Bölüm 48

25.4K 972 123
                                    


Multimedya = Dünya & Mete

Mete'den

"Metee" diyerek boynuma sarıldı Dünya. Ne kadarda özlemiştim sarılışını kokusunu.

"Canıım" dedim bende kollarımı beline dolarken.

"Mete nolur kurtar beni burdan" dedi yatağa otururken.

"Ama iyileşmen için burda tedavi olman gerekiyo" dedim bende.

"Ya ben deli değilim diyorum anlamıyomusunuz? Ben deli değilim! Bu yüzden hemen beni bu hastaneden çıkar! " dedi bağırarak.

"Bak Dünya! Sen deli değilsin evet ama Emir'in öldüğüne inanmıyosun ona mektup yazıyosun ona gitmek istiyosun. Bak Dünya Emir öldü anlıyomusun? Artık ona gitmekten vazgeç ve burda tedavi olmaya bak!" dedim bağırarak. Haddimden fazla bağırmıştım ve onu korkutmustum farkındayım ama Emirin öldüğüne inanmaması ve her fırsatta tedaviden kaçması insanı sinirlendiriyo.

"Emir ölmedi tamammı ölmedi! O beni bırakmaz ! Hayır ölmedi ölmedi ben onu bulucam ölmedi" diyerek yatağa yattı. Onun bu halde olması gerçekten canımı çok sıkıyodu ama ölmüş birini geri getiremem dimi?

"Emir öldü!" dedim son kez. Odasindan çıkarak doktorunun odasına gittim.

"Buyrun Mete Bey" dedi doktor samimiyetle.

"Dünyanın durumu nasıl?" dedim direk konuya girerek.

"Dünya Hanım tam iyileşti derken tekrar 'Emir ölmedi ben onu bulucam' diyip hastahaneden kaçmaya çalışıyor. Bizde her fırsatta bulup tedaviye devam ediyoruz. " dedi doktor.

"Onu iyilesririn. Ne gerekiyorsa yapın ve Emir'i unutmasını sağlayın" dedim sinirle. Bir hışımla odadan çıktım ve Damla'yı aradım.

"Efendim Mete?" diyerek açtı telefonu.

"Buluşalım! Her zamanki yerde" dedim ve telefonu yüzüne kapattım.

^^^^^^^

"Sorun ne?" dedi Damla yüzüme bakarak

"Kardeşin Emiri unutamıyo ve bu benim sinirimi bozuyo" dedim dislerimin arasından konuşarak.

"İyide 2 yıl oldu Emir öleli çoktan unutması gerek" dedi Damla şaşkın bir ifadeyle

"Ama unutamıyo" dedim ve elimi masaya vurdum.

"Sakin olmalısın" dedi elimi tutarak.

"Sakin olamam! Sevdiğim kadın gözümün önünde o serefsizin adını sayıklıyo! Bana sakin ol deme!" dedim bağırarak. Kafedeki herkesin bana korkuyla bakması umrumda bile değildi.

"Üzgünüm" dedi sadece Damla.

"Sanırım kardeşinle yüzleşme vakti geldi" dedim ve kolundan sürükledim.

Dünya'dan

Emir ;

Sen ölmedin biliyorum. Herkes bana deli diyo. Emir öldü diyo ama ben biliyorum sen ölmedin. Hatta biliyomusun? Bazen gece uyurken yanımdaymışsın gibi hissediyorum seni , kokunu. Emir geldi diyorum ama inanmıyolar. Emir! Emirim! Lütfen gel ve beni bu hastahaneden kurtar! Sana mektup yazmak yerine yüzüne söyleyebilsem. Her defasında Emir ölmedi demekten sıkıldım. Sen gelsen,tekrar mutlu olsak güzel olmaz mıydı? Ama bekle beni Emir! Seni bulucam...

Sewgilin...

@esralove633

Erkek OkuluHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin