My Sunshine And My Luna

48. The Fam

Lorein's POV...

Halos pa tapos naman na kaming kumain.
Si Luna naman naka cling talaga sa akin.

"Ate? Paint po tayo po." Sabi naman nya sa akin.

"Hmm? Sige po, matagal na akong hindi po nakaka pag paint at drawing." Sambit ko naman sa kanya.

"Sige po ate, pagka tapos po kumain." Sabi naman nya sa akin.

"Luna anak? Musta naman ang school mo?" Tanong pa ni papa kay Luna.

"Hmm? Ok lang naman." Tipid na sagot ni Luna.

"Ok ok, may gusto ka ba? Or baka gusto mo ng mga materials?" tanong naman ni papa.

"Hah? Ok na po yung pa." Sagot naman ni Luna. "Si ate po ba hindi nyo tatanungin?" tanong naman ni Luna.

"Ganun? Poster paints and canvas?" Tanong pa ni papa. "Hah? Musta naman?" Tanong pa nya sa akin.

"P-po?" Tanong ko naman.

"Anong klaseng pag tatanong yan pa?" Saad pa ni Luna.

"Sh, ok lang Luna." Sabi ko naman.

"Eh kasi eh." sambit pa ni Luna.

"Nasa hapag tayo ading ko. Mamaya na po, ok?" Sambit ko naman sa kanya.

"Kasi eh, parang hindi naman makatarungan yung tanong mo papa." Sambit pa ni Luna kay papa.

Alam kong masama pa loob nya kay papa. Kaya hindi ko rin naman sya mapipigilan sa mga nangyayari. At sa nararamdaman nya. Nandito ako para makinig.

"Ok lang ading ko, no worries." Sabi ko naman. "Ok lang po ako tay, mahalaga kasama ko kayo. Kahit na alam kong hindi na maibabalik si baby LL po." Sambit ko pa kay papa.

"Hindi mo naman na maibabalik yung kapatid nyo eh. Ano pa nga bang magagawa ko. Pero syempre anak kita. Sa akin ka lumaki pero yung tiwala ko sayo hindi ko na alam." Sambit naman ni papa.

"Sorry po." Sabi ko na lang.

"Papa naman eh, wag na muna tayo mag away away. Kaka galing lang po sa hospital si mama." Sabi naman ni Luna.

"Shh, wag na kayong mag away away. Halika na kayo sa kwarto namin. Luna, Lorein doon na kayo mag paint sa kwarto namin." Sabi naman ni mama.

"Sorry Luna, sorry anak ko." Sambit pa ni papa kay Luna.
Tumahimik na lang ako saglit para makinig sa kanila.

"Kasi po eh, hanggang ngayon po ba si ate pa rin? Si ate na lang po yung may kasalanan. Hindi po ba kasalanan nyo rin po? Kasi hindi nyo po naalagaan si mama. Hindi nyo po natanong kung ok lang ba sya? Kung anong mararamdaman nya?" Sambit pa ni Luna kay papa.

"Sorry anak, I'm sorry Luna. Sorry Lorein. Langga Sorry, I didn't mean to hurt the of you. Mga Prinsesa at Reyna ko kayo eh." Saad pa ni papa.

"Sige na Luna, wag muna natin isipin yung mga ganung bagay." sambit ko naman.

"Luna anak? Babawi ako sa inyo. Promise ko yan diba? Pero kasi yung tiwala ko sa ate mo eh." Sambit pa ni papa.

"Naiinitindihan ko naman, pero yung husgahan mo sya na halos gawin mo syang killer at murderer. Anong motibo ni ate para patayin nya yung baby sa sinapupunan ni mama?" Sambit pa ni Luna.

Na umiiyak na rin, maging kami ni mama umiiyak na rin.

Kaya niyakap ko naman sya, para hindi na sya ma ano pa.

LUNA'S POV.

Niyakap naman ako ni ate, kahit papa ano na relieve ako, sa mga nasabi ko at yakap nya sa akin.

"Sorry din po papa, sorry mama, sorry ate ko." Sambit ko naman sa kanila.

Ngayon nga lang kami ulit bumalik as family eh. Legarda Lapid are back.
These clan, kaya tama nga na bumawi kami sa isa't isa.

"Shhh, my baby." Sabi naman ni papa sa akin.

Yumakap pa sya sa akin, for almost 18 years na yun ngayon ko lang sya nayakap ng ganito.

"Talaga po? Baby mo po ako po?" tanong ko naman.

"Oo naman, baby ka naming lahat." Sagot naman ni papa.

"Kahit na po magka ading kami ulit po?" Tanong ko naman sa kanya.

"Syempre naman po, forever baby kita po." Sambit pa ni papa sa akin.

"Thank you po papa namin po. Thank you po kasi po baby pa din po ako po." Sambit ko naman.

"My forever baby girl, ikaw kaya bunso namin." Sambit pa ni papa.

"Oo nga po, baby ka pa rin po namin po." Sambit din ni mama.

Habang makayakap sila sa aking lahat. Ang sarap sa feeling na bumalik yung family ko.

"I love you my ading. I love you so much." Sambit din ni ate sa akin.

"Tara na mag paint na tayo." Sabi naman ni mama.

Tama yung coping mechanism na rin naman ni mama yun ang mag paint at mag sulat sulat.

"Sige po mama." Sabi ko naman. At hinila ko pa sila sa room nila mama at papa.

Nag tatawanan pa kami pa akyat sa itaas. Kasi nga iniwan namin sila lolo doon.
For sure sila tito na naman mag aayos ng pinag kainan namin.

Pagka pasok namin sa room, hinanda na namin yung art materials. Pati yung mga pang kulay, pang sulat at drawing.

Ang saya saya ko kasi nandito na yung family ko.

'Sana nandito ka pa rin ading namin.' Sumbit ko pa sa isipan ko habang pinapag pa tuloy yung mga gawain namin.

>>> TC...

YAYYYY BUKAS ULIT PO...

TULOY TULOY NA PO ITO PO.

YAYYY THANK YOU SO MUCH DEARSSSS.🥰🥺🥺😍😍😍😘😘😘