Loren's POV...
Hindi ko naman mapigilan maging emotional kasi isang buong araw na kami mag kasama nang asawa ko.
"I love you." Bulong ko pa sa asawa ko.
"I love you too langga ko." Saad din nya sa akin.
"Nagugutom ako." Sabi ko naman.
"Ay? Anong gusto nang baby namin?" Sabi pa ni Lito, at agad tumayo. Tumayo naman sya para mag asikaso nang pagkain. Napahinto pa sya saglit. "Shit!? Si Lorein. Oo nga pala si Lorein." Sabi pa nya ulit.
"Kalma langga, na kay Grace si Lorein. Diba iniwan natin sya doon." Sabi ko pa sa asawa ko.
"Sorry, sorry baka dala lang nang iniisip ko." Sabi naman ni Lito.
"Wag ka na muna kumilos ako na dyaan. Ako naman yung gutom eh." Sabi ko pa kay Lito.
"Edi tayong dalawa yung mag luto." Saad pa nang asawa ko.
Mukhang alam ko na ang patutunguhan nito.
"Sus naman oo na nga po." Sabi ko naman.
Binuhat pa nya ako papunta nang pantry nitong unit na na check in namin.
"Tara na nga." Sabi pa nya at pina upo pa nya ako sa may gilid nang lababo.
"Anong pagkain?" Tanong ko pa.
"Itlog? Hahahaha yun lang ang tanging meron ako eh.. Este dito sa pantry." Biro pa nang asawa ko habang tumatawa.
"Huii ano ka ba ang bastos mo!" Saad ko pa sa asawa ko.
"Hahahaha! Pa choosy ka pa gusto mo rin naman nang itlog ko." Sabi pa nang asawa ko.
"Ano ka ba naman." Sabi ko pa pero natatawa din ako.
"Hahaha! See diba? Love mo rin ang itlog ko?" Sabi pa nya sa akin at sinalpakan pa ako nang itlog sa bibig ko.
Itlog na pagkain ha? Kayo talaga mga utak nyo.
Kinain ko muna ito bago ako nag salita ulit.
"Ano ka ba naman. Sabi ko kakain, hindi kung anu-ano." Sabi ko kunwari.
"Sorry po mama namin." Sabi pa ni Lito sabay yakap sa akin. "Uwi na tayo." Sabi nya pa ulit. Parang taranta pa sya.
"Are you ok?" Tanong ko pa sa kanya.
"Hah? Wala lang, kinakabahan ako eh." Sagot pa nya sa akin.
"Shh! Wag ka na kabahan ok?" Sabi ko naman sa kanya. At pinipindot pindot yung mga kamay nya.
"Thank you!" Sabi pa nya.
Nilapat naman nya yung isang pisngi nya sa tiyan ko.
"Thank you for what?" Sambit ko pa.
"For give me another chance na mag sama ulit tayo." Sagot pa nya sa akin. "Thank you anak, thank you sa inyo ni ate Lorein mo. The two of you are my life saver." Sabi nya ulit.
"I'm sorry papa if iniwan ka namin ni mama, I'm sorry na rin daw po sabi ni mama." Sagot ko pa sa asawa.
"I'm almost died langga. I almost lost Lorein. Pinabayaan ko sya nung umalis ka." Saad pa nang asawa.
"Shhh, I'm here na langga. I'll never leave you." Saad ko pa.
"What if yes? What if iwan mo ako ulit?" Tanong pa nya sa akin.
"Then I'm sorry again. Kahit hindi mo ako pagka tiwalaan basta mahal pa rin kita." Sabi ko naman sa kanya.
I know naman na di ko na naman matutupad mga promise ko.
YOU ARE READING
My Sunshine And My Luna
FanfictionA story of two biological sisters whose grown up in two different world.