LITO'S POV....
Nasa hospital na kami, nasa E.R pa si Loren.
Kasalanan ko ito eh, kasalanan ko kasi nag duda agad ako sa kanila ng dating asawa nya.Paikot ikot naman ako, at hindi na mapakali.
"Pare? Pasensya na talaga kung mali yung inaakala mo kanina. Oo mahal ko pa si Loren, pero ako hindi na nya ako mahal. Hindi ako naging nabuting asawa sa kanya eh, hindi rin ako naging mabuting ama." Saad pa ni Tony sa akin.
"Pasensya ka na rin pare ha? Akala ko talaga may malisya yung kanina." Sambit ko naman.
"Hayaan mo sa'yo ako mag papa alam pag bibisita ako sa mga bata at kay Loren. Wag na muna natin isipin yan. Ang isipin natin yung mag ina mo." Sambit pa nya sa akin. "Alam mo? Nung kay Lean, ganyan din sya pabalik balik kami sa hospital. Lalo na nung mag labor sya." Saad nya pa ulit.
"nako hindi na kailangan, basta para sa mga anak nyo." saad ko naman. "kaya pala minsan todo alaga sya kay Lean." Sambit ko pa ulit.
"Oo nga eh, pero salamat pa rin talaga. Kasi inalagaan mo ang mga anak ko, pati si Loren. Mahalin mo si Loren, gaya ng pag mamahal nya sa'yo." Saad pa nya sa akin.
"Oo naman, mahal na mahal na mahal ko si Loren. Higit pa sa buhay ko." saad ko pa sa kanya.
Bigla naman lumabas yung doctor sa may E.R kung nasaan yung mag ina ko.
"Mga sir? Sino po yung ama nung baby at yung asawa nung mommy?" Tanong naman ni Doc.
Kasi medyo shookt pa sya dalawa kaming nasa labas."Ako po? Anong nangyari po? Kumusta po yung baby namin?" Tanong ko naman.
Umiling iling naman sya bilang sagot nya. Parang babagsakan ako ng langit at lupa sa pag iling nya. Si Tony naman nasa may likuran ko.
"The baby can't make it, ginawa na po namin lahat po. Ma'am Loren is so much in bleeding po. Hindi po maampatan yung bleeding nya po. Until the baby came out from the mother's alam nyo na po." Sagot naman ni Doc.
"Bakit po hindi nyo po naagapan po? Umiinom naman po yung asawa ko ng pampa- kapit eh. Doc please, tell me hindi po totoo yun." Sambit ko naman.
"I'm po sir, I'm so sorry po, I'm sorry for the lost of the baby." Sambit naman ni doc. "May mga pasyente pa po ako po, just call me po pag may kailangan po kayo. And ililipat na po sya po sa ward po, and the fetus is inside the jar po." Sunod sunod na litanya ni doc.
Tumango naman ako sa kanya bilang sagot ko.
Ganun din ang dating asawa ni Loren."Tara na pare, baka mamaya magising na si Loren." Sambit pa nya.
Habang hila hila ako papunta kay Loren.Pumasok naman kami sa ward ni Loren.
Pag pasok namin, tulala lang sya. Naka higa at tumutulo lang ang mga luha nya.
Siguro gising sya nung nalaman nyang wala na yung baby namin."Ga?" Sambit ko pa.
"Pare dito lang muna ako." Sabi naman ni Tony. Umupo naman sya sa may gilid.
"Sige pare." Sabi ko naman.
"Wala na tayong anak, hindi ko alam paano ako mabubuhay. Wala na lahat sa akin, ikaw yung relationship natin, lalong lalo na yung anak natin." Sabi naman ni Loren.
Lumapit naman ako sa kanya. At yumakap pa ako sa kanya.
"I'm sorry, I'm sorry mama namin. Kasalanan ko ito eh, kasalanan ko bakit ganyan nangyari sa baby natin." Sabi ko naman sa kanya.
Habang umiiyak na rin ako. Lalo pa syang humagulgol sa mga sinambit ko.
