Luna's POV...
Nagising naman ako na katabi ko si ate.
May pagkain din sa gilid namin.
Siguro nilagyan na lang muna kami ng food.
Kasi mahaba ata yung tulog namin.
"Ate?" Sabi ko pa kay ate Lorein.
"Hmm?"
"Gising ka na, kain na tayo. Hindi ka pa kumakain simula kaninang umaga." Sambit ko pa sa kanya.
"Subuan mo ako?" Biro pa nya.
Pero ramdam ko yung katawan nya nanginginig na mainit.
"Hahaha! ate naman eh, big girl ka na kaya." Biro ko rin sa kanya. Kasi pag sinabi ko magpa gamot.
Baka makipag matigasan din sya sa akin.
"Hahaha! Joke lang, sige na nga kakain na. Gutom naman na talaga ako eh." Sabi pa nya.
"See, edi inamin mo din." Saad ko pa sa kanya.
"Na ano?" Tanong pa nya.
"Na gutom ka na ate ko." Sagot ko naman.
"Ah? HAHAHAHA! Oo nga eh, hays nako po. Kain na tayo bebe ko." Sabi pa ni Ate.
"I love you ate ko." Sabi ko naman sa kanya.
"I love you too ading ko. Siguro may ibang panahon pa sa ading natin ano?" Sambit pa ni ate.
"Para kay mama at kay papa." Sabi pa ni Ate.
"Opo ate, mag bati na kaya po kayo po?" Tanong ko pa sa kanya.
"Paano kung ipag tabuyan ako ni papa." Sabi pa ni ate Lorein.
"Bakit naman kita ipag tatabuyan?" Sambit pa ni papa.
"K-kasi po eh, kasalanan ko bakit nawala yung kapatid namin po." Sagot pa ni ate.
"A-anak? Sorry ha? Hindi naman sinasadya ni papa yun eh." Sabi pa ni papa.
Nakakaiyak sila ano ba yan.
"Ano ba yan kayo, bakit kayo nag papa iyak?" Saad ko pa sa kanila.
"Oo nga naman, sorry talaga sa inyo. Kailanman hindi ko dinamay ang galit ko sa iba. Lalo na yung galit ko kay mama, hindi ko sinasama yung kapatid namin." Sagot pa ni ate.
Akala ko nga kami magkaka away ni papa.
Sila papa at ate pala mag aaway.
"Alam ko naman anak. Akala kasi ni papa inaaway mo si mama mo pag wala kami." Saad pa ni papa.
"Pero po, hayaan nyo po muna ako po." Saad pa ni ate.
"Anong ibig mong sabihin ate?" tanong ko naman sa kanya.
"Gusto ko muna ng space, para wala na munang masaktan." Sagot pa ni ate.
"Ate, ayaw ko. Kasi baka hindi ka na naman makapag aral nyan." Sambit ko pa sa kanya.
"Wag kang mag alala, kasi mag kikita tayo ok? Mag- aaral ako, habang nag wo- work ako." Sagot pa ni ate.
"Ate ayoko, uwi ka na lang sa bahay." Sabi ko naman.
"Oo nga anak, lalong mag tatampo mama nyo pag umalis ka." Sabi pa ni papa.
"Sorry po talaga po. Lagi na lang po ako nag hahanap ng ikasasakit ng lahat." Saad pa ni ate.
"Ate naman eh, wag ka na kasi umalis." Sabi ko naman kay ate Lorein.
"Hmm? Sinong aalis?" Sambit pa ni mama.
"Mama!?" Sabay pa naming sabi ni ate Lorein.
"Sinong aalis? Bakit may aalis?" Tanong ulit ni mama.
"Po?" Tanong pa ni ate.
YOU ARE READING
My Sunshine And My Luna
FanfictionA story of two biological sisters whose grown up in two different world.
