My Sunshine And My Luna

54. Family (2)

LOREN'S POV....

"I love you,  thank you for everything." Sambit ko naman sa kanya.

Habang nilalaro yung daliri nyang naka suot yung wedding ring namin nung unang kinasal namin.

"I love you too. Wag mo na kami iiwan." Sambit pa ng asawa ko.

Ang cute nya talaga, hindi nag bago yung mukha.

"Ang cute cute mo langga ko. Nakaka gigil ka, but kidding aside. Gustong gusto na kitang bigyan ng Manuel Jr." Sambit ko naman sa kanya.

"Sus naman, ako lang ito. Ok lang, hindi ko naman ikaw pine pressure na gumawa na agad tayo eh. Halos dalawang linggo ka pa lang nakakapag pahinga after your miscarriage. But advice ko, we should avoid muna to make love. Kasi mabilis tayong makaka produce and baka mahirapan ka. So I'll give you one month to one year. Para hindi ka mabigla." Sagot naman nya sa akin.

"Sorry kung hindi ko naalagaan si baby. Hindi ko talaga sinsadya yun." Sambit ko naman sa kanya.

Habang umiiyak na ako sa kanya. Hindi ko mapapatawad sarili ko.

"Shh, ayan ka na naman si iyak. Wag ka na umiyak walang may gusto nun langga ko. Please don't blame yourself po mama namin po." Sambit naman ng asawa ko habang naka yakap sya sa akin.

Naalala ko sabi ni doc, may naiwan pang baby. Buntis pa pala ako ulit.

"Papa namin, may kambal po ako po." Sambit ko naman sa kanya.

"Hala? Opo nga po pala po, sorry po sa kambal mo po." Sambit pa nya.

Nag proposed, nakalimutan nya na buntis pa pala ako.

"Hahahaha! Ok lang po papa namin po. Not showy pa naman po si kambal ko po eh." sagot ko naman sa kanya.

Hinahaplos pa nya yung tiyan ko.

"Ang cute cute ng baby at ng mamie and ng ates." Sambit naman ng asawa ko sa akin.

"Si papa bolero talaga, cute cute mo din po. Hindi ka naman lasing ano." Sambit pa ni Luna at tawang tawa na naman sya.

Para naman maging masaya ulit kami.

"Ang drama nila, grabe ang drama na naman ng parents, ayaw ko na na may umiiyak." Sambit pa ni Lorein.

"Sorry mga anak ko, sorry Luna, kasi iniwan natin sila ate mo at papa nyo. Sorry Lorein kasi hindi kita naalagaan mula ng mailabas kita." Sambit ko pa sa kanila.

Iiyak na naman na sana ako eh.
Pinigilan pa ako nila Luna.

"Mama si iyak ka na naman." Sabi pa ni Luna sa akin.

Pinunasan ko naman yung mga luha ko.
Natatawa ako sa nga kalokohan ko.

"Hahaha! Sorry mga anak. Ano ba yan.  Bawal pala ma stress ang buntis. Sorry baby namin, mga ading nila ate Lorein at ate Luna" Sambit ko naman sa kanila.

"Ayan very good naman ang mama namin." Sambit pa ni Luna.

"Sorry Luna, anak." sabi pa ng asawa ko.

"About saan pa?" Tanong pa ni Luna.

"Na may sama ka ng loob sa akin. Buong buhay mo na naipanganak ka. Hinanap ko kayo." Sambit pa ng asawa ko sa kaniya.

"Papa? I know naman po eh, kung ano po yung naramdaman ni ate kay mama ayun po yung naramdaman ko po sa inyo po. Kasi po nalulumbay din po ako dahil wala po kayo ni ate sa piling namin." Sambit pa ni Luna papa nya.