"Sorry din Loren kung dahil sa akin nagka gulo tayo. Hindi dapat kita nilapitan kanina eh." Sabi naman ni Tony.
"Wala kayong dalawang kasalanan ha? Pasensya na rin kayong dalawa ha." Sambit naman nya sa amin.
"Kahit na ba." Sabi pa ni Tony.
Nakaramdam ako ng gutom, kaya yayayain ko silang dalawa na kumain. Pero alam ko bawal pa sa solid food si Loren.
Tumingin naman ako sa Jar. Hindi ko na rin mapigilan ang umiyak.
"Sorry pare ko, sorry kung nawala yung baby nyo." sabi naman ni Tony.
Yumakap naman ako sa asawa ko.
"I'm sorry, I lost the baby." Sambit pa ni Loren.
Hindi na muna ako sumagot sa kanya naka yakap lang ako sa kanya.
At feeling ko sa amin lang ang mundong ginagalawan namin.LOREN'S POV...
Nakayakap lang sa akin si Lito, alam kong nag eexpect na rin sya na magka baby kami.
Before ako tuluyang makunan. Sabi ni Doc, lalaki yung baby namin.
"Baby boy pala sya, Sabi ni Doc." Sambit ko naman.
Nagulat naman sya maging si Tony nagulat din sa sinabi ko.
"May junior ka na pala sana." Sabi naman ni Tony.
"Oo nga pare eh, lalaki pala si baby. Sya si Manuel Jr. Ayun lang Manuel Jr." Sabi pa nya sa amin.
Natatawa din ako sa mga sinasabi nya.
"Ayan naka smile na ang mama na yan." Saad pa ni Lito.
"HAHAHAHA! Ano ba ako lang ito. Pero miss ko na agad si baby." Sabi ko naman.
Oo miss na miss ko na yung baby namin.
Wala pang isang araw syang nawala sa akin. Miss ko na sya, sobrang sakit pa rin naman kasi eh. We expect too much for our baby boy. Sana sa next pregnancy ko, wala nang problema."Tama naman kasi na naka ngiti eh. Ako din ga, sorry hindi ko kayo naalagaan at na bantayan. Promise ko sa susunod babantayan ko na kayong lahat. Para iwas sa mga hindi magandang pangyayari." Saad naman nya sa akin.
"Ninong sana ako ni Lito Jr. eh. I'm sorry for the lost of your baby ha? Promise ko din hindi na ako pupunta basta basta. Magpapa alam muna ako sa inyo, bago ako pumunta." Saad din ni Tony.
"Wala yun, wag na kayong mag sorry forgiven naman na kayo eh. Salamat sa inyo, kasi nandyan pa rin kayo para sa akin. Salamat Ton kasi naging parte ka ng buhay namin. Naging ama ka ng mga anak natin. Salamat dahil inintindi mo ako, na alam nating dalawa na wala na pag asa sa ating dalawa." Sambit ko naman.
"Walang anuman ga/ Welcome Loren." Sabay nilang sabi.
Tumango naman ako sa kanilang dalawa.
Bilang kasagutan ko, nagka yayaan kaming kumain. Pero sabi ni doc, not super solid ang kainin ko.'Kung may natutunan ako sa kanilang dalawa. Yun ay ang mag patawad at mag mahal muli. Si Ton, naging parte ng buhay ko. Si Lito sya yung present at future ko. At habang buhay kong mamahalin.' sambit ko rin sa isipan ko.
Nagsimula naman na kaming nagsi kain, may konting kwentuhan at tawanan. Syempre iyakan ng kaunti. Yung dalawa medyo vibes na.
>>> THE LAST CHAPTER OF THIS FLASHBACK.
MARAMING NANGYARI SA FLASHBACK NA ITO. KAYA BARDAHAN NA ULIT.🥰🥰🥺🥺😍😍😍
I HOPE SA IBANG GEN NA ANG BAKLAAN.
YOU ARE READING
My Sunshine And My Luna
FanficA story of two biological sisters whose grown up in two different world.