mama mo sa inyo ni Luna." Sabi pa nya sa akin.

"Sana nga naisip nyo kaming dalawa noon pa man. I mean kaming mga anak nyo.
And sana hindi nasasaktan din si Luna." Sabi ko naman sa kanya.

Ayaw ko kasi nasasaktan ang kapatid ko eh.
Lahat sila, kahit na hindi namin purong kadugo ang mga iba naming kapatid.

"Oo nga anak, sana noon pa man din namin naisip na ganito mangyayari." Sabi pa ni tatay.

"Sana nga po, and dapat si Luna naisip nyo po." Sabi ko naman.

"Tara na kay mama mo anak."  Sabi pa ni papa.

"Sige po, si Luna po?" Tanong ko naman.

"Nandun kay mama mo." Sagot pa nya sa akin.

Kahit naman galit pa ako sa mama ko, mahal ko pa rin sya. Hindi man nya ako naalagaan. At least nabuhos nya kay Luna lahat ng oras nya.

"Tara na po." Sabi ko na lang.

"Sige anak." Sabi pa ni tatay.

"Tay? Kelan kayo nag renewal of vows?" tanong ko naman.

"Baka siguro next month, since December naman na." Sagot pa nya sa akin.

"Tay? Ganun pa rin po ba yung bond natin po? Pag bumalik na sa'yo si mama?" Tanong ko naman.

"Nag seselos ka ba anak?" tanong pa nya sa akin.

Napahinto pa ako saglit. Hindi naman sa nag seselos ako. Ayaw ko lang masaktan si tatay at si Luna.

Po- protektahan ko sila hanggang kaya ko.

"Hmm? Medyo po tatay. Kasi ibabalik na kita po sa kanya po." Sabi ko naman.

"Ano ka ba naman anak ko." Sabi pa ni tatay.

"Sorry po, kasi po hanggang ngayon po wala pa rin po akong tiwala sa kanya po eh." Sabi ko naman sa kanya.

"Shh, don't mind it anak ko." sabi pa ni tatay.

"TAra na nga talaga." Sabi ko na lang sabay hila sa kanya papunta kay mama.

Natahimik na lang kami saglit para maka punta na agad kay mama.

"Tatay? Nahihiya ako sa kanya." Sabi ko naman at pang basag ko sa katahimikan.

"Tara na anak, wag ka mahiya mama mo pa rin naman sya." Sabi pa ni tatay.

Oo nga naman mama ko pa rin sya.
Kailangan kong makausap pa rin sya.

"Hello po ate? Pupunta kayo kay mama?" Tanong pa ni Luna.

Tumango naman ako sa kanya bilang sagot ko.

"Gusto ko lang naman sya kausapin eh." Sabi ko naman.

"Ako? Bakit anak?" Biglang sulpot din ni mama.

"Sige na ate, nandyan na si mama oh." Sabi pa ni Luna sa akin.