Sabah yüzümün her milimine konan öpücüklerle gülümseyerek uyandım. "Günaydın hanımım" dedi Oğuz kocaman bir sırıtmayla bende gülümseyerek "günaydın kocacığıım" dedim. Sırıtışı daha da büyüdü ve "Allah'ım sen büyüksün yarabbim şunun gerçekleşmesini sağla." Dediğinde onun bu haline gülüp dudağından öptüm. Oğuz "sultanım kahvaltınız hazır." Dediğinde "hemen geliyorum efenim." Dedim ve ayaklandım. Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa geçtik Oğuz ile. Masaya oturup herkese günaydın derken Melis de çayımı dolduruyordu. Kahvaltıya başladıktan sonra abim "Ela taşınsak mı diyorum?" Dediğinde "taşınalım nereye?" Dedim. "Hani şu villalardan siteler var ya merkezden biraz uzak ama araba var zaten." Dediğinde "farketmez." Dedim. Peşine abim "ama biz Melis ile geçelim siz Oğuz ile." Dediğinde "hemen sattın beni." Dedim. Oğuz "yoksa beni istemiyor musun güzelim?" Dediğinde "hayır tabiki saçmalama sadece Nurten teyze beni istemiyor ve şimdi hem izin hem bizim ayrı eve çıkmamız ne kadar doğru hem de yeni şirket kurma aşamasındayken. Size bu kadar para nerden geliyor?" Dedim. Gerilmişlerdi. Abim " kızım şirket kuruyoruz diye iş yapmayı bırakmadık. İşlere devam hem yatırım da yapıyoruz biliyorsun. Hem bak Kuzey abi de ev arıyormuş ona da o taraftan ev buluruz Arya'ya da yakın olursun." Dediğinde kafamla onayladım. "Dediğim gibi siz bilirsiniz Oğuz ile ayrı eve çıkmaktan da mutlu olurum tabiki ama Nurten teyze..." dememe kalmadan Oğuz lafımı kesip "yavrum hiçbirimiz çocuk değiliz artık kendi kararlarımızı kendimiz alıyoruz." Dediğinde onu onayladım. "Yine de yüz yüze konuşalım." Dediğimde beni onayladılar. Bugün dönüş günüydü o yüzden kahvaltıdan sonra eşyalarımızı toplamak için odalara dağıldık. Eşyaları toplayıp arabaya yerleştirdik. Marketten de yolculuk için bir şeyler alıp yolculuğa başladık.
Saatler süren yolculuktan sonra eve gelmiştik. Yolda Nurten teyze arayıp hepimizi yemeğe davet etti. Onlara geçip güzelce sarıldık. Yemekten sonra salona geçtik. Ayaklanıp "yardım edeyim Nurten teyze." Dedim. Çay ve tatlı servisi yapacaktık. Mutfakta çayları doldururken Nurten teyze "bak kızım seni öz kızımdan ayırmadım hiç çok da severim seni biliyorsun. Ama ben Oğuz ile ayrılmanızı istiyorum belki çok iyi temiz kalpli bir kız olabilirsin ama benim aradığım gelin adayı sen değilsin. Bi kere başında anan yok baban yok abinden mi isteyeceğiz seni?" Dediğinde kal gelmişti. Son söz hem kalbime hem boğazıma yumru gibi oturmuştu. "Haklısın Nurten teyze. Ben çayları götüreyim." Dedim. Ağlamamak için zor duruyordum. Boğazımı temizleyip abimden anahtarı istedim. Oğuz'un bana baktığını biliyordum ama yüzüne bakmak istemedim. Ümit amca "hayırdır kızım bir şey mi oldu?" Dediğinde gülümsemeye çalışarak "yok Ümit amcacığım sadece yorgunum biraz kusura bakmayın." Dedim. Oğuz "ben götüreyim seni." Dediğinde "yok ben giderim." Diyip kapıya yöneldim. Evden çıkmamla göz yaşlarımın süzülmeye başlaması bir oldu. Koşar adım eve gidip kapıyı açtım. İçeri girip kapıyı açtığım an sırtımı duvara verip hıçkırarak ağlamaya başladım. "Anan yok baban yok" lafı kulaklarımda çınlıyordu. Kapı bir anda alacaklı gibi çalınmaya başlayınca yerimden sıçrayıp kapıyı açtım. Oğuz gelmişti. Hemen içeri girip kollarımdan tuttu. Sinirli bir ifade ile "ne oluyor?" Dedi. Göz yaşlarımı tutamayıp daha çok ağlamaya başladım. Hıçkırıklarım arasından kesik kesik "başımda...anam....yokmuş babam...yokmuş...kimden isteyecekmişsiniz...beni...istediği gelin de...ben değilmişim." Dedim. Oğuz beni kendine çekip sıkıca sarıldı. "Özür dilerim özür dilerim özür dilerim böyle bir şey olacağını tahmin etmiştim sizi yalnız bırakmamam gerekiyordu." Dedi. Kollarımı boynuna sarıp daha çok ağladım. Başım zonklamaya başlayınca kendimi sakinleştirmeye çalıştım. Oğuz beni koltuğa oturtup önüme eğildi ve ellerimi tutup "seni çok seviyorum tamam mı annemin ne söylediği umrumda bile değil bir daha yüz yüze gelmeyeceksiniz kalbini kırmasına izin veremem. Abinin dediği yere de taşınalım orası uzak hem bu tarafa karşılaşmazsınız da." Dediğinde kafamla onaylayıp sıkıca sarıldım. Bir süre sonra abim gelince Oğuz "ben gideyim evde halletmem gereken şeyler var." Dediğinde o kapıdan çıkmadan "Oğuz nolur kalbini kırma anne o iyiliğini istiyor." Dediğimde "merak etme güzelim sakin sakin konuşacağım." Dedi ve çıktı. Ama sakin olacağını hiç düşünmüyordum.
3 hafta sonra
Tatil bitmiş okullar açılmıştı. Abim deli gibi ev arıyordu. Bir tane bulmak kolaydı ama aynı site içinde 3 tane bulmak kolay değildi. Oğuz Nurten teyze ile iletişimi tamamen kesmişti. Bu arada Kuzey abi de yazılımdan anlıyormuş abimlere yardım gerektiğinde duruma el atacakmış. Ege abi Kuzey abimi çok sevdi. Kızlardan hoşlandığını bilmesem Kuzey abime aşık olduğunu düşünürüm. Son dersim bitince sınıftan çıktım. Melis beni kapıda bekliyordu. Çatık kaşlarla ona baktığımda "reglim gecikti." Dedi. "Sıçtık." Dediğimde kafası ile onayladı. Hemen eczaneye gidip birkaç tane hamilelik testi aldık. Hemen bize geçip Melis'e testleri yaptırdım. Yarım saatin sonunda sonuçlar çıkmıştı...
![](https://img.wattpad.com/cover/362441202-288-k388791.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abimin Arkadaşı
Ficção AdolescenteBen Ela birlikte büyüdüğümüz kan bağı olmasa da birbirimize aile olduğumuz grubumuzda Oğuz ''ABİ'' ye küçüklükten beri olan aşkımın büyüdükçe kontrol edemeyeceğim bir boyuta gelmesi sonucu başımıza gelenleri okuyacaksınız. Bol gülmeli keyif aldığını...