our way out | bxb

1.4

12 mart 

uyanıyorum. evim, aynı minik odadan ibaret. solumdaki duvarın rengi soyulmuş. ama biliyorum, bitecek. artık daha iyi yaşayabileceğim.

yine de önce, min jun'un işini halletmeliyim. dün sana yazamadım, canım yanıyordu. ruhsal değil. fiziksel. kolum çıktı sandım ama hareketlerimde sorun yok. bu yüzden umursamadım.

min jun uyurken onu izledim. burada uyudu evet, benim yatağımda. güneş doğarken uyanıp saatler önce yapacağını bildiğim şeyi yaptı. gitti.

doğru düzgün bir konuşma olmadı aramızda. son zamanlarda her şey çok garip. hayatıma girişi, günümde kapladığı yer ve bana ifade ettiği anlam.

hazırlanıp okula gidiyorum. hava bir garip bugün, sıcak mı soğuk mu belli değil. tuhaf değil aslında, buna alışmam gerek. kolumdaki ağrı şiddetlenince yapılacak en iyi şeyi buluyorum.

kafamı duvara çevirip sırama koyuyorum. çantam çoktan yeri boylamış, yumuşak kolluğun tadını çıkarıyorum.

öğle arası oluyor, yarı uyanığım. öğrenci sesleri gittikçe azalıyor. sızlayan kolumu ovalıyorum gözlerimi açmadan. birinin yanıma yanaştığını hissediyorum. min jun.

bir şey söylemesini bekliyorum. ama o öylece duruyor. daha fazla dayanamıyorum, hızla diğer tarafa çeviriyorum başımı. o değil. o değil.

ayaklanıyorum. "sendin."

japonyalı. sınıfa geleli çok olmadı, ne ara hakkımda bir şeyler öğrenebildi?

inkar etmiyor ama kabul etmiyor da. etrafa göz atıyorum, kimse yok. "tehdit falan mı edeceksin?"

"hayır." neden bu kadar düz bakıyor? biraz ters olsaydı şuracıkta boynuna yapışabilirdim. oysa o sadece gözlerini dikmiş, beni izliyor. orada yaptığı gibi. "kolun iyi mi?"

"sana ne." kolumu tutuyorum. "gördüklerinden kim-"

"kimseye bahsetmem." duraksıyor. "onun için canını yakmaya devam mı edeceksin?"

sinirleniyorum. "sen kim oluyorsun? kim için canımı yakıyormuşum ve sen tüm bunları nereden öğrendin?"

gülüyor. "sandığından daha yakınız, jia." sinirimi bozuyor.

--

araya gırmek hıc
ıstemezdım ama
gormeyen olur belkı
dıye (su an okurum yok
denecek kadar az ama
sonrası ıcın falan)
neyse ıste bı yan fıcımız
var japonyalı agzından
anlatılan
onu okuyup parcaları
bırlestırebılırsınız
keyıflı okumalar
kelebekler